မည္သူမဆိုလြတ္လပ့္စြာကူယူႏိုင္သည္။
အဆိပ္မသင့္ေသာလူ
ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာမႈဆိုတာ
ေက်ာင္းဆရာ လယ္သမားတဦးအဖို့ေတာ့
ဆန္းျပားတဲ့ကံစီမံရာအတတ္ပညာတခုပါ
ဥာဏ္မမွီခဲ့ရွာဘူး။
ေၾကာက္တတ္ရင္ႏွစ္ခါေသတယ္ကြ
ငါ့ဦးေႏွာက္ေတြကို
ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ့မွခုတံုးမလုပ္ႏိုင္ဘူး ညီညီ။
တလင္တမယားစနစ္ကိုခ်စ္တယ္
ဓါးေလးစင္း
ထီးတလက္
ဘ၀ကိုခရီးဆက္ရတဲ့အခါ
လွ်ာေပၚျမက္ေပါက္လာတာေတာင္
မိသားစုအဟာရကို အဆိပ္မခတ္ခဲ့ဘူး။
လဘက္ရည္ဆိုင္ထဲမွာ
အေတြးေတြမၾကြယ္ခဲ့ဘူး
ရုပ္ရွင္ရံုထဲမွာ
သူရဲေကာင္းေတြနဲ့ လက္ဆြဲမႏႈတ္ဆက္ခဲ့ဘူး
စာဥယ်ာဥ္ထဲကိုလည္း
ေတာလည္ထြက္ဖို့
အခ်ိန္မ၇ွိခဲ့ဘူး
လက္သီးကိုဆုပ္ခဲ့ျပီး
ကိုယ္လုပ္မွကိုယ္စားရတာပါကြာလို ့
ေက်ာင္းဆရာလယ္သမားက
သူ့အဘိဓမၼာကိုဖြင့္ျပခဲ့တယ္။
အနာဂါတ္ကိုထက္ရွဖို့အတြက္
ေက်ာင္းမွာ ကေလးေတြရဲ့အေတြးေတြကို
ေက်ာင္းဆရာတဦးအေနနဲ့မီးေဆးတယ္။
မိသားစုစားဘို ့ခက္ေတာ့
လယ္သမား
စပါးစိုက္တယ္
ေနၾကာပြင့္ေတြကိုဆီျဖစ္ေစခဲ့တယ္
ဘယ္လိုအေၾကာင္းအခ်က္ေတြက
အေဖ့ကို
ေလာကၾကီးရဲ့ ျမဴဆြယ္ေျဖားေယာင္းမႈေတြထဲက
ခုခံအားေကာင္းေစခဲ့တာလဲ။
မိုးခါးေရေတြ
ဗူးသြပ္ေရာင္း၀ယ္ေနတဲ့အဲဒီေခတ္မွာ
သူ့သိကၡာေတြက လူေတြခပ္သေလာက္
မခမ္းတဲ့
စမ္းေရလိုခ်ိဳတယ္။
မင္းကေတာ့
ပံုကန္ခ်င္တဲ့ေကာင္
ေအာက္ဆီဂ်င္လိုေကာင္ပဲဆိုျပီး
ေဒါသၾကီးတၾကီးဆူပြက္ခဲ့ရတဲ့က်ေနာ့္ေၾကာင့္မ်ား
အေဖေနရမယ့္ႏွစ္ေတြကို
ျမန္ျမန္မ်ိဳခ်လိုက္တာလား။
က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့
လူေတြလုပ္ခဲ့သမွ်
မိုးေမွ်ာ္အေဆာက္အဦၾကီးေတြကိုလည္း
အေဖ့စိတ္ကူးေတြေလာက္
ျမင့္မယ္မထင္ခဲ့ဘူး။
လူေတြေဆာက္ခဲ့သမွ်
ျမစ္ကူးတံတားၾကီးေတြကိုလည္း
အေဖ့စိတ္ကူးေတြေလာက္
အသံုးတည့္တယ္လို့မထင္ခဲ့ဘူး။
လူေတြခ်က္တဲ့
၀ိုင္အရက္ေတြကလည္း
အေဖ့စိတ္ကူးေတြေလာက္
လွပရီေ၀မေနခဲ့ဘူး။
တစ္ရာရာခိုင္ႏႈန္းေကာ္တြန္ေတာင္
အေဖ့စိတ္ကူးေတြေလာက္
ခ်ည္မစစ္နိုင္ပါဘူးေလ။
ခုေတာ့----ကမၻာၾကီးကျပာသြားျပန္ျပီတဲ့အေဖေရ
လားတေကာင္သြားဘို့ လမ္းရွာဘို့လိုပါေသးသလား
အေဖ့စိတ္ကူးေတြကိုၾကားခ်င္လိုက္တာ
တိမ္ေတြပြင့္ရင္ သားက
နွင္းဆီးရန
့ံေတြကို ေဟာဒီေျမေပၚမွာ
ကိုယ္တိုင္ယက္လုပ္ခ်င္ေသးတာ
စိတ္ကူးေတြကိုဘယ္လိုစိတ္ကူးခဲ့ပါသလဲအေဖ။
တိုးသစ္။
(မူလတန္းေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးေဖ့ေဖ့သို့)
No comments:
Post a Comment