Wednesday, January 9, 2013

“အဘနဲ႔ အဘရြာ”



“အဘနဲ႔ အဘရြာ”

ေျပာင္းတတင္းကို
ေခါင္းရင္းအိမ္က ေပးခဲ့တယ္။
ဟင္းရြက္တဆုပ္ ၊ ထင္းတခုတ္ကို
က်ဳပ္ေျမးေတြက ေပးခဲ့တယ္။

လွ်ာပြတ္ေဆးနဲ႔
ေဆးခါးႀကီးစ ၊ လ်က္ဆားစသည္
ေက်ာင္းကဘုန္းႀကီး ေပးခဲ့တယ္။
သမီးအငယ္ ၊ အိမ္ေထာင္သယ္က
ေန႔လယ္ေန႔ခင္း ၊ ခံတြင္းခ်င္ေျပ
အပ်င္းေျပေအာင္
အေဖလဲ၀ါး ၊ ဧည့္လဲစား-တဲ့
လက္ဖက္သားကေလး ပို႔ခဲ့တယ္။

၀ါကၽြတ္ရက္က
အညွက္ျဖဴဆုပ္ ၊ ေပါက္ေပါက္ဆုပ္တဲ့ . . .
ေမြးစုတ္တဘက္ ၊ ခ်ည္ေစာင္ကြက္တဲ့ . . .
သက္ႀကီး၀ါႀကီး ကန္ေတာ့ၾကတယ္။

ငွက္ေပ်ာသီးနဲ႔
အုန္းသီးတလုံး ၊ ဘ မသုံးဖူး
ဘုန္းႀကီးလွဴလိုက္ရေသးရဲ့။

အဘဆီက
ေရွးကသီခ်င္း ၊ တက္ၾကယင္းနဲ႔
နင္းၾကႏွိပ္ၾက ၊ ျပဳစုၾကနဲ႔
ကာလသားေတြ ၊ စည္ပါေပကြယ္
ပုေလြမယ္ဒလင္ ၊ ေဒါင္ဒင္ဒင္နဲ႔
ဘင္ဂ်ဳိ၀ိုင္းက ညတိုင္းပ။

အဘအိုရဲ့
ပုံတိုပတ္စ ၊ ၾကားခ်င္ၾကသတဲ့
ညခင္းညခါ ၊ ၀ိုင္းလို႔လာတဲ့
ရြာက ကေလး ၊ အဘေျမးေတြ
ေအး . . . ေအး . . . ေျပာရေသးတာပ။

အဘအိမ္သား ၊ ကြယ္လြန္သြားလဲ
၀မ္းခါးမပူရေပဖူး။
အဘရဲ့သား ၊ ရန္ကုန္သြားလဲ
တအားမငယ္ရေပဖူး။

သည္ေျမသည္ရြာ ၊ အဘရြာေပါ့။
ရြာသူရြာသား ၊ အဘသားေပါ့။

ရြာက ကေလး ၊ အဘေျမးေပါ့။
သမီးနဲ႔သား ၊ ေျမးငယ္မ်ားတို႔
ငါ့ရြာနားက
တဖ၀ါးေတာင္ ၊ ခြာႏုိင္ေပါင္ဗ်ာ
ေနာင္ဘ၀လဲ ၊ ဘ မခြဲဖူး
ခုလဲသည္မွာ ေခါင္းခ်မယ္။

တင္မိုး
(၁၁-၅-၇၃ က ေရးလက္စကို ၁၂-၁၂-၇၆တြင္ အၿပီးသတ္သည္။)

No comments: