သနပ္ခါးမလိမ္း၊ ပန္းမပန္
နန္းမဆန္တဲ့စ႐ိုက္နဲ႔
ခပ္မိုက္မိုက္ေကာင္မေလး
တင္တင္ညိဳ။
ဂ်စ္ကန္ကန္ ေပတူးတုး
မိတ္ကပ္မလူးတဲ့ မ်က္ႏွာမွာ
ယုံၾကည္ျခင္းမ်ားစြာ
အခိုင္အမာ အိမ္ဖြဲ႕လို႔။
မိခင္ျမန္မာျပည္
ဖခင္ဒီမိုကေရစီ
ခပ္တည္တည္ေျပာခဲ့ဖူးသူ။
ညီမေလး
ညီမေလး
ထုပ္တန္းမွာ တြဲလြဲႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းက
ဘ၀ကို လွဲေလ်ာင္းေစခဲ့သတဲ့လား။
မင္းအေၾကာင္းကို အေ၀းကၾကားရတဲ့အခါ
ငါတို႔မွာ ရင္ကြဲပက္လက္
အိုးထိမ္းစက္ ျခာျခာလည္လို႔။
နံရံထူထူ ျဖဴျဖဴေတြေပၚမွာ
ငါ့လက္သဲေတြနဲ႔ကုပ္ျခစ္
ငါေရးျဖစ္ခဲ့ စကားလုံး
``ဖ်ာတစ္ခ်ပ္၊ အိုးတစ္လုံး
ဒီအခန္းကို ငါမုန္းတယ္´´
ဖ်ာတစ္ခ်ပ္၊ အိုးတစ္လုံး ဒီအခန္းကို ငါမုန္းတယ္
ဖ်ာတစ္ခ်ပ္၊ အိုးတစ္လုံး ဒီအခန္းကို ငါတို႔လည္းပဲ
မုန္းခဲ့တာပဲကြဲ႕ ညီမေလး။
ႏႈတ္ထြက္စကားလုံးကို
ဥပေဒလို႔ သုံးႏႈန္းခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္ေတြကို
ငါတို႔လည္းမုန္ခဲ့တာပဲကြဲ႕ ညီမေလး။
ေလေပြ႐ိုင္းေ၀ွ႔ယမ္း
မုန္တိုင္းေတြထစ္ခ်ဳန္းၿပိဳးျပက
မျမင္ရတဲ့ အလင္းစအတြက္
ယုံၾကည္ခ်က္လမ္းတစ္၀က္
စိတ္ပ်က္အားေလၽွာ႔ခဲ့တာလား။
အေမွာင္ထဲမွာဆိုရင္
အားလုံးဟာ အေရာင္တစ္ေရာင္တည္းပါပဲ
ဘ၀အတူတူပါပဲကြဲ႕ ညီမေလးရယ္။
ဘယ္လို အ၀ိဇၨာေတြအတြက္
ဘယ္လိုအဘိဇၨ်ာေတြအတြက္
ဘ၀မွာ ဘယ္လိုစိတ္အနာရခဲ့ပါသလဲ...
ညီမေလး။
ေလာကကိုအလင္းျပၿပီး
ဘ၀ကို အေမွာင္ထဲမွာ ေၾကကြဲခံလိုက္ၾကတဲ့
ဒန္ကိုရဲ႕ႏွလုံးသားမီးအိမ္လို
ဘ၀ေတြ၊ အေၾကအမြေတြ
မင္းလို ဘ၀ေတြ
အမ်ားႀကီးရွိခဲ့ရၿပီကြဲ႕ ညီမေလး။
မင္းရဲ႕
ဂ်င္းဂ်ာကင္တစ္ထည္ေအာက္က
ေတာက္ပေနတဲ့ႏွလုံးသားကို
ငါတို႔ သတိတရ ေလးစားေနမွာပါ။
ျပည္သူဆိုတာ အမိအဖ
တို႔သမဂၢေက်ာင္းသားဆိုတာ
ျပည္သူအေပါင္းရဲ႕ေရွ႕မွာ
ေကာင္းက်ိဳးအေထြေထြအတြက္
(အဘမိႈင္းရဲ႕) ေဒါင္းအိုးေ၀ေတြ
ခၽြန္ေစျမေစ
ခၽြန္ေနျမေနၾကဦးမွာပဲ ညီမေလး။
ေခတ္အပိုင္းပိုင္း
သမိုင္းအဆက္ဆက္ထဲမွာ
သမဂၢကို ဘယ္လိုဖ်က္ႏိုင္မလဲ
မ်ိဳးဆက္သစ္တို႔ရွင္သန္ေန။
သတ္လို႔မေသ ရွင္သန္ေန။
ျပည္သူကိုခ်စ္တဲ့
ခြပ္ေဒါင္းအစစ္ဆိုတာ
ဘယ္ေတာ့မွ ညႊတ္ေျပာင္းမသြားဘူး
လက္ေျပာင္းဆင့္ကမ္း ရွင္သန္ဆဲေလ။
ငါတို႔ေတြ
မင္းအေၾကာင္းေတြးရင္၊ အၿမဲငို
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၊ တင္တင္ညိဳ
တင္တင္ညိဳ၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္။ ။
မိမိကုိယ္ကုိအဆုံးစီရင္ၿပီးခဲြခ
(ညီမေလးသို႔ ခြဲခြာျခင္းႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္)
ေဇာ္မိုးေက်ာ္
ဗမာႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာေက်ာင္းသာ
၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္း
No comments:
Post a Comment