ႏြားႏွင့္သပိတ္

ႏြားၾကီးကိုသပိတ္အေၾကာင္းေၿပာရသည္မွာ ကြ်ဲပါးေစာင္းတီးရွိလွ၏။ ဂရုစိုက္ပံုလည္းမေပၚ။ နားလည္ဟန္လည္းမရွိ။ ေဟာရေၿပာရသူတြင္ကား ေမာလွ၏။ အို....ႏြားေတြ- ႏြားေတြ- ႏြားတို႔သည္ကား အဟိတ္တိရစၦာန္မ်ားသာ ၿဖစ္ကုန္၏။ အႏၶမ်ားသာ ၿဖစ္ကုန္၏။ သပိတ္ကိုလည္းနားမလည္။ တရားကိုလည္း နားမ၀င္။ ဒင္းတို႔၏ ၀ါဒႏွင့္ လုပ္ငန္းကား သံသရာတေလွ်ာက္လံုး ၿမက္စား၍ ေနာက္ေခ်းယိုၿပီးလွ်င္ ႏြားမေနာက္လိုက္ရန္သာ တတ္ၾကေလေတာ့သတည္း။

ႏြားႏွင့္သပိတ္ (ယေန႔ေခတ္ေက်ာင္းသားလူငယ္တုိင္း

ဗဟုသုတရေစရန္ ရည္ရြယ္ပါသည္)
==========================================
``ဗ်ိဳ႔ႏြားၾကီး ဘာလုပ္ေနတာလဲ ၿမက္စားေနတာလား"
ဟု
ကြ်န္ေတာ္ကပင္စတင္၍ရုတ္တရက္ ႏွဳတ္ဆက္လိုက္ေပ၏။

ႏြားၾကီးကား စိုိစိမ္းေသာေၿမစာပင္မ်ား၀ယ္ စိတ္ေရာပစပ္ပါ ၀င္စားခ်က္ေကာင္းလွ၏။

“အခုကြ်န္ေတာ္တို႔ေရႊတိဂံုေပၚမွာ သပိတ္ေမွာက္ေနၾကတယ္ သိလား။ ေက်ာင္းသားေတြကို အလကားေနရင္းေက်ာင္းထုတ္ခံရလြန္းလို႔”

ႏြားၾကီးသည္စားၿမဲစားေန၏။

"နဲနဲမွမတရားဘူးဗ်ာ။ တကယ္ဆိုရင္ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ ႏိုင္လိုမင္းထက္ မုဆိုလီနီကေလးေတြလဲမဟုတ္ပါဘူး။ ေက်ာင္းကို စာသင္ဘို႔လာၾကတာပါ။ ေစာ္ကားဘို႔လဲ မဟုတ္ဘူး။ ေစာ္ကားတာကိုခံေနဘို႔လဲမဟုတ္ဘူး။ ကိုစီုးၿမင့္ကို"ဆာ"မထူးလိုေက်ာင္းထုတ္သတဲ့။ ထုတ္ၿပစ္ပံုကလဲရွင္းရွင္းလင္းလင္း မဟုတ္ဘူး။ ၿပန္သြင္းမလိုလိုဘာလိုလိုနဲ႔ ေလးငါးလေလာက္ေက်ာင္းတက္ခြင့္မေပးဘဲ ညွင္းထားတယ္။ ကုန္ကုန္ေၿပာၾကစို႔-အခု ကိုစိုးၿမင့္တံတားကေလးကို ေရာက္ေနပီေလ။ အႏွာ ဘယ္လူ႔အၿပစ္လဲ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့။ ဆရာ့၀တ္တရားဆိုတာ တပည့္ကိုအညႊန္႔ခ်ိဳးဘို႔
ဘဲလားလို......"

"ေနာက္ၿပီး ကိုေအာင္ၿမင့္ဆိုတဲ့ေက်ာင္းသားကိုလဲ အသံုးမ၀င္ေတာ့တဲ့ႏုိ႔တစ္စကၠဴကို သင္ပုန္းေပၚကခြါမိလို႔တဲ့။ ေက်ာင္းထုတ္ၿပန္ေရာ။ မတရားသၿဖင့္ေက်ာင္းထုတ္ခံရတဲ့အတြက္ ေက်ာင္းစရိတ္ေတြကိုတရားစြဲၿပီး ေလွ်ာ္ေၾကးေတာင္းမယ္လုပ္ေတာ့မွ "ေက်ာင္းမထုတ္ရေသး ပါဘူး။ ေအာင္ၿမင့္ကနားၾကားလြဲလို႔။ အဂၤလိပ္စကားကို ေကာင္းေကာင္းနားမလည္လို႔"နဲ႔လုပ္လာတယ္။ ဘာဟုတ္မလဲ ညိဳၿမတို႔သိတာေပါ့-အႏွီေန႔က အဂၤလိပ္စာပါေမ ာကၡအခန္းကိုေရာက္ေတာ့ ကိုေအာင္ၿမင့္နာမည္ကို ေက်ာင္းစားရင္းကဖ်က္ၿပစ္ဖို႔အမိန္႔စာရြက္ကို ဆရာကၿပလို႔ဖတ္ခဲ့ရတယ္။ ခုထုတ္-ခုသြင္းမို႔ မ်င္နာၿဖဴဆရာတေယာက္ကေတာင္"ဒို႔သခင္မ်ိဳးေတြ ဘယ့္နဲ႔ ၿဖစ္ကုန္ၿပီလဲတဲ့"။ "ကၽြန္ေတာ္တို႔အရုိအေသေပးၿပီး တင္ေၿမွက္ထားတဲ့ သမဂၢဥကၠဌကိုႏုကိုေက်ာင္းထုတ္တာကေတာ့ ဘာၿဖစ္လို႔ထုတ္ထုတ္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အားလံုးကိုေစာ္ကားတာနဲ႔အတူတူေပါ့။ ဟုတ္ကဲ့မွဳတ္လား။"

ႏြားၾကီးသည္ေရွ႔သို႔ေၿခတလွမ္းတိုး၍ ၿမက္မ်ားကို ဆက္လက္စားေန၏။

"ေနာက္ဆံုးေက်ာင္းထုတ္ခံရတာကေတာ့ ကိုေအာင္ဆန္းေပါ့။ အိုးေ၀မဂၢဇင္းအဂၤလိပ္စာပိုင္းမွာ ညစ္ညမ္းတဲ့ေဆာင္းပါးတို တခုထည့္မိလို႔တဲ့။ ရန္ကုန္တိုင္းသတင္းစာအယ္ဒီတာက သူ႔မွာ အႏွာကို ဖတ္ၿပီး တုန္လွဳပ္ေခ်ာက္ၿခားသြားရွာဆိုကိုး။ ေက်ာင္းထုတ္ဖို႔ ေၿမွာက္ေပးရွာတယ္။ အစိုးရကေတာ့ ဘာမွအၿပစ္မဆိုပါဘူး။ မိန္းမမ်ားကေတာင္ ထိုေဆာင္းပါးဟာညစ္ညမ္းေသာ္လဲ ေကာင္းေစခ်င္စိတ္ထားက ပိုမိုထင္ရွားလို႔မို႔ ဘာမွအေရးယူဘို႔မလိုဘူးတဲ့။ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးကေတာ့ မထုတ္ဘဲမေနႏုိင္ရွာဘူးေပါ့ေလ။ ေက်ာင္းအုပ္ေပမဲ့ စိတ္ကေတာ့ႏြားသတ္သမား လိုဘဲ။ ထုတ္ပံုကလဲ မွတ္ဘို႔ေကာင္းတယ္။ အိုးေ၀မဂၢဇင္းထြက္ၿပီးတလေလာက္ၾကာလို႔ စာေမးပြဲနဲ႔ကပ္ေနမွ ထုတ္ဖို႔ဆံုးၿဖတ္ထားတယ္။ စာေမးပြဲမလုပ္္ခင္ တရက္ႏွစ္ရက္မွာဆိုေတာ့ ကိုေအာင္ဆန္းအတြက္ အၿခား မခံခ်င္တဲ့ေက်ာင္းသားေတြဟာ ကူညီၾကံဖန္ႏုိင္ဘို႔ခဲယဥ္း ၾကမယ္ေပါ့။
သူတို႔တြက္ပံုခ်က္ပံုက သိတ္ဟုတ္တာ....။ အၾကမ္းဘတန္းမဟုတ္ဘဲ။ ေသေသခ်ာခ်ာနားနားေနေနန႔ လည္လွီးတဲ့သေဘာေပါ့-တပည့္နဲ႔ဆရာဆိုတာ တကၠသိုလ္မွာ အႏွာလိုၿဖစ္ေနၾကတာကလား။"

ႏြားၾကီးကား နားရြက္တခတ္ခတ္ႏွင့္တၿပဳတ္ၿပဳတ္စားလ်က္ၿမိန္လ်က္ပင္။။

"သဟာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သပိတ္ေမွာက္ခဲ့တယ္ေလ..ဘာၿဖစ္ေသးလဲ...ေမွာက္တယ္-ေမွာက္တာေပါ့။ ကိုယ္႔ကို လူမထင္တဲ့သူကို ကိုယ္ကၿပန္ၿပီးလူထင္ေနဘို႔ကိစၥက ခဲယဥ္းသားဘဲ။ ဟုတ္ကဲ့ မွဳတ္လား။ အခုတေလာေတာ့ ဆရာေတြနဲ႔ေလာက္ဘဲ၊ ကၽြန္ေနာ့္ပါေမာကၡ၀ရုတ္ဆီက စာရတယ္။ "မင္းတို႔သပိတ္ေမွာက္ေကာင္စီကေကာင္ေတြဟာ ေမ်ာက္ေတြ၊ဘဲေတြ"တဲ့တၿခားပါေမာကၡ ကေတာ့လ ဲ"ေက်းဇူးကန္းေခြးေကာင္ေလးေတြ၊ ငါ့အိမ္ကလက္ဘက္ေရကိုေတာ့ လာေသာက္သြားတယ္" တဲ့။ နစ္နာခ်က္ ဘာမွမရွိဘူးတဲ့။ ဘုရင္ခံက စံုစမ္းေရးေကာ္မတီမခန္႔သင့္ဘူးတဲ့။ သိတ္ဟုတ္တဲ့အာစရိေတြဘဲ။ ဆရာလဲဆရာ၊ မ်က္ႏွာကလဲမမဲေတာ့ ဒီစကားမ်ိဳးေၿပာအား
ရွိတာေပါ့ေနာ္။"

ရုတ္တရက္ ႏြားၾကီးသည္ေနာက္ေခ်းမ်ားယိုေနသည္ကိုၿမင္ရ၍ ႏွစ္မိနစ္ခန္႔စကားကိုရပ္တန္႔ထားရ၏။

"ကြ်န္ေတာ္တို႔ အခုလိုသပိတ္ေမွာက္တာကို...ဒီေကာင္ကန္းကေလးေတြဟာ ေမြးကတဲက ဥပေဒၾကဴးလြန္တက္တဲ့သူပုန္ဝသီပါလို႔" တဲ့။ ေနာက္တခါ လမ္းေပၚမွာလွဲအိပ္ရင္ ဥပေဒၾကဴးလြန္နဲ႔ေဆာ္ပစ္လိုက္မယ္တဲ့။ ဟုတ္ကဲ့မွဳတ္လား။ အႏွာေၾကာင့္ ဒီလိုလူစားေတြကို ဘာမွထူးးထူးေထြေထြ ၿပန္မေၿပာေနခ်င္ပါဘူးဗ်ာ။

ဟို-သူတို႔အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး"ဆစ္တနီ-စမစ္" ေရးတဲ့စာကိုသာ ရြတ္ၿပလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္"
---------------------------------------------------------------------------------------------
*အိုင္ယာလန္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤမွ်ဆူပူေနသနည္း။ အေၾကာင္းရင္းဇစ္ၿမစ္ကိုသိလ်က္ႏွင့္ပင္ ထိမ္ၿမွပ္၍သင္တို႔သည္ ေခ်ာ္ေတာေငါ့ကာ ထင္ရာေၿပာဘို႔သာတတ္ၾက၏။ သင္တို႔ဖိစီးႏိွွပ္ကြပ္သည္ကို မခံႏုိင္ၿခင္းေၾကာင့္သာ မဟုတ္ပါေလာ။ သင္သည္ ၿမင္းတေကာင္ကိုၾကိဳးႏွင့္တုတ္၍ ရက္ရက္စက္စက္ရိုက္ႏွက္လွ်င္-ထိုၿမင္း သင့္ကိုၿပန္၍ကန္ေၾကာက္က ၿမင္းကိုအဆိုး ဆိုမည္ေလာ။ ေခြးတေကာင္ကို ႏွစ္ရွည္လမ်ားညွင္းဆဲႏွိပ္စက္ခဲ့ၿပီးလွ်င္- ထိုေခြး သင့္ကိုၿမင္တိုင္း ေဟာင္ေသာေၾကာင့္ ေခြးကိုရူးသည္ဆိုအံ့ေလာ။ အိုင္ယာလန္တိုင္းရင္းသားတို႔သည္ ပ႗ိသေႏၶအားၿဖင့္ယုတ္ညံေသာသေဘာရွိၾက၍ အလြန္ဆူဆူပူပူလုပ္တတ္သည္ဟု သင္ကမစြပ္စြဲမွီ-သင္သည္ သူတို႔အား တန္းတူမိတ္ေဆြ လူလူခ်င္းဟု သေဘာထားခဲ့ဘူးပါသလားေမးခ်င္၏။ သင္သည္ သူတို႔၏ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရးတြင္ သူတို႔အက်ိဳးကို ၾကည့္ရွဳကာကြယ္ခဲ့ဘူးပါ၏ေလာ။ သင္သည္သူတို႔၏ အမ်ိဳး,ဘာသာ,သာသနာကိုေလးစားခဲ့ပါ၏ေလာ။
သူတို႔၏လြတ္လပ္ေရးကို သင္၏လြတ္လပ္ေရးကဲ့သို႔ ခင္မင္လိုလားခဲ့ပါ၏ေလာ။
အမွန္အားၿဖင့္ သင္သည္ ဤသည္တို႔ကို ဘာမွဂရုမစိုက္ခဲ့။
သင္ကား သူတို႔ေၿမယာမ်ားကိုသိမ္းခဲ့၏။
သူတုိ႔ကို သတ္ၿပစ္ခဲ့၏။ တကြ်န္းသို႔ ပို႔ခဲ့၏။ သူတို႔ႏွင့္ထိုက္တန္ေသာအခြင့္အေရးမ်ားကို မေပးခဲ့။
သို႔စဥ္လ်က္ အိုင္ယာလန္တိုင္းသားမ်ားဆူပူ၍ သင္တို႔ကိုမုန္းေသာအခါ-ထိုမုန္းတီးၿခင္းမွာ ၎တို႔၏ပင္ကိုယ္သေဘာထားယုတ္ညံ့ ေသာေၾကာင့္ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ အမ်ိဳးကိုကပင္ ေခတ္မမွီႏိုင္ေအာင္ရိုင္းစိုင္းလ်က္ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ၿခင္းငွါ လံုးလံုးမစြမ္းႏိုင္ၾကသူမ်ားၿဖစ္
သည္ဟု သင္ဆိုရက္ေလသည္......."။
----------------------------------------------------------------------------------------
နီလာေရာင္ေၿပးလ်က္ေနေသာ ေကာင္းကင္သို႔ေမာ့လ်က္ ကၽြန္ေတာ္သည္ စိတ္ပါလက္ပါ ထို ဆစ္တနီ-စမစ္၏ရြတ္ေလၿပီးသည္၏ အဆံုး၌ .....ၾကည့္လိုက္ရာ...

သရက္ပင္မ်ားၾကားတြင္ ႏြားနီမကေလးတေကာင္ေနာက္သို႔ သုတ္ေၿခတင္၍သြားေလေသာ ႏြားၾကီးကိုၿမင္လိုက္ရပါ
သည္။ လာလမ္းၿဖင့္ၿပန္ခဲ့ေသာကြ်န္ေတာ္ကား စိတ္မေကာင္းေခ်။ ႏြားၾကီးကိုသပိတ္အေၾကာင္းေၿပာရသည္မွာ ကြ်ဲပါးေစာင္းတီးရွိလွ၏။ ဂရုစိုက္ပံုလည္းမေပၚ။ နားလည္ဟန္လည္းမရွိ။ ေဟာရေၿပာရသူတြင္ကားေမာလွ၏။ အို....ႏြားေတြ-ႏြားေတြ-ႏြားတို႔သည္ကား အဟိတ္တိရစၦာန္မ်ားသာၿဖစ္ကုန္၏။ အႏၶမ်ားသာၿဖစ္ကုန္၏။ သပိတ္ကိုလည္းနားမလည္။ တရားကိုလည္းနားမ၀င္။ ဒင္းတို႔၏၀ါဒႏွင့္ လုပ္ငန္းကား သံသရာတေလွ်ာက္လံုး ၿမက္စား၍ေနာက္ေခ်းယိုၿပီးလွ်င္ ႏြားမေနာက္လိုက္ရန္သာ တတ္ၾကေလေတာ့သတည္း။
=========================================================================
ႏြားႏွင့္သပိတ္
(ေရးသူ=ညိဳျမ= ကိုေအာင္ဆန္း အိုးေ၀မဂဇင္းအယ္ဒီတာဘ၀က ခြင့္ျပဳခဲ့သည့္ ဒုတိယေက်ာင္းသားသပိတ္ျဖစ္ေပၚေစေသာ ငရဲေခြးႀကီးလြတ္ေနၿပီ =Hell Hound at Large ကိုေရးသားေသာ ေဆာင္းပါးရွင္ အိုးေ၀ဦးညိဳျမျဖစ္ပါေၾကာင္း)

ေဆာင္းပါးအျပည့္အစံုဖတ္ရန္..
http://myo-myo-myintcho.blogspot.com/2012/10/blog-post_956.html

မွတ္ခ်က္ .. ယေန႔မ်က္ေမွာက္ေခတ္ တြင္ သက္ဆိုင္သူမ်ား မနာၾကေစရန္....။