မခူးခ်င္စမ္းပါနဲ႔ ႏွစ္ဆန္းခါေတာ္မီမုိ႔ဇေမာၻရည္ေျပေျပလိမ္းကာပါ့
ခပ္သိမ္းနယ္စုံစုံသို႔ပြင့္ငုံကို လင့္ကုန္ၾကေတာ့လို႔ေခါင္းႂကြကာ ဆာေ၀ေ၀နဲ႔သူလည္းေလ ေလာကီသားလိုပါ့
ႂကြားခ်င္လွေပလိမ့္မယ္ …။
တသိန္တင့္ပါဘိတိမ္ျမင့္ ရီျပာျပာက
ၾကည္သာသာပင့္ေလအျဖဴးတြင္ျဖင့္
တီတာတာပြင့္ေရႊဖူးငယ္တို႔လည္ယွက္ကာ ဘယ္ညာလူးေလေတာ့သူတို႔လို ဘယ္သူျမဴးႏိုင္ပါ့ထူးပါဘိတယ္ …။
တ၀ါ၀ါ ဆင္သကၤန္းရယ္ကကမၻာမွာ ဘ၀င္ ခ်မ္းေစတဲ့သာသနာ ရႊင္ရႊင္လန္းေအာင္လို႔တမင္ မွန္းကာပါ့ သတိစြယ္
ရည္ရြယ္ေတာ့ သလား …။
ခူးပါနဲ႔ကြယ္ပြင့္ဖူးမွာ အ၀ါျခယ္၍
မာလာအလယ္မွာ ႏႊဲခ်င္တဲ့ ႏွလုံးရယ္ေၾကာင့္
ႏွစ္ဆုံးကုန္အတာ၀င္သို႔မာန္အင္ကို ဥာဏ္ဆင္ေမြးကာပါ့အေရးအခါသာမွ
ခမ်ာမွာ တဂုဏ္ဆန္းရတယ္ပန္းပိေတာက္မ်ား …။
ေဇာ္ဂ်ီ
No comments:
Post a Comment