မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ႀကီး မိန္႕ၾကားေတာ္မူသကဲ့သို႕(ေမာင္၀ံသ)

by Maung Wuntha (Notes) on Tuesday, March 26, 2013 at 6:38am

ယေန႕ ထြက္ေသာ ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္ ၂၈ ၀၃ ၂၀၁၃ မွ ေမာင္၀ံသ ေျပာခ်င္လြန္းလို႕ေဆာင္းပါး။

စင္ကာပူကို ငါးႀကိမ္ေျမာက္ ေဆးစစ္ဖို႕ ေရာက္ေနပါတယ္။ ေဆးစစ္အၿပီးမွာေတာ့ ေမာင့္အယ္လိဇဘက္ေဆးရုံက အထူးကု သမားေတာ္သုံးဦးညွိႏိႈင္းၾကၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ဓာတ္ေရာင္ျခည္ ကုသမႈ (Radiotherapy) ေျပာင္းေပးဖို႕ ဆုံးျဖတ္ပါတယ္။
ဓာတ္ေရာင္ျခည္ကုသမႈခံယူခ်ိန္မွာ တစ္ပတ္လွ်င္တစ္ႀကိမ္ ကီမိုေဆးသြင္းမႈကိုလည္း ဆက္လုပ္သြားမယ္လို႕ ေျပာပါတယ္။ ယခု အစီအစဥ္အရဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီမွာ နည္းနည္း ၾကာဦးမယ္ထင္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား၊ မိတ္ေဆြသဂၤဟမ်ား၊ ေစတနာရွင္၊ အလွဴရွင္မ်ားထံ ကြန္ေတာ့္ က်န္းမာေရးကိစၥ အက်ဥ္းမွ် အစီရင္ခံျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အားလုံး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာၾကပါေစ။

ျပည္သူ႕ေခတ္အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ေကာ္လံေဆာင္းပါး ဆက္ေရးဖို႕လည္း ႀကိဳးစားပါမယ္။ ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ အင္တာနက္ေက်းဇူးနဲ႕ ျမန္မာျပည္က သတင္းေတြ မိနစ္နဲ႕အမွ် ၾကားသိေနရပါတယ္။
စိတ္ခ်မ္းသာစရာက နည္းနည္း၊ စိတ္ပ်က္စရာ၊ ယူက်ဳံးမရျဖစ္စရာေတြက မ်ားမ်ား ျဖစ္ေနပါတယ္။
သည္အေတာာအတြင္း အင္တာနက္မွာ တင္ထားတဲ့ မႏၱေလး မစိုးရိမ္တိုက္သစ္ မဟာနာယကခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱရာဇ ဓမၼာဘိ၀ံသရဲ႕ ၾသ၀ါဒကို ဖတ္လိုက္ရေတာ့မွ သည္စိတ္မခ်မ္းေျမ့စရာ ျဖစ္ရပ္ေတြရဲ႕ တရားခံ အစစ္ကို ဆင္ျခင္သိနဲ႕ နားလည္သြားပါေတာ့တယ္။ အဲဒါကေတာ့ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္တတ္တဲ့ အသိဥာဏ္ ကင္းမဲ့ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ၾသ၀ါဒကို ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပရရင္....
×××ဗဟုသုတနည္းေတာ့ကို ရန္မျဖစ္ရမယ့္ကိစၥ ရန္ျဖစ္တယ္။ ရန္ျဖစ္ေအာင္ တကယ္ရန္တိုက္ေပးရင္ တကယ္ရန္ျဖစ္တယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ ××××
ကိုယ္က ဗဟုသုတရွိထားမွ ဒါ တမင္သက္သက္ ဆူပူေအာင္လုပ္ေနတယ္၊ အဲဒီလို သိတာေပါ့။ အဲဒီလိုသိေအာင္ ခုနက ေျပာသလိုပဲ ဗဟုသုတ ရွိေအာင္လို႕ ဆည္းပူးရတယ္။ (ဘဒၵႏၱ ရာဇဓမၼဘိ၀ံသ)

မိတၳီလာအေရးအခင္းဟာ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ႀကီး မိန္႕ၾကားတဲ့ အမ်ိဳးအစားထဲပါသူေတြရဲ႕ ဆင္ျခင္တုံတရားကင္းမဲ့မႈေၾကာင့္ ပိုၿပီးႀကီးထြားသြားခဲ့တာလို႕ ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္မိသမွ်သတင္းေတြအေပၚ အေျချပဳၿပီး သုံးသပ္မိပါတယ္။
၈၈ မ်ိဳးဆက္ေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕ မွတ္ခ်က္ေပးသလို လုံၿခံဳေရးတာ၀န္ရွိသူေတြရဲ႕ ထိေရာက္တဲ့အေရးယူမႈ ေနာက္က်ေနျခင္းကိုလည္း အဓိက အားနည္းခ်က္အျဖစ္ ျမင္မိပါတယ္။
ေနာက္ ေနာင္ဆို လက္ပံေတာင္းေတာင္ဆႏၵျပသူေတြကို လက္တဆုံး ၿဖိဳခြင္းအေရးယူခဲ့တာမ်ိဳးနဲ႕ မိတၳီလာမွာ ရာဇ၀တ္မႈက်ဴးလြန္မည့္သူေတြကို ရပ္ၾကည့္ေနရုံရပ္ၾကည့္ေနတာမ်ိဳး

ဆိုတဲ့ အစြန္းနွစ္ဖက္ကို ေရွာင္သင့္တယ္လို႕ ေစတနာနဲ႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ လက္နက္မဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေနသူေတြကိုေတာ့ မီးခိုးဗုံးပဲ ေျပာေျပာ၊ မီးေလာင္ဗုံးပဲဆိုဆို လက္နက္မ်ိဳးစုံ အသုံးျပဳၿပီး သည္းႀကီးမည္းႀကီး ႏွိမ္နင္းခဲ့တယ္။
မအူပင္ မလက္တိုရြာမွာလည္း အလားတူ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ မိတၳီလာက ဓားတ၀င့္၀င့္တုတ္တ၀င့္၀င့္နဲ႕ လူစုလူေ၀းကိုက်ေတာ့ မ်က္ရည္ယိုဗုံးလိုဟာမ်ိဳးေတာင္
မသုံးဘဲ ရပ္ၾကည့္ေနတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ မစဥ္းစားတတ္ေအာင္ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ကမၻာမွာ ျမန္မာရဲ႕ တရိပ္ရိပ္တက္ေနတဲ့ ပုံရိပ္ကို ဘယ္ေလာက္ထိခိုက္သြားတယ္ဆိုတာ အသိဥာဏ္ရွိသူတိုင္း နားလည္ပါလိမ့္မယ္။ အာဖရိကတိုက္က ရ၀မ္ဒါႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ တြတ္ဆီနဲ႕ ဟူတူ လူမ်ိဳးစု ႏွစ္စု  အျပန္အလွန္ မ်ိဳးျဖဳတ္သတ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္ေနၿပီလို႕ သတင္းဌာနတစ္ခုက ပုံႀကီးခ်ဲ႕ ထုတ္လႊင့္ခံရေလာက္ေအာင္ ရွက္စရာ စိုးရိမ္စရာ ျဖစ္ခဲ့ရပါၿပီ။

ကၽြန္ေတာ့္ေဆာင္းပါးကို အသိဥာဏ္ဗဟုသုတ အေၾကာင္းနဲ႕ စခဲ့ေလေတာ့ ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း သမီးရဲ႕ အိမ္မွာ ၾကည့္ရတဲ့ အေမရိကန္ ရုပ္ရွင္တစ္ခုထဲက ဗဟုသုတ ေခါင္းပါးသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ သနားစရာ ရယ္စရာ အျဖစ္ကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ဇာတ္ကားက အိုဘားမားနဲ႕ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က ယွဥ္ၿပိဳင္အေရြးခံခဲ့တဲ့ ရီပတ္ဗလီကင္ပါတီ သမၼတေလာင္း ဂၽြန္မက္ကိန္းရဲ႕ ဒုသမၼတေလာင္း ဆာရာေပလင္းအေၾကာင္းျဖစ္ပါတယ္။
သူက ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ေဟာင္း၊ အလာစကာျပည္နယ္ရဲ႕ ဂါဗာနာေခၚ ျပည္နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးလုပ္ေ
နရာကေန မက္ကိန္းရဲ႕ အႀကံေပးအဖြဲ႕က ဒုသမၼတေလာင္းအျဖစ္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို တင္ရင္ လူထုကို ပိုဆြဲေဆာင္ႏိုင္မယ္လို႕ တြက္ဆၿပီး ဆာရာေပလင္းကို ကမ္းလွမ္းတယ္။ သူကလည္း ၀မ္းသာအားရ လက္ခံတယ္။ သို႕ေပမယ့္ သူတို႕ဆီမွာ ယခုလို တိုင္းျပည္ရဲ႕ ထိပ္တန္း ရာထူးႀကီးေနရာႀကီးအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္မယ့္သူေတြဟာ အရည္အခ်င္းဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ၊ အသိဥာဏ္ဗဟုသုတ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲဆိုတာကို ျပည္သူေတြရဲ႕ စကားျပန္ျဖစ္တဲ့ သတင္းစာဆရာ မီဒီယာသမားေတြက
အင္တာဗ်ဴးေတြလုပ္ၿပီး ျပည္သူေတြကို အစီရင္ခံရတဲ့ ဓေလ့ရွိေလေတာ့ ဆာရာေပလင္း  ရီပတ္ဗလီကင္ ပါတီရဲ႕ ဒုသမၼတေလာင္းျဖစ္ၿပီလဲဆိုေရာ သူ႕ရဲ႕ ေနာက္ေၾကာင္းကို မီဒီယာေတြက တူးဆြေဖာ္ထုတ္ေတာ့တာပါပဲ။ ပထမဆုံး ေတြ႕ရွိခ်က္အျဖစ္ သူ႕ရဲ႕ အသက္ ၁၇ ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတဲ့ သမီးငယ္ဟာ လက္မထပ္ရေသးဘဲ ကိုယ္၀န္ရွိေနတာကို ေဖာ္ထုတ္တယ္။ အလာစကာျပည္နယ္မွာ ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ကို အျငင္းပြားဖြယ္ အလုပ္ျဖဳတ္ပစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ကိစၥ ျပန္ေဖာ္တယ္။ အဲဒါေတြထက္ ဆိုးတာကေတာ့ သူ႕ကို လူေတြ႕အင္တာဗ်ဴးလုပ္တဲ့အခါအေတာ္
မ်ားမ်ားမွာ ကမၻာ့ေရးရာေတြကို ဘာမွ မသိတဲ့ ဗဟုသုတ ေခါင္းပါးသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတာ ဘြားဘြားႀကီးေပၚလာတာပါပဲ။ ဥပမာ ေျမာက္ကိုရီးယားနဲ႕ ေတာင္ကိုရီးယားဆိုတာ စနစ္ခ်င္းမတူနဲ႕ ႏွစ္ျခမ္းကြဲႏိုင္ငံျဖစ္ေနတာ သူမသိဘူး။ ကိုရီးယားတစ္ႏိုင္ငံတည္းက ေျမာက္ပိုင္းနဲ႕ ေတာင္ပိုင္းလို႕ သူထင္ေနတယ္။
ရုရွားျပည္ဘယ္မွာ ရွိတယ္ဆိုတာ သူမသိဘူး။ သူက အလာစကာ ျပည္နယ္ရဲ႕ ဂါဗာနာဆိုေတာ့ အလာစကာဟာ ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ရုရွားပိုင္နယ္ေျမေဒသျဖစ္ခဲ့ဖူး
တယ္ဆိုတာေလာက္ ၾကားဖူးနား၀ရွိပုံရတယ္။
ရုရွားျပည္နဲ႕ပတ္သက္တဲ့ သူ႕သေဘာထားကို ေမးေတာ့ ေအာ္ ရုရွားက ကၽြန္မတို႕နဲ႕ အိမ္နီးခ်င္းပဲေလ၊ ကၽြန္မအိမ္ေနာက္ေဖးက လွမ္းၾကည့္ရင္ေတာင္ျမင္ရတာပဲလို႕ ေျဖတဲ့အထိ လြဲခဲ့တယ္။
မဲဆြယ္တရားပြဲတခ်ိဳ႕မွာ ဆာရာေပလင္းဟာ တစ္ဖက္က သမၼတေလာင္းျဖစ္တဲ့ အိုဘားမားကို အေမရိကန္အစစ္မဟုတ္ဘူး၊ အႀကမ္းဖက္သမားအဆက္အႏြယ္ စတာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာတယ္။ ပရိသတ္ကလည္း အဲသလို ၀ါဒျဖန္႕ မိႈင္းမိေနတဲ့ ပရိသတ္ဆိုေတာ့ လက္ခုပ္တေျဖာင္းေျဖာင္းနဲ႕ေပါ့။ သူက ေရွ႕ကေန အဲသလိုေတြ တဖက္သားကို ပုတ္ခတ္ေျပာသြားသမွ် မက္ကိန္းႀကီးက ေနာက္က လိုက္ ျဖည္ရတယ္။ မက္ကိန္းက ဗီယက္နမ္စစ္၊အက်ဥ္းသားေဟာင္း၊ အေမရိကန္ျပည္သူေတြၾကားမွာ သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္အျဖစ္ ဂုဏ္သတင္းႀကီးမားသူ ျဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးရင့္က်က္ ျပည့္၀သူျဖစ္ၿပီး သေဘာထားႀကီးသူလည္း ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိုဘားမားနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ အဲသလို ပုဂိဳလ္ေရးတိုက္ခိုက္မႈေတြကို မဟုတ္မမွန္ပါဘူးလို႕ သူက ျပန္ရွင္းခဲ့ရတယ္။
ဆာရာေပလင္းဟာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ စိတ္ဓာတ္ေတြက်ၿပီး သူ႕ကို အႀကံေပးေတြက သင္ေပးတာေတြကိုလည္း နားမေထာင္ေတာ့ဘဲ ထင္ရာစိုင္းေနေတာ့တယ္။ ဒီအတိုင္းဆို သူ႕ေၾကာင့္ မက္ကိန္းႀကီး ရႈံးေတာ့မယ္ဆိုတာ ခန္႕မွန္းမိတဲ့ အနီးကပ္အႀကံေပးေတြက သူ႕ကို အားေပးတဲ့အေနနဲ႕ "တလြဲေျပာမိတာေတြအတြက္ ခင္ဗ်ား စိတ္ဓာတ္မက်ပါနဲ႕၊ ခင္ဗ်ားလိုလူ မေျပာနဲ႕၊ သမၼတေရာ္နယ္ ေရဂင္ႀကီးေတာင္ တခါတေလ တလြဲေတြ ေျပာခဲ့ဖူးတာပဲ။ ဥပမာ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ညစ္ညမ္းမႈဟာ သစ္ပင္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္လို႕ ေျပာင္းျပန္ႀကီးကို ေျပာဖူးတဲ့အထိ လြဲခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့လည္း သမၼတႀကီး ျဖစ္သြားၿပီးတဲ့အခါ လူခ်စ္လူခင္အမ်ားဆုံး သမၼတႀကီးတစ္ေယာက္ေတာင္ ျဖစ္သြားတာပဲ။ ခုလို လြဲတာေတြဟာ ျပသနာ မဟုတ္ပါဘူး"လို႕ ေျပာၿပီး စိတ္ဓာတ္ျမွင့္တင္ေပးေတာ့မွ ပုံမွန္ ျပန္ျဖစ္လာတယ္။ ဘာပဲ ေျပာေျပာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူတို႕အတြဲဟာ အိုဘားမားကို ရႈံးသြားတယ္။ ရႈံးရတဲ့အေၾကာင္းေတြထဲမွာ ဗဟုသုတေခါင္းပါးလြန္းသူတစ္ေယာက္
ကို ဒုသမၼတေလာင္းေရြးခဲ့မိတာ အဓိက အေၾကာင္းတစ္ခ်က္ပဲလို႕ အမ်ားက ေလ့လာသုံးသပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။  

သည္ရက္အတြင္း ထပ္ၿပီး ဖတ္မိတဲ့ ဦးႏုရဲ႕ တာေတစေနသားစာအုပ္ထဲက ဦးႏုရဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေ၀ဖန္ေရးနမူနာတစ္ခုကိုလည္း ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။
"၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုဟာ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀ကစၿပီး စာဖတ္တာမွာ ၀ါသနာမပါလွဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ဗမာႏိုင္ငံက ေခါင္းေဆာင္ေတြထဲမွာဆိုရင္ ဦးႏုဟာ ဗဟုသုတအလြန္ေခါင္းပါးသူတစ္ဦးျ
ဖစ္တယ္။
အခ်ိန္ရွိတုန္း ဗဟုသုတေတြကို ႀကိဳးစားပမ္းစား မစုေဆာင္းခဲ့တာ အသက္ ၄၀ နားနီးေတာ့မွ သူအႀကီးအက်ယ္ ေနာင္တရေနတယ္။ လူတစ္ေယာက္မွာ ေတာင့္တင္းခိုင္မာတဲ့ ကိုယ္လက္အဂၤါရွိရုံနဲ႕ မလုံေလာက္ေသးဘူး၊ ဗဟုသုတနဲ႕ ျပည္စုံတဲ့ ဦးေႏွာက္ရွိဖို႕လည္း အမ်ားႀကီး လိုတယ္ဆိုတဲ့ စကားကို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဦးႏု တဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ ေျပာေနတာ မၾကာခဏ ၾကားရတယ္။အမွန္အတိုင္း ေျပာရရင္ အခုလို မၾကာခဏ ေျပာေနတာေတြဟာ တျခားေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး၊ သူ႕ကိုယ္သူျပန္ၾကည့္ၿပီး သိပ္အားမလိုအားမရ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္တယ္။ ဖိုးသုညဆိုတဲ့စကားလုံးဟာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏု ထြင္လိုက္တဲ့စကားပါပဲ။ ဒီစကားကို ထြင္လိုက္တုန္းက ဦးႏုဟာ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မရည္ရြယ္ပါဘူး။ အခ်ိန္ရွိတုန္းက ဗဟုသုတေတြ သူ မစုခဲ့မိတာ စိတ္နာနာနဲ႕ သူ႕ကိုယ္သူ သေရာ္ၿပီး ထြင္လိုက္တာပါပဲ။" (တာေတစေနသား၊ စာ ၁၂၀)

သည္ေလာက္ဆိုရင္ လူေတြမွာ အသိဥာဏ္ဗဟုသုတမ်ားမ်ားရွိဖို႕ ဘယ္ေလာက္အေရးႀကီးတယ္ဆိုတာ ဆင္ျခင္ႏိုင္ၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို က်င့္သုံးတဲ့ႏိုင္ငံေတြမွာ  တိုင္းသူျပည္သားေတြဟာ သူတို႕နဲ႕ထိုက္တန္တဲ့
အစိုးရကိုပဲ ရၾကတာပဲဆိုတဲ့အဆိုအမိန္႕ဟာ တိုင္းသူျပည္သားေတြရဲ႕ အသိဥာဏ္ဗဟုသုတက တိုင္းျပည္ရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးဆိုးက်ိဳးေတြကို ျပဌာန္းတယ္ဆိုတာကို ဆိုလိုတာပါပဲ။
ကိုင္း ခင္ဗ်ားက အသိဥာဏ္ဗဟုသုတဘယ္ေလာက္အေရးႀကီးတယ္ဆိုတာ သာဓကေတြနဲ႕ ေျပာသြားတာေတာ့ ဟုတ္ပါၿပီ။ အဲသလို အေျခအေနေရာက္ေအာင္ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲလို႕ ေမးလာရင္ေတာ့ ေလာေလာဆယ္ လူလားေျမာက္ အရြယ္ေရာက္ေနသူေတြကေတာ့ အတၳာဟိ အတၱေနာနာေထာ မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ၿပီး ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ပ်ိဳးေထာင္ၾကပါေလ။ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ေတြအတြက္ကေတာ့ လက္ရွိ တာ၀န္ရွိႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္မ်ားက မူလတန္းပညာေရးကစၿပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြလုပ္ဖို႕ အေရးတႀကီးလိုအပ္ေနပါၿပီလို႕သာ ႏိႈးေဆာ္လိုပါေၾကာင္း။
၂၄ ၀၃ ၂၀၁၃
maungwuntha@gmail.com