ျမန္မာေတြ သတိမူစရာ အိႏၵိယႏိုင္ငံက ဘာသာေရး အဓိက႐ုဏ္း

ျမန္မာေတြ သတိမူစရာ အိႏၵိယႏိုင္ငံက ဘာသာေရး အဓိက႐ုဏ္း

ေအာင္စံေအး

ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ဘာသာေရး အဓိကရုဏ္းေတြနဲ႔ အၾကမ္းဖက္မႈ၊ လူသတ္မႈေတြ ျဖစ္ေနေတာ့ အနွစ္၂၀ေလာက္ ေနထိုင္ခဲ့တဲ့အိႏိၵယက ဘာသာေရးပဋိပကၡေတြကို ေျပးျမင္မိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အိမ္နီးခ်င္း အိႏိၵယနိုင္ငံၾကီးမွာ ဟိႏၵဴမူစလင္ အေရးျပႆနာနဲ႔ အဓိကရုဏ္းေတြ မၾကာခဏပဲ ျဖစ္တတ္တယ္။

၂၀၀၁ ခုနွစ္ စာရင္းအရ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္ ၈၀.၅ ရာခိုင္နႈံး၊ အစၥလာမ္က ၁၃.၄ ရာခိုင္နံႈး ရိွပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ၀.၈ ရာခိုင္နႈံးပဲ ရိွပါတယ္။ ဟိႏၵဴမြတ္စလင္ ဘာသာေရးဟာ အထိမခံ ေရႊပန္းဂံပါပဲ။ ကိုယ္ေနထိုင္လာခဲ႔တဲ့ အနွစ္၂၀ ကာလအတြင္း ဟိႏၵဴ မြတ္စလင္ အဓိကရုဏ္းၾကီး ၂ၾကိမ္ၾကံဳဖူးပါတယ္။ အယုဒၶယ အဓိကရုဏ္းနဲ႔ ေဂၚဒရာ အဓိကရုဏ္းတို႔ ျဖစ္တယ္။ ၂ခုလံုးက ရက္ရက္စက္စက္ ေၾကာက္ခမန္းလိလိပဲ။

ဒီကေန႔ မိထၱီလာအပါအ၀င္ ေဒသ အနီးတ၀ိုက္မွာပ်ံ႕နွံ႔ေနတဲ႔ လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရးကို အေျခခံတဲ႔ ပဋိပကၡေတြ ၾကားရေတာ့ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၁၂ နွစ္ေလာက္က စက္မႈစီးပြားဖံႊ႕ျဖိဳးတဲ့ အိႏိၵယ အေနာက္ပိုင္း ဂူဂ်ာရတ္ျပည္နယ္ထဲက ဆင္းရဲသားမ်ားတဲ႔ မထင္မရွား ေဂၚဒရာျမိဳ႕ေလးကေန အစျပဳျပီး ျပည္နယ္တခုလံုး မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ခဲ့သလို ေသြးေခ်ာင္းစီးဂယက္ထသြားတဲ့ အဓိကရုဏ္းကို မ်က္ေစ့ထဲ ျပန္ျမင္လာပါတယ္။

အဲဒီအဓိကရုဏ္းေနာက္ကြယ္က နိုင္ငံေရးကစားကြက္နဲ႔ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္ေတြရဲ႕ မဲေတြကို သိမ္းၾကံဳးလိုခ်င္တဲ႔ အာဏာရ လက်ာၤစြန္း ဟိႏၵဴပါတီၾကီးရဲ႔ နိုင္ငံေရးလွည့္ကြက္ေတြကို က်ေနာ္တို႕ ျပည္သူေတြ သိေစလိုတဲ့ စိတ္ေတြေပၚလာတယ္။

“ေဂၚဒရာ အေရးအခင္းျဖစ္ၿပီး ၂ နွစ္အၾကာ ၂၀၀၄ ခုမွာ အေထြေထြေရြးေကာက္ပဲြႀကီး က်င္းပတယ္။ BJP ပါတီက ဇာတ္လိုက္ႀကီး မိုဒီး ကို ပဲြထုတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ မရဘူး။ မီဒီယာေတြကလည္း ပညာေပး၊ ႏိုင္ငံေရး ႏိုးၾကားၿပီး ႏိုင္ငံေရးအသိကလည္း ျမင့္မားတဲ့ အိႏိၵယျပည္သူေတြက မိေအးတခါပဲ အနာခံတယ္။ ၁၉၈၀ ေလာက္ကမွ ပါတီဖဲြ႔ၿပီး အခ်ိန္တိုတိုအတြင္း အစိုးရဖဲြ႔လိုက္ႏိုင္တဲ့ BJP ဟိႏၵဴအမ်ိဳးသားေရးပါတီႀကီးဟာ ပဋိပကၡအလြန္ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ခြက္ခြက္လန္လန္ေအာင္ ရံႈးတယ္၊ ျပည္သူေတြက လွလွေလး ဒဏ္ခတ္ခဲ့တယ္။ မတရားသူေတြကို ဥပေဒေၾကာင္းအရ အျပစ္မေပးႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရးအျမင္ရိွတဲ့ အိႏိၵယျပည္သူေတြက ပညာသားပါပါေတာ့ ဆံုးမႏိုင္ခဲ့တယ္။”

၂၀၀၂ခု ေဖဖ၀ါရီလ ၂၇ရက္ ကပါ။ ဟိႏၵဴေတြ အထြတ္အျမတ္ထားတဲ႔ ရာမမင္းသားရဲ႔ ဇာတိ အယုဒၵယျမိဳ႕ကေလးကေန ဘုရားဖူးေတြ ငါးပိငါးခ်ဥ္သိပ္ စီးနင္းလိုက္ပါလာတဲ႔ မီးရထားၾကီးဟာ ေဂၚဒရာဘူတာေလးကို ဆိုက္လာတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း ရထားတဲြေပၚ ေစ်းသည္ေတြ အေျပးအလႊားတိုးေ၀ွ႔ျပီး ေစ်းတက္ေရာင္းတယ္။ အဲဒီမွာ ေစ်းသည္တေယာက္ နဲ႔ ခရီးသည္ ကေတာက္ကဆေတြ ျဖစ္၊ စ ရင္းေနာက္ရင္း ဆဲဆိုရင္း ေစ်းသည္ရဲ႕ပါးကို ခရီးသည္တေယာက္က ဆတ္ကနဲ ရိုက္လိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ ပဲြကစသြားတာပဲ။ ေစ်းသည္က ရထားေပၚကဆင္းျပီး သူ႔မိတ္ေဆြေတြကို အကူအညီေတာင္းတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီဘူတာအနီးတ၀ိုက္ ေနထိုင္သူေတြက မူစလင္ဘာသာ၀င္ေတြ၊ ဆင္းရဲသား ပညာမတတ္ရွာဖူး။ ေဒါသေတြနဲ႔ တုန္႔ျပန္ရင္း ဘာသာေရးေစာ္ကားမႈေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ဆံုး ရထားတဲြေတြ မီးရိႈ႕လိုက္တယ္။ အနီးအနားက လက္နက္ကိုင္ မီးရထားလံုျခံဳေရးရဲေတြက မိုးေပၚေသနတ္ေထာင္ျပီး လူစုလူေ၀းကို ရွင္းဖို႕ ၾကိဳးစားေသးတယ္။ ဒါေပမဲ႔ အေျခအေနက ထိမ္းမရေတာ့ဘူး။ ေျခလြန္လက္လြန္ေတြ၊ ဒုတ္တပ်က္ ဓားတပ်က္ေတြျဖစ္ကုန္ျပီ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မီးရထားေပၚက ခရီးသည္ ၁၀၀ေက်ာ္ တခါတည္း မီးေလာင္ေသဆံုးသြားတယ္။

ျပႆနာက မီးခိုးမဆံုး မိုးမဆံုး ျဖစ္ကုန္တယ္။ အဓိကရုဏ္းက ေတာမီးလို ပ်ံ႔သြားတယ္။ ျပည္နယ္ရဲ႔ အဓိက ျမိဳ႕ၾကီးေတြျဖစ္တဲ့ ဂန္ဒီနာဂါး၊ အမၼဒါဘတ္ဂ္ ၊ စူရတ္စ္ ျမိဳ႕ ေတြက ဟိႏၵဴ နဲ႔ မြတ္စလင္ေတြ ရန္ေစာင္ကုန္တယ္၊ ရိုက္ၾကနွက္ၾကတယ္။ ျပည္နယ္အနွံ႔ ျမိဳ႔ၾကီးေတြမွာ ပဋိပကၡေတြ ပ်ံ႔နွံ႕သြားတယ္။ ေနာက္တရက္ ေဖေဖၚ၀ါရီ ၂၈ ရက္ဟာ ဂူဂ်ာရတ္ျပည္နယ္ ကမၻာပ်က္တဲ႔ေန႔ပဲ။ ကေလးသူငယ္ေတြ၊ အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ အသက္အရြယ္ၾကီးသူေတြ ဓားဆာခံျဖစ္ရတယ္။ သူတို႔အမ်ားဆံုး ထိခိုက္ေသဆံုးတယ္။ အဲဒီ၂ ရက္အတြင္း ေသဆံုးမႈက ေၾကာက္ခမန္းလိလိပဲ။ ခန္႔မွန္းေခ် မြတ္စလင္ ၂၅၀၀၊ ဟိႏၵဴ ၅၀၀ ေသဆံုးတယ္။ မြတ္စလင္ တသိန္းေလာက္ အိုးမဲ႔ အိမ္မဲ႔ ျဖစ္ခဲ႔ရတယ္။

ဟိႏၵဴဘုရားေက်ာင္းေတြ ဗလီေတြ သာမက ခရစ္ယာန္ ဘုရားရွစ္ခိုးေက်ာင္းေတြပါ အဆစ္ပါတယ္။ စုစုေပါင္း ဘာသာေရးဆိုင္ရာ အေဆာက္အဦး ၈၀၀ ေလာက္ ပ်က္ဆီးသြားတယ္။ ေနာက္ပိုင္း အဓိကရုန္းမွာ ပါ၀င္တဲ႔ ဟိႏၵဴအစြန္းေရာက္ ၂၇၀၀၀ ေလာက္ကို ထိန္းသိမ္းခဲ႔တယ္။ မြတ္စလင္က ၈ ေထာင္ေလာက္ပါတယ္။

ေနာက္ကြယ္က လက္မဲ

အဲဒီကာလ ဂူဂ်ာရတ္ျပည္နယ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနတာက BJP( Bharatiya Janata Party) ျဖစ္တယ္။ တနည္းေျပာရရင္ လက်ာၤအမ်ိဳးသား အစြန္းေရာက္ပါတီ ျဖစ္တယ္။ တိတိက်က် ေျပာရရင္ ဟိႏၵဴ အမ်ိဳးသားေရးကို ေရွ႔တမ္းတင္ျပီး အာဏာခိုင္ျမဲေအာင္ ၾကိဳးပမ္းေနတဲ႔ ပါတီပါ။ ၁၉၉၂ခုနွစ္က ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ အယုဒၶယအေရးအခင္း (ရာမမင္းသားၾကီး ေမြးဖြားရာ ေနရာမွာ တည္ရိွေနတဲ႔ နွစ္ေပါင္း ၅၀၀ သက္တမ္းရိွ ဘာဘရီ ဗလီၾကီးကို ျဖိဳခ်ဖ်က္ဆီးမႈမွ အစျပဳ) ကိုလည္း BJP ပါတီကပဲ လႈံ႕ေဆာ္ခဲ႔တာျဖစ္တယ္။ အဲဒါက ဘာသာေရး ပဋိပကၡသက္သက္ျဖစ္တယ္။ အခုဟာက လူတစုနဲ႔တစု ခိုက္ရန္ပဲြကေန ဘာသာေရးအဓိကရုဏ္း ျဖစ္ေအာင္လံႈ႔ေဆာ္တဲ႔ နိုင္ငံေရးအေကာက္ၾကံမႈပါ။

အဲဒီဂူဂ်ာရတ္ျပည္နယ္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ မိုဒီး (Narendra Modi) နိုင္ငံေရးအာဏာဆုတ္ကိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားမႈကိုပါ အိႏိၵယ သတင္းမီဒီယာေတြက ေဖာ္ထုတ္နိုင္ခဲ႔တယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္ ေဂၚဒရာ ျပႆနာေပၚျပီဆိုတာနဲ႔ အေတြ႔ အၾကံဳရင္႔က်က္တဲ႔ ရဲမင္းၾကီးေတြက ဟိႏၵဴ မူစလင္ အဓိကရံုး ျဖစ္နိုင္တဲ႔ အရပ္ ေဒသေတြမွာ လံုျခံဳေရး အစီအမံခ်ထားဖို႕ ခ်က္ခ်င္းစီစဥ္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ႔ သိပ္မၾကာလိုက္ဖူး၊ ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ အဲဒီအေတြ႔အၾကံဳရိွတဲ႔ ရဲအရာရိွေတြ နယ္ေျပာင္းခံရတယ္၊ ရာထူးခ်ခံလိုက္ရတယ္။ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္မိုဒီး ဟာ သူစိတ္ခ်ရတဲ႔ ရဲအရာရိွေတြကို ရာထူးတိုးေပးျပီး ဘာသာေရး ပဋိပကၡကို ၀င္ကိုင္တယ္။

ေနာက္ပိုင္း သတင္းမီဒီယာေတြနဲ႔ စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္ေတြရဲ႔ (စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္က ၅ဖဲြ႔ေလာက္ရိွတယ္၊ ဗဟိုအစိုးရ ကဖဲြ႔တဲ့ ေကာ္မရွင္၊ ျပည္နယ္အစိုးရဖဲြ႔တဲ့ ေကာ္မရွင္ ၊ လူ႔အခြင္႔အေရးေကာ္မရွင္၊ လြတ္လပ္တဲ႔ လူထုတန္းစားေတြက ဖဲြ႔တဲ႔ ေကာ္မရွင္ ေတြလည္း ပါတယ္) ေတြရဲ႔ စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္ခ်က္ေတြအရ --- အၾကမ္းဖက္မႈမွာ လက္မဲၾကီး၂လက္ရဲ႕လႈပ္ရွားမႈကို ေတြ႔ရတယ္။ ပထမလက္မဲကေတာ့ လူဆိုးလူမိုက္ေတြကို BJP ပါတီရဲ႕အဓိက ဟိႏၵဴ အမ်ိဳးသားေရး အသင္းၾကီး ျဖစ္တဲ႔ အာ အက္စ္ အက္စ္ (RSS-Rashtriya Swayamsevak Sangh) အဖဲြ႔၀င္ေတြရဲ႕လက္ခ်က္ၾကီးျဖစ္တယ္။ လူဆိုး လူမိုက္ေတြစု၊ ေငြေပး အရက္ေသစာ တိုက္ျပီး မြတ္စလင္ေတြေနတဲ႔ ရပ္ကြက္ထဲ ၀င္ျပီး မီးရိႈ႔ဖို႕ စီစဥ္ခဲ႔တာေတြပဲ။ ဒုတိယလက္မဲက ပဋိပကၡ ျဖစ္ေနတာကို ထိန္းသိမ္းဖို႕သြားတဲ႔ ရဲေတြကိုယ္တိုင္က RSS အဖဲြ႔၀င္ေတြ။ သူတို႕ဟာ အေရးအခင္းမျဖစ္ပြားမီ နွစ္ အတန္ၾကာကတည္းက (နအဖေခတ္-စြမ္းအားရွင္ေတြလို) ရဲတပ္ဖဲြ႔ထဲ ျမႈပ္နွံထည္႔သြင္းထားတဲ႔ ဆဲလ္ေတြျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ တကယ္တမ္း အေရးအခင္းနဲ႔ ထိတ္တိုက္ေတြ႕တဲ႔အခါ သူတို႕ကိုယ္တိုင္ မြတ္စလင္ ရပ္ကြက္ထဲ၀င္ျပီး ပစ္ခတ္ေတာ့တာပဲ။

ျပည္နယ္၀န္ၾကီး မိုဒီးဟာ သူအပိုင္စားတဲ႔ ဂူဂ်ာရတ္ျပည္နယ္တင္ မကဘူး၊ တျခားထိစပ္ေနတဲ႔ မဒရာပရာဒါခ်္၊ ရာဂ်က္စတၱန္၊ မဟာရာဇ္စတာ ျပည္နယ္ေတြကိုပါ ကူးစက္ေအာင္ အားထုတ္ခဲ႔တယ္။ အဲဒီျပည္နယ္ေတြမွာလည္း BJP ပါတီက အာဏာရထားတာကိုး။ ဒါေပမဲ႔ ျပည္သူေတြက သတိရိွေတာ့ မျဖစ္ခဲ႔ဖူး။ အဓိကရုဏ္း ျဖစ္ေအာင္လံႈ႕ေဆာ္တဲ႔ အစြန္းေရာက္ ဟိႏၵဴတခ်ိဳ႕ကို စာရြက္ စာတမ္းေတြနဲ႔ အတူ ဖမ္းဆီးမိတယ္။ အဲဒီလို ဂူဂ်ာရတ္မွာ မီးးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနခ်ိန္၊ နယူးေဒလီ ပါလီမန္ကေန အခင္းျဖစ္ပြားမႈေတြကို အျမန္ဆံုးရပ္စဲၾကဖို႔ အာဏာရ အစိုးရကို အျပင္းအထန္ ေတာင္းဆိုၾကတယ္။ အာဏာရ အစိုးရကလည္း BJP လူမ်ားစုက ဦးေဆာင္တဲ႔ ညြန္႕ေပါင္းအစိုးရ ျဖစ္ေနတယ္။

အခင္းျဖစ္ေနတဲ႔ ေဒသေတြကို စစ္တပ္ေစလႊတ္ဖို႕လည္း ဗဟိုအစိုးရက ေနွာင့္ေႏွးေနတယ္။ ေနာက္ ၄ ရက္အၾကာမွ စစ္သား ၂ ေသာင္းနဲ႔ အေရးအခင္းကို ထိမ္းသိမ္းနိုင္ခဲ႔တယ္။ မီဒီယာေတြကလည္း ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ႔ အေျခအေနေတြကို ၂၄ နာရီ သတင္းထုတ္ေနတယ္။ အခင္းျဖစ္တဲ႔ ေနရာေတြထိ ေရာက္ေအာင္သြားတယ္။ အခ်ိန္နဲ႔ တေျပးညီ အရပ္သားဂ်ာနယ္လစ္ေတြ၊ သတင္းသမားေတြရဲ႔ အကူအညီေတြ ထိထိေရာက္ေရာက္ သံုးနိုင္ခဲ႔တယ္။ အိႏိၵယ မီဒီယာေတြ ကို အတုယူဖို႕ေကာင္းတာက ရက္ရက္စက္စက္ပံုေတြ ကို အေစာပိုင္း သတင္းဌာနတခ်ိဳ႕က (နာမည္ၾကီး လူၾကိဳက္မ်ားေအာင္) အသံုးျပဳေပမဲ႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ သတင္းမီဒီယာ အဖဲြ႔အစည္းေတြ အားလံုးက ေမတၱာရပ္ခံျပီး၊ အဓိကရုဏ္းပိုမို မၾကီးထြားေအာင္ သတိျပဳျပီး ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ေရးသားေဖာ္ျပၾကတယ္။ ေနာက္ကြယ္က လက္သည္တရားခံေတြကို ၾကိဳးစားေဖာ္ထုတ္ၾကတယ္။ ျပည္နယ္ အစိုးရရဲ႔ အားနည္းခ်က္နဲ႔ မတရားမႈေတြကို သတိၱေကာင္းေကာင္းနဲ႔ နိႈက္ထုတ္ခဲ႔ၾကတယ္။

စံုစမ္းေရး ေကာ္မရွင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးဖဲြ႔ျပီး ေနာက္ကြယ္က တာ၀န္ရိွသူေတြကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႕ ၾကိဳးပမ္းခဲ႔တယ္။ ျပည္နယ္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ မိုဒီး ကိုလည္း တရားစဲြဖို႕ အားထုတ္ခဲ႔တယ္။ ဒါေပမဲ႔ အထမေျမာက္ခဲ႔ဖူး။ အာရွမွာ ရာစုနွစ္ေပါင္း ေထာင္နဲ႔ခ်ီျပီး ထြန္းကားခဲ႔တဲ႔ အိႏၵဳျမစ္၀ွမ္း ယဥ္ေက်းမႈ ရဲ႔ ဘုန္းေရာင္ ဂုဏ္အရိွန္ဟာ ဆင္းရဲတဲ့ ေဂၚဒရာျမိဳ႔ငယ္ေလးရဲ႔ ပဋိကၡကို အစျပဳျပီး ဂုဏ္သိကၡာညိႈးခဲ႔ ရတယ္။ နိုင္ငံတကာမွာ အရွက္တကဲြ အက်ိဳးနည္းခဲ့ရတယ္။

ျပည္သူ႔ေတြရဲ႔ အျမင္က်ယ္မႈ

ေဂၚဒရာ အေရးအခင္းျဖစ္ျပီး ၂ နွစ္အၾကာ ၂၀၀၄ ခုမွာ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပဲြၾကီး က်င္းပတယ္။ BJP ပါတီက ဇာတ္လိုက္ၾကီး မိုဒီး ကို ပဲြထုတ္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ မရဖူး၊ မီဒီယာေတြကလည္း ပညာေပး၊ နိုင္ငံေရး နိုးၾကားျပီး နိုင္ငံေရး အသိကလည္း ျမင့္မားတဲ႔ အိႏိၵယ ျပည္သူေတြက မိေအးတခါပဲ အနာခံတယ္။ ၁၉၈၀ ေလာက္ကမွ ပါတီဖဲြ႔ျပီး အခ်ိန္တိုတို အတြင္း အစိုးရဖဲြ႔လိုက္နိုင္တဲ႔ BJP ဟိႏၵဴ အမ်ိဳးသားေရး ပါတီၾကီးဟာ ပဋိပကၡ အလြန္ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ခြက္ခြက္လန္လန္ေအာင္ရံႈးတယ္၊ ျပည္သူေတြက လွလွေလး ဒဏ္ခတ္ခဲ႔တယ္။ မတရား သူေတြကို ဥပေဒေၾကာင္းအရ အျပစ္မေပးနိုင္ခဲ႔ေပမဲ႔ နိုင္ငံေရး အျမင္ရိွတဲ႔ အိႏိၵယျပည္သူေတြက ပညာသားပါပါေတာ့ ဆံုးမနိုင္ခဲ႔တယ္။

အိႏိၵယက ေဂၚဒရာ ဘာသာေရးအဓိကရုဏ္းဟာ က်ေနာ္တို႕ျပည္သူေတြ အတြက္ ယူသင့္ယူထိုက္တဲ႔ စံနမူနာကို ျပသေနတယ္။ ေစတနာလည္း မမွန္ မူလည္းမမွန္တဲ႔ အမ်ိဳးသားေရး စိတ္နဲ႔ ေသြးထိုးေပမဲ႔ ျပည္သူေတြဘက္က အသိတရားနဲ႔ သတိတရားရိွထားရင္ အဲလို နိုင္ငံေရးပါတီမ်ိဳး၊ အင္အားစုမ်ိဳးကို ျပည္သူက အာဏာမရေအာင္ ထိမ္းခ်ဳပ္ထားနိုင္တယ္ဆိုတာ ေဂၚဒရာက သက္ေသျပေနပါတယ္။

ေအာင္စံေအး
(Burma-Newselite ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္စာမ်က္ႏွာမွ မူရင္းသတ္ပံုအတိုင္း ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။)