ကြ်န္ေတာ္႔မွာ စိတ္ကူးေလးတစ္ခုရွိတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကိုယ္႔၀န္ကိုယ္႔အားက ကိုယ္စိတ္ကူးေလးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ အင္ျပည္႔ အားျပည္႔မရွိဘူး။ သူငယ္ခ်င္း၊ မိတ္ေဆြ အေတာ္မ်ားမ်ားကိုလည္းဖြင္႔ဟ တုိင္ပင္ဖူးေပမယ္႔ သူတုိ႔လည္းဘာမွမတတ္ႏိုင္ခဲ႔ၾကဘူ
္ကြ်န္ေတာ္ဟာ နာဂစ္ျပီးတည္းက ဧရာ၀တီတုိင္းထဲက ျမိဳ႕နယ္ အခ်ိဳ႕မွာ လူမႈ အေျချပဳ ကယ္ဆယ္ေရး၊ ဖြံ႔ျဖိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြကို UN၊ INGOs၊ LNGO အခ်ိဳ႕မွာ အလုပ္လုပ္ကိုင္ရင္း တဖက္မွာ ကိုယ္႔အလုပ္နဲ႔မဆုိင္တဲ႔ေတြ႔ရွိ
ခ်ိဳ႕ကိုလည္းေတြ႔ခဲ႔ရတယ္။
အဲဒီေတြ႔ရွိမႈထဲမွာ ထူးျခားလြန္းျပီး၊ အရမ္းစိုးရိမ္ရတဲ႔ ေတြ႔ရွိမႈတစ္ခုကေတာ႔
ကေလးေလးေတြ (မူလတန္း၊ အလယ္တန္း)အရြယ္နဲ႔ေက်ာင္းထြက္ၾက
တုိ႔ ေက်းရြာမွာ ေကာက္စိုက္၊ ပ်ိဳးႏႈတ္မွသည္ ျမိဳ႕ၾကီးျပၾကီးနဲ႔ ျပည္ပႏုိင္ငံေတြ
နယ္စပ္ေတြမွာ ၾကံဳရာအလုပ္မ်ိဳးစံုကိုလုပ္ျပီး
ေနၾကတာကို သြားေတြ႔ရပါတယ္။
အခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ ရြာထဲမွာ သက္ၾကီးရြယ္အိုနဲ႔ လူမမည္ကေလးေလးေတြ၊ သိပ္မသန္စြမ္းလွတဲ႔ လူလတ္ပိုင္းအရြယ္ေတြေလာက္သာေတြ႔
လုပ္ႏိုင္တဲ႔ အရြယ္အားလံုးဟာ ေနရာအသီးသီးမွာ စားပြဲထုိး၊ အိမ္ေဖာ္မွသည္
ၾကံဳရာအဆင္ေျပရာအလုပ္ေပါင္းစံုက
ေရးကို ကူေနၾကရရွာပါတယ္။
အခ်ိဳ႕ဆုိ ေငြလည္းျပန္မလာ၊ လူလည္းသတင္းမၾကားနဲ႔ ေသလားရွင္လားမသိ
ေပ်ာက္ေနတဲ႔သူေတြအမ်ားၾကီး။ အခ်ိဳ႕ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ႔သူေတြအမ်ားၾကီး။
မိဘမေျပာဘဲ က်ိတ္ငိုေနတာမွသည္ ဘ၀နဲ႔ အသက္နဲ႔ရင္းလုိက္ရတဲ႔ ကေလး
ေတြလည္းအမ်ားၾကီး။
ထုိင္းမွာ ေရေႏြးပူနဲ႔ေလာင္းခံရတဲ႔ ကေလးေလး၊ ေရွ႕ေနမိန္းမက မီးပူနဲ႔ ထိုး
ႏွိပ္စက္တာခံရတဲ႔ ကေလးေလး၊ တရုတ္တန္းက အိမ္ရွင္တစ္ဦးရဲ႕ေခါင္း
ေက်ေအာင္ အရိုက္ခံလုိက္ရတဲ႔ ကေလးေလး၊ ေမာ္ဒယ္မင္းသမီးေလာင္း တစ္ဦး ႏွိပ္စက္လြန္းလုိ႔ ေသျပီး အေလာင္းပုပ္မွ သိရတဲ႔ အိမ္ေဖာ္ မေလးမွ သည္ လူမသိသူမသိ အိမ္တြင္းအၾကမ္းဖက္ခံရမႈရဲ႕ ဓါးစာခံေလးေတြျဖစ္ေန ၾကရရွာတယ္။
အခုကြ်န္ေတာ္႔ရင္ထဲမွာ ေတာက္ေလာင္ေနတဲ႔စိတ္ကူးေလးက ကြ်န္ေတာ္တုိ႔
ဟာ အဲဒီလုိကေလးေတြကို အလုပ္သြားမလုပ္နဲ႔လုိ႔ တားမရဘူး။ တားရင္ ကြ်န္
ေတာ္တုိ႔ မိသားစုကိုဘယ္သူထမင္းေကြ်းမွာလဲ
တုိ႔ ျပံဳးျပံဳးေလးျပန္ေမးတတ္တယ္။
အဲဒီေတာ႔ သြားမလုပ္နဲ႔ေျပာမယ္႔ အစား၊ အဲလုိအလုပ္သြားလုပ္တဲ႔ကေလး
ေလးေတြ၊ လူငယ္ေတြကို လူတန္းေစ႔၊ လံုျခံဳစြာအလုပ္ ခုိင္းေစေရး၊ ခြင္႔ရက္၊ နားရက္ မွန္ကန္စြာရရွိေရးနဲ႔ လူသားဆန္ဆန္ခုိင္းတတ္တဲ႔ အိမ္ေတြမွာ အ
လုပ္ရေရးအတြက္ ေစတနာ၀န္ထမ္းအလုပ္အကိုင္ရွာေဖြေ
ေလးတစ္ခုလုပ္ရင္ေကာင္းမွာဘဲဆုိတ
အဲဒီလုပ္ငန္းစဥ္မွာ အဲဒီကေလးေတြကို အလုပ္အကိုင္ရွာေပးမယ္။ ကိုယ္႔အ
ဆက္အသြယ္အနဲ႔ ကိုယ္သြားတဲ႔သူေတြကိုလည္း မိဘနဲ႔ သူတုိ႔ၾကား အဆက္
အသြယ္လုပ္ေပးတဲ႔၊ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းေပးတဲ႔၊ ေပ်ာက္ေနတဲ႔၊ အဆက္အ
သြယ္မရတဲ႔ မိသားစုေတြၾကားျပန္လည္ ရွာေဖြဆက္သြယ္ေပးတဲ႔ လုပ္ငန္းစဥ္
ေလးေတြပါသလုိ။ ကေလးငယ္ေလးေတြရဲ႕ အခြင္႔အေရးနဲ႔ လံုျခံဳေရးအတြက္
လုပ္အားေပး ေရွ႕ေနေရွ႕ရပ္ေတြနဲ႔ ၀ိုင္း၀န္းကူညီေပးတာမ်ိဳးေတြလည္
ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ Project base အဖြဲ႔ေတြကို လာညႊန္မျပန္ေစခ်င္ပါဘူး။ ပရိုဂ်က္
အေျချပဳအဖြဲ႔ေတြဟာ ပရိုဂ်က္(စီမံကိန္း)ရပ္သြားတာနဲ
တာမဟုတ္တဲ႔အတြက္ သူတုိ႔အတြက္ ဘာမွအေထာက္အကူမရပါ။ လူမႈ၀န္
ထမ္းစိတ္၊ ေစတနာ႔၀န္ထမ္းစိတ္သက္သက္နဲ႔ လုပ္ေပးခ်င္တဲ႔အဖြဲ႔မ်ိဳးေတြ၊ လူ
မ်ိဳးေတြပါ၀င္လုပ္ကိုင္ေစခ်င္ပါ
ဒီစိတ္ကူးေလးကို လုပ္ႏိုင္တဲ႔၊ လုပ္ခ်င္တဲ႔ မည္သူ၊ မည္သည္႔အဖြဲ႔အစည္းမဆုိ
၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ၾကေစခ်င္ပါတယ္
တတ္ႏုိင္တဲ႔ဘက္က ကူညီႏုိင္သမွ်လည္း ကူညီခ်င္ပါတယ္။ တကယ္ လုပ္ျဖစ္ၾကရင္ သတင္းမီဒီယာေတြ၊ လူမႈကြန္ယက္ေတြကိုလည္း ၀ိုင္း၀န္း
ေပး ၾကဖုိ႔ အကူအညီေတာင္းလုိ႔ရမွာပါ။
ေဂ်ာ္ဒန္ႏုိင္ငံမွာ (လုပ္ခလစာအျပည္႔အ၀မရ၊ ခြဲျခားခံရလုိ႔) ကြ်န္ေတာ္တုိ႔လူ မ်ိဳးေတြ ဒုကၡေရာက္ေနတယ္။
ယုဇနပလာဇာမွာ (ဆုိင္ပိတ္ရက္လံုး၀ မေပးေတာ႔လုိ႔)ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ လူမ်ိဳးေတြ ဒုကၡေရာက္ေနတယ္။
လႈိင္သာယာစက္မႈဇံုက အထည္ခ်ဳပ္အခ်ိဳ႕မွာ (အလုပ္ခ်ိန္၊ လစာ၊ အလုပ္ခြင္ အေျခအေနေတြအားနည္းမႈေတြေၾကာင္႔)
ထုိင္းႏုိင္ငံထဲက ငါးဖမ္းေလွေတြေပၚမွာ၊ စက္ရံုေတြထဲမွာ (ဘ၀နဲ႔ အသက္နဲ႔ ရင္းျပီး) ကြ်န္ေတာ္တုိ႔လူမ်ိဳးေတြ ဒုကၡေရာက္ေနတယ္။
အရာရာတုိင္းမွာ အစိုးရကိုခ်ည္းအားကိုးေနလုိ႔မရဘ
အားနဲ႔ ၀န္ၾကီးၾကီးေတြကို မႏုိင္သမွ် မေနခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေတြကလည္း ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ႏိုင္ရာေနရာကေန ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးအတြက္ တတ္ႏိုင္ရာကေန ကူညီေပးႏိုင္ၾကမယ္ဆုိ သိပ္ေကာင္းမွာဘဲ။
တစ္ခုေတာ႔ရွိတယ္။ အဲလုိ လူေတြကိုအရင္းျပဳျပီး မိမိနာမည္ၾကီးေရး၊ အဖြဲ႔အ
စည္း နာမည္ၾကီးေရးေတာ႔ အသံုးမခ်ၾကပါနဲ႔လုိ႔လည္း ႏႈိးေဆာ္စာနဲ႔အတူ တင္
ၾကိဳေတာင္းပန္လုိက္ပါရေစ။ မလုပ္ရင္လည္းေနပါ။ လုပ္ရင္လည္းသူတုိ႔အ
တြက္သာျဖစ္ၾကပါေစလုိ႔.....။ ။
စိမ္းခက္စိုး
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၀၁၃
No comments:
Post a Comment