Wednesday, June 26, 2013

အမ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒ (သို.) အမ်ိဳးသားေရးဆိုင္ရာ တားျမစ္ခ်က္မ်ား အားဆန္းစစ္ျခင္း

စိတ္ဝင္စားစရာေကာက္ခ်က္ေတြပါပဲ။


ကမာၻ ့ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈမ်ားမွာ အဓိက၄မ်ိဳးပဲရွိသည္ဟု ေျပာလွ်င္မလံုေလာက္ပါ။ 
ဗုဒဘာသာ၊ ဂ်ဴေဒဆမ္၊ ဟိႏၵဴ၊ ခရစ္ယွာန္၊ အစၥလာမ္၊ ဖူလြန္ေဂါင္း၊ ေတာင္ရစ္ဆမ္၊ ေနနတ္ႏွင့္တရိ စာၦန္နတ္ကိုးကြယ္မႈ၊ ဗဟိုင္းကိုးကြယ္မႈ၊ ဆိုင္ယန္တိုလိုဂ်ီ၊  ယူနီေတရီယန္ယူနီဗာဆယ္လ္လစ္ဆမ္၊ မာယမ္ကိုးကြယ္မႈစသည္ျဖင့္ တျပံဳၾကီးရွိပါသည္။  ထိုဘာသာတရားမ်ားအားလံုးကို အေလးမထားပဲ အားမ်ားရာ အႏိုင္က်င့္ျပီး အဓိကဘာသာတရားေလးခုပဲရွိသည္ဆိုလွ်င္ နည္းလမ္းမက်ပါ။  ထိုသို႕ လုပ္လွ်င္လဲ ကြ်န္ေတာ္တို႕၏ဗုဒဘာသာသည္ စတုတၳအၾကီးဆံုးဘာသာအျဖစ္တြင္သာရွိသည့္အ တြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ထက္အင္အားၾကီးေသာဘာသာတို႕က အႏိုင္က်င့္ျပီးသတ္မွတ္ခြင့္ကိုလဲ  ကိုယ္ တိုင္ကပင္ အားၾကီးရာစားသတ္မွတ္လုပ္ေဆာင္ေသာေၾကာင့္ လက္ခံျပီးသားျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။
ဗုဒဘာသာအမ်ားဆံုးက်င့္သံုးေသာႏိုင္ငံမ်ားမွာ တရုတ္၊ ဂ်ပန္၊ တိဘက္၊ ထိုင္း၊ ျမန္မာ၊ သီရိလကၤာ၊ လာအို၊ ကေမၻာဒီးယား၊ ဗီယက္နမ္၊ ကိုရီးယား၊ ဘူတန္၊ ထိုင္ဝမ္တို႕ျဖစ္ၾကျပီး ဗုဒဘာသာဦးေရအမ်ား ဆံုးႏိုင္ငံမွာ တရုတ္ႏိုင္ငံျဖစ္ပါသည္။ 
Country
Number of Buddhists
China
102 000 000
Japan
 8 965 000
Thailand
55 480 000
Vietnam
49 690 000
Myanmar
41 610 000
Sri Lanka
12 540 000
South Korea
10 920 000
Taiwan
9 150 000
Cambodia
9 130 000
India
7 000 000
(All Statistics on this page sourced from www.adherents.com)
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဗုဒဘာသာဝင္ဦးေရမွာ တိုင္းျပည္လူဦးေရ၏ ၈၈ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိျပီး လူဦးေရရာႏႈန္းအရဆို လွ်င္ တတိယေနရာသာရွိသည္။  ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ဗုဒဘာသာဝင္ဦးေရမွာ ၉၅ရာႏႈန္းရွိျပီး ကေမာၻဒီးယား ႏိုင္ငံ၏ဗုဒဘာသာဦးေရမွာ သူတို႕တိုင္းျပည္လူဦးေရ၏ ၉၀ရာႏႈန္းရွိသည္။  ထိုအခ်က္အလက္မ်ားကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားျပီး မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဗုဒဘာသာ၏ဗဟိုခ်က္မႏိုင္ငံအျဖစ္ မိမိဘာသာသတ္မွတ္ျခင္းကို ျပန္လည္သံုးသပ္သင့္သည္။  ထိုင္းႏိုင္ငံကလဲ သူတို႕ႏိုင္ငံတြင္ သူတို႕လူ ဦးေရ ၆၅သန္းေက်ာ္၏ ၉၅ရာႏႈန္းရွိေသာေၾကာင့္ ဗုဒဘာသာ၏ဗဟိုလ္ခ်က္မဟု သတ္မွတ္ခ်င္လဲ လု ၍သတ္မွတ္ႏိုင္ေပသည္။  ထိုသို႕အလုအယက္သတ္မွတ္ေနၾကလွ်င္ ဘာမဟုတ္ေသာကိစၥအတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ဘာသာတရားပဲ ထိခိုက္ရမည္ျဖစ္သည္။  ထို႕ေၾကာင့္ မိမိဘာသာမိမိ သံုးသပ္ခ်င္သလို သံုးသပ္၊ သတ္မွတ္ခ်င္သလိုသတ္မွတ္ျခင္းမ်ိဳးကို ဘာသာတရားအတြက္ေရွ႕ထားလွ်င္ ေရွာင္ရွားသင့္ သည္။ 
ခရစ္ယွာန္ဘာသာဟုတမ်ိဳးတည္းေျပာလွ်င္ မေကာင္းေသာ္လည္း ျခံဳေျပာရလွ်င္ ခရစ္ယွာန္ဘာသာ က်မ္းစာအတြင္း အိမ္ေထာင္သမႈျပဳျခင္းကို တဦးႏွင့္တဦးအၾကား လူမႈေရးတသက္တာေပါင္းစည္းျခင္း ဟူ၍အသိအမွတ္ျပဳထားသည္။  သို႕ေသာ္ ဘာသာျခားႏွင့္ လက္ထပ္ထိမ္းျမွားျခင္းကို တားျမစ္သည္ ဟုမပါရွိေပ။  ယခုေျပာေျပာေနေသာ အမ်ိဳးဘာသာေစာင့္ေရွာက္ေရးဥပေဒဆိုသည္မွာ the Spanish inquisition ကာလအတြင္း ဥေရာပတြင္ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္ျပီး the middle ages တြင္လုပ္ခဲ့ၾက ေသာလုပ္ေဆာင္မႈႏွင့္တထပ္တည္းျဖစ္ေနသည္။  ထိုသို႕အစြန္းေရာက္လုပ္ေဆာင္မႈ၏ဆိုးၾကိဳးမ်ားကို သိရွိလာျပီးေနာက္ ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ထိုသို႕ဖိႏိွပ္ခ်ဳပ္ျခယ္သည့္ ဥပေဒကို ပယ္ဖ်က္ခဲ့ၾကသည္။  ထိုအခ်ိန္က အျပိဳင္အဆိုင္ျဖစ္ေနခဲ့ၾကေသာ အစၥလာမ္ဘာသာအတြက္ ထိုဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္သည့္ဥပေဒ ကပင္ အေထာက္အကူျပဳခဲ့ၾကသည္။  ဘာသာတရားကို ထိုဖိႏွိပ္မႈေၾကာင့္ အယံုအၾကည္ကင္းမဲ့သြား ျပီး ထိုဘာသာမွ ထြက္ခြါသြားသူမ်ားတျပံဳတပင္ျဖစ္ခဲ့သည္။  ထိုအက်ိဳးဆက္ကို ယင္းဘာသာတရား က ယင္းဘာသာမွထြက္ျပီး ဘာဘာသာမွအယံုအၾကည္မရွိဆိုသူမ်ားမ်ားသထက္မ်ားလာျခင္းျဖင့္ ယ ေန႕အထိေပးဆပ္ေနရဆဲျဖစ္သည္။  ကြ်န္ေတာ္တို႕၏ ဗုဒဘာသာက ထိုအေျခအေနမ်ားကို သင္ခန္း စာယူေလ့လာမႈမရွိပဲ ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲလွ်င္ ဘာသာတရားကို ထိမ္းသိမ္းရာမေရာက္ပဲ ဖ်က္ဆီးရာ ေရာက္မည္ကိုလဲ သတိထားသင့္သည္။ 
ကြ်န္ေတာ္တို႕ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားတြင္ တလင္တမယားစံနစ္က်င့္သံုးျခင္းကို အားေပးသည္။  တခါတရံ တြင္ ထိုလူမႈေရးဖိအားေၾကာင့္ပင္လွ်င္ လင္ဆိုးမယားျဖစ္ျပီး တသက္လံုးဒီလင္၏ႏွိပ္စက္မႈကို ခံရခဲ့ သည့္သာဓကမ်ားလဲ အမ်ားၾကီးျဖစ္သည္။  အမ်ိဳးသမီးတို႕အေနႏွင့္ သူတို႕ဆက္၍မေပါင္းဖက္လိုဟု ဆံုးျဖတ္သည့္အခါ လြတ္လပ္စြာဆံုးျဖတ္ခြင့္ကို အားေပးၾကရမည္ျဖစ္သည္။  ဥေရာပတြင္ေကာ၊ အေမ ရိကန္တြင္ပါ တလင္တမယားစံနစ္ကိုပဲ အသိအမွတ္ျပဳသည္။  လက္ထပ္ထားလွ်က္ႏွင့္ ေနာက္ထပ္ ထပ္ယူလွ်င္ ဥပေဒအရအေရးယူမည္ကို အေသအျခာေဖၚျပထားသည္။  သို႕ေသာ္ သူတို႕ႏိုင္ငံတြင္ လက္ထပ္သည့္အခါ လြယ္လြယ္လက္ထပ္ႏိုင္သကဲ့သို႕ ကြာရွင္းသည့္အခါတြင္လဲ အမ်ိဳးသမီးေကာ၊ အမ်ိဳးသားပါ တဦးစီဆႏၵႏွင့္ လြယ္လြယ္ကူကူ ကြာရွင္းႏိုင္သည္။  အမ်ိဳးသမီးေကာ အမ်ိဳးသားပါ ကြာ ရွင္းမႈလုပ္သည့္အခါ ပိုင္ဆိုင္မႈကို မွ်မွ်တတရၾကေစရန္ လဲ ဥပေဒအရ ေစာင့္ေရွာက္ထားသည္။  ေယာကၤ်ားမယူပဲႏွင့္ ကေလးေမြး၊ အတူေနထိုင္ၾကသည္မွာေတာ့အဆန္းမဟုတ္ေပ။  သို႕ေသာ္ထိုက ေလးအတြက္ တာဝန္ယူရန္ႏွစ္ေယာက္စလံုးတြင္ တာဝန္ရွိၾကသည္။  မေျပာပဲႏွင့္တာဝန္သိၾကသည္။  ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူမႈေရးထိမ္းခ်ဳပ္မႈၾကီးသည့္အတြက္၊ ထို႕အျပင္ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းက အမ်ိဳးသမီး တေယာက္လက္မထပ္ရေသးပဲ ကိုယ္ဝန္ရသြားလွ်င္ ဝိုင္းဝန္းကူညီရမည့္အစား ဝိုင္းဝန္းႏွိမ္ခ်၊ ဖိႏွိပ္ၾက သည့္အတြက္ လက္သည္မေပၚပဲေမြးေသာ ကေလးမ်ားတျပံဳတပင္ျဖစ္ရသည္။  ကေလးကို မိခင္က လဲ မေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္သည္ေကာ၊ ရီးစားလုပ္သူကလဲ တာဝန္မသိတတ္သည္ေကာေတြေၾကာင့္အျပင္ မိန္းကေလးကို ပါတ္ဝန္းက်င္က ဝိုင္းဝန္းေျပာဆိုၾကမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကေလးကို ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ ေရွာက္ျခင္း မလုပ္ေတာ့ပဲ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္စြန္႕ျပစ္ျခင္းမ်ားျဖစ္လာၾကသည္။  တဘက္ႏိုင္ငံ မဲေဆာက္ျမိဳ႕ တြင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားမွ စြန္႕ပစ္ခံရေသာ မိဘမဲ့ကေလးမ်ား ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ ေရွာက္ေရးေခါင္းကိုက္စရာျဖစ္သည့္အထိ၊ မိဘမဲ့ေဂဟာမ်ားကပင္ လက္ခံႏုိင္ေသာအတိုင္းအတာ မ ရွိျဖစ္သည္အထိ ျဖစ္ရသည္။  ကြ်န္ေတာ္တို႕ ပါတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ လူ႕အသိုင္းအဝိုင္းက မိန္းကေလးမ်ား ကို လူမႈေရးက်င့္ဝတ္ႏွင့္ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည္လား၊ ဝိုင္းဝန္းကဲ့ရဲ႕ၾကျခင္းျဖင့္ ထိုအေျခအေန ေရာက္ေအာင္ တြန္းပို႕သည္လားကို သံုးသပ္ျပီး မည္သိဳ႕ကူညီၾကမည္ကို အေျဖရွာရန္လိုသည္။  ထို သို႕မဟုတ္ပဲ အတင္းအၾကပ္ဥပေဒထုတ္၊ အျပစ္ေပးအေရးယူေရးေတြႏွင့္သာဆိုလွ်င္ ကူညီရာမ ေရာက္ပဲ ထိုအေျခအေနမ်ိဳးသာေရာက္ေအာင္ တြန္းပို႕ျပီးရင္းတြန္းပို႕ရင္းျဖစ္ေနတာသာျဖစ္ေပလိမ့္ မည္။ 
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ဗုဒဘာသာတဘာသာတည္းရွိေနျခင္းမဟုတ္သည္ကိုလဲ အသိအမွတ္ ျပဳသင့္သည္။  ကြ်န္ေတာ္တို႕ဗုဒဘာသာအတြက္ခ်ည္းေစာင္းေပးေျပာဆိုေနျခင္းပင္ကလွ်င္ အျခား ဘာသာတရားမ်ားကို အေလးမထားပဲ ႏွိမ္ခ်ရာက်ေပသည္။  ထိုသို႕ဗုဒဘာသာဝင္အမ်ိဳးသမီးမ်ား အတြက္အကာ အကြယ္ျပဳသည့္ ဥပေဒထုတ္ရမည္ဆိုလွ်င္ အျခားဘာသာမ်ားကလဲ သူတို႕ဘာသာ အသီးသီးအတြက္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္ ဥပေဒမ်ားထုတ္ေပးရန္ေတာင္းဆိုခြင့္ရွိမွသာလွ်ႈင္မွ် တ မည္ျဖစ္သည္။  ငါတို႕ဗုဒဘာသာက အားမ်ားလို႕ ငါတို႕ဗုဒဘာသာအတြက္ပဲလုပ္မည္ဆိုလွ်င္ ကြ်န္ ေတာ္တို႕သည္ ဗုဒဘာသာအမည္ခံ ၾကီးႏိုင္ငယ္ညွင္းဝါဒီမ်ားသာျဖစ္ၾကေပလိမ့္မည္။  မွ်တမႈကိုအေျခ မခံပဲႏွင့္လဲ ေအးခ်မ္းညီမွ်စြာ ယွဥ္တြဲေနထိုင္ျခင္းျဖစ္ေပၚေစမည္မဟုတ္ေပ။  တခုေပၚေပၚတင္တင္ျဖစ္ ေနတာကို သတိျပဳမိေစခ်င္သည္။  ကြ်န္ေတာ္တို႕ရြာတိုင္းျမိဳ႕တိုင္းတြင္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ားေဆာက္ ခ်င္သေလာက္ေဆာက္ၾကသည္။  ဘယ္သူ႕ခြင့္ျပဳခ်က္မွမလိုေပ။  သို႕ေသာ္ ခရစ္ယွာန္ဘာသာ ေက်ာင္းတေက်ာင္းေဆာက္လွ်င္၊ သို႕မဟုတ္ အျခားဘာသာရပ္တခုခုမွ ေက်ာင္းတခုခုေဆာက္လွ်င္ ေတာ့ ခြင့္ျပဳမိန္႕မရထားပဲႏွင့္ေဆာက္သည္ဆိုျပီး ကြ်န္ေတာ္တို႕ မေက်နပ္ခ်င္ၾကေပ။  ေတာ္ေတာ္မွ် တသည့္ ကြ်န္ေတာ္တို႕၏ေလးစားစရာေကာင္းေသာ ဥာဥ္မ်ားျဖစ္သည္။ 
သံဃာေတာ္တို႕သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏တရားေတာ္မ်ားကို ဆက္လက္ျဖန္႕ျဖဴးေပးေနသူမ်ားျဖစ္ သည္။ သူတို႕၏အဆံုးအမမ်ားကို အေလးထားရမည္မွာ အမွန္ျဖစ္သည္။  သို႕ေသာ္ လူသားျဖစ္သည္ ႏွႈင့္အညီ ကြ်န္ေတာ္္တို႕၏ ကိုယ္ပိုင္ဦးေႏွာက္မ်ားကို အသံုးခ်၍စဥ္းစားစင္ခ်င္သမႈျပဳျပီးလိုက္နာမွသာ သာသနာေတာ္ကို တကယ္ၾကည္ညိဳရာက်ေပမည္။  ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကလဲ ကြ်န္ေတာ္တို႕၏ခႏၱာအ တြင္းျဖစ္ပ်က္ေနမႈမ်ားကို စဥ္းစားဆင္ျခင္ျပီး အသိတရားေပါက္ေအာင္ ၾကိဳးစားရန္ညႊန္ၾကားသည္ မ ဟုတ္ပါလား။  ထိုသို႕မဟုတ္ပဲ ေရွ႕ကေျပာလို႕ ေျပာတဲ့အတိုင္းေလးပဲလုပ္သည္ဆိုလွ်င္ ဘြတ္အဲေအာ္ ေသာႏြားထက္ထူးမည္မဟုတ္ေပ။  မိမိ၏ဆင္ျခင္သံုးသပ္မႈကို အသံုးမခ်တတ္ပဲ ခိုင္းရာေစရာသာလုပ္ တတ္လွ်င္ ကြ်န္ေတာ္တို႕လူျဖစ္မည္မဟုတ္ပါ။  ေျပာဆိုသြန္သင္ေသာ သံဃာေတာ္မ်ားကလဲ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ေဟာၾကားေသာ တရားနည္းလမ္းေဘာင္မ်ားအတိုင္းသြန္သင္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။  ျမတ္စြာ ဘုရား၏အသြန္အသင္အဆံုးအမမ်ားကို ဆန္႕က်င္ျပီးအမုန္းထားေရးကို သင္ျပေနလွ်င္၊ သတ္ျဖတ္ ေရးကို ေရွ႕ရႈလွ်င္ သဘာဝမက်ေပ။  ရဟန္းျဖစ္ျပီးမွ ရူးသြပ္စိတ္ရူးေပါက္သြားေသာ တစံုတေယာက္ က သူေျပာခ်င္ရာေျပာ သင္ခ်င္ရာသင္ေနသည္ကို သင္တို႕ဦးေႏွာက္အသံုးမခ်ပဲ လိုက္နာရန္လိုအပ္ သည္ဟုဆိုလွ်င္ ထိုသို႕လုပ္ျခင္းက ကြ်န္ေတာ္တုိ႕၏သာသနာကို ထိမ္းသိမ္းတာလားဖ်က္စီးတာလား အေသအခ်ာစဥ္းစားၾကည့္သင့္သည္။ 

No comments: