ေျပာျပခ်င္ပါတယ္

. . . . . . . . .ေျပာျပခ်င္ပါတယ္ ( ၁၁ )
Written by သန္းထြဋ္ေအာင္



(၁)
ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏႇစ္ပတ္ သံုးပတ္ေလာက္ကစၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံကို သတင္းေထာက္ေတြ အမ်ားႀကီးလာပါတယ္။ NLD ညီလာခံရႇိတာရယ္၊ လက္ပံေတာင္းေတာင္ကိစၥ၊ ပံုႏႇိပ္နဲ႔ထုတ္ေ၀သူ ဥပေဒၾကမ္းကိစၥေတြက သူတုိ႔ရဲ႕အဓိက စိတ္၀င္စားတဲ့ကိစၥေတြ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ကြၽန္ေတာ့္ဆီကိုလည္း ေလးငါးေျခာက္ေယာက္ေလာက္ လာပါ တယ္။ အဲဒီအထဲမႇာ ျပင္သစ္က R.S.F ရဲ႕ Main sponsor le Monde သတင္းစာနဲ႔ ထုိင္၀မ္က CNA သတင္းေထာက္ႏႇစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႕ဆံုခဲ့တာပါ။ သူတုိ႔သိခ်င္တဲ့ ေမးခြန္းေတြက စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္း ပါ တယ္။ ျပင္သစ္နဲ႔ တ႐ုတ္လို ေဖာ္ျပၾကမႇာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ေတြ႕တဲ့အေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ္ၾကည့္ လို႔ေတာ့ မရပါဘူး။ ႏႇစ္ေယာက္စလံုးက ဘန္ေကာက္အေျခစုိက္ဆုိေတာ့ တခ်ဳိ႕အေၾကာင္းေတြ ကြၽန္ေတာ့္ ထက္ေတာင္ သိေနတဲ့ပံုရႇိပါတယ္။
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

.....သူမဟာ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအေပၚ ေသတဲ့အထိ ေျပာင္း လဲမယ့္ သူမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလံုး သိပါတယ္။ သူမဟာ အသက္ ၇၀ နား နီးေနပါၿပီ။ သူ႔ဘ၀မႇာ တိုင္းျပည္အတြက္ အလုပ္လုပ္ ခ်ိန္ အမ်ားႀကီး မရႇိေတာ့ပါဘူး။ ဒီတစ္ခါ တုိင္းျပည္ အေျပာင္းအလဲ မျဖစ္ရင္ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ ႏႇစ္ေပါင္း ၂၅ ႏႇစ္ ခါးသီးတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳရထားၿပီ။ အေျပာင္းအလဲအတြက္ သူမဘာေတြ လုပ္ရ မယ္ ဆိုတာ အရမ္း နား လည္ေနပါၿပီ။ သူသာ ဒီလိုမေပ်ာ့ေပ်ာင္းရင္ ခင္ဗ်ားလည္း ဒီလိုလာႏုိင္မႇာမဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ တို႔ ဂ်ာနယ္ လစ္ေတြ လည္း ဒီလိုေရးႏိုင္မႇာ မဟုတ္ဘူး။ ဆႏၵျပသူေတြလည္း ဒီလို ဆႏၵျပႏိုင္မႇာ မဟုတ္ဘူး။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ သမၼတႀကီးလည္း အခု လို ႏုိင္ငံတကာမႇာ မ်က္ႏႇာပြင့္ပြင့္ ေလွ်ာက္သြားႏိုင္မႇာ မဟုတ္ဘူး။ သူမဟာ သူ႔ရဲ႕မာနကိုခ်ၿပီး လိုက္ေလ်ာမႈေတြ လုပ္ေနတာဘက္ ေျပာင္း သြားတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အသက္ ၇၀ နားနီးေနတဲ့သူ တစ္ေယာက္ ရဲ႕ ႏုိင္ငံအေပၚထားရိႇတဲ့ ေစတနာပါ...
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
  (၂)
သူတုိ႔အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာမႇာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အရိႇန္ရေနေပမယ့္ အခုတေလာ ႏိုင္ငံတကာမီဒီယာေတြမႇာ စိုးရိမ္စိတ္ေတြ ရႇိေနတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာလာ၊ ေမးခြန္း ထုတ္ လာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြ ေရႇ႕ဆက္သြားေနပါတယ္။ ေနာက္ဆုတ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစား သူေတြကလည္း အမ်ားႀကီးပါ။ အစိုးရကလည္း ဒီလုိပဲ ေရႇ႕တုိးလိုက္ ေနာက္ဆုတ္လုိက္နဲ႔ ေရႇ႕ကို တစ္ေရြ႕ေရြ႕ သြားေနပါတယ္လုိ႔ ေျဖလုိက္ပါတယ္။

အတုိက္အခံေတြကို ပညာသားပါပါ ႏႇိပ္ကြပ္၊ ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးအသိပညာနည္းတဲ့ လူငယ္ လူရြယ္ေတြရဲ႕ စိတ္ခံစားမႈနဲ႔ အတၲႀကီးမႈကို အသံုးခ်ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအသိၪာဏ္ ခ်ဳိးႏႇိမ္တာ၊ စစ္တပ္ကို ခါးပိုက္ ထဲထည့္၊ မီဒီယာကို တစ္ဖက္လႇည့္နဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ ဒီမိုကေရစီအာဏာရႇင္ ဟြန္ဆန္ရဲ႕ ကေမၻာဒီးယား စတုိင္မ်ဳိး လုပ္လို႔ မရပါဘူး . . .

တကယ္က်ေတာ့လည္း ႏႇစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ အာဏာရႇင္စနစ္ေအာက္မႇာ ႏႇစ္ေပါင္း ၅၀ေလာက္ ေန ခဲ့တဲ့ႏိုင္ငံ၊ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာဟမႈ၊ ဖိႏႇိပ္သူနဲ႔ ဖိႏႇိပ္ခံ၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ခံၾကားမႇာ ခံစားနားလည္မႈ ကြာဟတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမႇာ ဥံဳဖြလို ခ်က္ခ်င္းေကာင္းဖုိ႔ မလုိပါဘူး။ အခြင့္အေရးကို အမ်ားႀကီးရတဲ့ လက္တစ္ဆုပ္စာ လူစုရႇိတယ္။ သြယ္၀ုိက္ၿပီးရတဲ့ လက္တစ္ဖက္စာ လူေတြရႇိတယ္။ လူမ်ားကို ႏိုင္ထက္စီးနင္း လုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ရႇိတဲ့လူေတြ၊ အင္အားနဲ႔ အာဏာသာ အဓိက လူေတြ၊ လက္ရႇိဘ၀ကို သာယာေနတဲ့သူေတြ၊ ကြန္ပ်ဴတာထဲ၊ အင္တာနက္ထဲကေန ဘ၀ကို ျမင္တတ္သူေတြ၊ ခံစားရတာကို ေပါက္ကြဲပစ္ခ်င္သူေတြ၊ ေနပူထဲက ဘ၀ကေန အေၾကာက္တရား ကင္းလြတ္တဲ့ဘ၀ ကို ေခတၲေရာက္လာသူေတြ ဒါေတြက အမ်ားႀကီးရႇိပါတယ္။ ဆႏၵျပပြဲေတြ တၿခိမ့္ၿခိမ့္ က်င္းပေနတာေတြ၊ မီဒီယာေတြရဲ႕ ေဖာ္ထုတ္မႈေတြကို မခံစားႏိုင္ေတာ့တာေတြကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး အာဏာရႇင္စနစ္ရဲ႕ ၀ါဒျဖန္႔ ခ်ိေရးယႏၲရားက အရႇိန္ရေနပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဆႏၵျပတာေတြဟာ ဒီႏိုင္ငံလို ႏိုင္ငံမ်ဳိးမႇာ နည္းေတာင္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္အခါ ခ်ိန္တတ္မႈနဲ႔ ညႇိႏိႈင္းမႈ၊ စနစ္က်မႈရႇိဖုိ႔သာ လိုတာပါ။ မတရားလုပ္တာေတြ ယခင္ကအမ်ားႀကီးရႇိသလို အခုေခတ္မႇာလည္း ရႇိေနဆဲပါပဲ။ စနစ္တက် ေျဖရႇင္းေပးမႈက အား နည္းေနဆဲကာလ မႇာ ျပႆနာအား လံုးကို ညႇိႏႈိင္းဖုိ႔၊ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ မျဖစ္ဖုိ႔၊ ႏုိင္ငံရဲ႕ ပံုရိပ္နဲ႔ သာမန္စီးပြားေရးဘ၀ေတြကို မထိဖို႔သာ လိုရင္းျဖစ္ပါတယ္။ အခုႀကံဳေတြ႕ေနရတာေတြဟာ စိတ္ပ်က္စရာမရႇိပါဘူး။ ဆႏၵျပမႈ၊ ညိႇႏိႈင္းမႈ၊ ဥပေဒ စိုးမုိးမႈေတြဟာ လူထုအံုႂကြမႈ၊ အၾကမ္းဖက္မႈ၊ စစ္ပြဲေတြကို တားဆီးေပးတဲ့အရာေတြပါ။ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးလာတဲ့ မီဒီယာ၊ တရားမွ်တတဲ့ ဥပေဒျပဳမ႑ိဳင္ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္ေတြ ျဖစ္ေပၚဖုိ႔ အေထာက္ အပံ့ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါဟာ ေကာင္းတဲ့အရာေတြပါ။ ဒီလိုမ်ဳိးျဖစ္ေနတာေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမႇာ ခိုင္မာတဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္တစ္ခုျဖစ္ဖို႔ အေတြ႕အႀကံဳေတြ ရေစပါတယ္။

(၃)
အခု သတင္းမီဒီယာေလာကမႇာ ျပႆနာျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ပံုႏႇိပ္ဥပေဒၾကမ္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သူတို႔က ေမးခြန္း ထုတ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီဥပေဒဟာ အစိုးရအဖုိ႔ သတင္းမီဒီယာနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ဒီမိုကေရစီ စံႏႈန္းေတြ ကို ေရႇ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္တဲ့ ဥပေဒတစ္ရပ္ျဖစ္တယ္လို႔ ျပန္ရႇင္းျပပါတယ္။ အရင္၀န္ႀကီးလက္ထက္မႇာ ေရးဆြဲတဲ့ Press Law ကို ၀ိုင္း၀န္း ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကတယ္။ စာနယ္ဇင္း ေကာင္စီ ကို ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ၀န္ႀကီးအသစ္က စာနယ္ဇင္းေကာင္စီကို မူလေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ လူ ၂၀ ေနာက္ လူ ၁၀ ဦးနဲ႔ဖြဲ႕တယ္။ Independent Journalists ေတြပါလာတယ္။ Press Law ကို Zero Draft ကေန စဆြဲတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ေရးဆြဲၿပီးရင္ ျပန္ၾကားေရးရယ္၊ လႊတ္ေတာ္ရယ္နဲ႔ ညိႇႏႈိင္းၿပီး အတည္ျပဳမယ္ လို႔ ေျပာထားတယ္။ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြအၾကား က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေဆြးေႏြးေနတုန္း အစိုးရက ဂ်ာနယ္ လစ္ေတြနဲ႔ စာနယ္ဇင္းေကာင္စီကို ခ်မျပဘဲ ပံုႏႇိပ္၊ ထုတ္ေ၀သူေတြနဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္ဆိုၿပီး လႊတ္ေတာ္ကို ဇြတ္အတင္း တင္တယ္။ ထုတ္ေ၀တဲ့သူေတြကိုပဲ ကန္႔သတ္တာ ဆိုေပမယ့္ RSF တို႔ CPJ တို႔လို ႏိုင္ငံ တကာ သတင္းမီဒီယာအဖြဲ႕အစည္းေတြက လက္မခံပါဘူး။

အခုဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ စံႏႈန္းဟာ ၁၅၅၊ စင္ကာပူနဲ႔ ႏႇစ္ဆင့္ပဲ ကြာေတာ့တယ္။ ၁၉၆၂ ဥပေဒဖ်က္ၿပီးရင္ ၃၀-၄၀ ခုန္တက္သြားမယ္။ အေရႇ႕ေတာင္အာရႇနဲ႔ အာရႇမႇာ အဆင့္အမ်ားႀကီး တက္သြားမယ္။ ဒါဟာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံကို အသြင္ကူးေျပာင္းတဲ့ႏိုင္ငံမႇာ အရမ္းအေရးႀကီးတဲ့ အဆင့္ သတ္မႇတ္ခ်က္ပါ။ အစိုးရ သတင္းစာက နမူနာအေၾကာင္းျပတဲ့ စင္ကာပူ၊ မေလးရႇားတို႔ဆိုတာ သတင္း လြတ္လပ္ခြင့္ Image ေကာင္းတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမဟုတ္ပါဘူး။ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးအသစ္ အေၾကာင္းျပတဲ့ ညစ္ညမ္းစာေပတို႔ ေလာင္းကစားတို႔က ႏိုင္ငံတကာအဆင့္မႇာ အေၾကာင္းျပခ်က္ေကာင္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ထိုင္၀မ္သတင္းေထာက္က အစိုးရဘက္ကလူေတြေျပာတဲ့ ျမန္္မာႏိုင္ငံမႇာ သတင္းလြတ္ လပ္ခြင့္ ဟာ ႏိုင္ငံေရးေျပာင္းလဲမႈထက္ ေရႇ႕ေရာက္ေနတယ္လို႔ေျပာတာ ဘယ္လိုသေဘာ ရသလဲ လို႔ ေမးပါ တယ္။

ကြၽန္ေတာ္က ''ဟုတ္ပါတယ္။ အရင္ေျပာင္းလို႔ရတာ အရင္ေျပာင္းရတဲ့ သေဘာပါပဲ။ ႏိုင္ ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲေရးရဲ႕ အႏႇစ္သာရက ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေျပာင္းဖုိ႔အတြက္ အခ်ိန္ အနည္းငယ္ ယူရပါလိမ့္မယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဟာ စင္ကာပူ၊ မေလးရႇားစတုိင္ ဒီမုိကေရစီမ်ဳိး၊ ကေမၻာဒီး ယား စတုိင္မ်ဳိးနဲ႔ မတူပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဟာ စစ္တပ္က ႏႇစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အုပ္စိုးထားတဲ့ ေတာင္ကိုရီးယားတုိ႔၊ အင္ဒိုနီးရႇားတုိ႔လိုမ်ဳိး ေျပာင္းလဲရမႇာပါ'' လုိ႔ ေျဖခဲ့ပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။မီဒီယာ အေျပာင္းအလဲကို စဖြင့္ၿပီး စီးပြားေရးနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအေျပာင္းလဲကို အေထာက္ အကူျပဳေစတဲ့ ဒီႏႇစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ လ်င္ျမန္ေျပာင္းလဲပံုနဲ႔ ဖံြ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈဟာ နမူနာယူစရာ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္တပ္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးပါ၀င္မႈကို ၁၀ ႏႇစ္အတြင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ရပ္ဆိုင္းခဲ့တဲ့ အင္ဒိုနီးရႇားဟာ အခုဆုိရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း ဒီမိုကေရစီ သမၼတဘန္ဘန္းရဲ႕ေအာက္မႇာ G-20 ၀င္ ႏိုင္ငံျဖစ္လာေနပါၿပီ။

ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဟာ လူဦးေရ ၅ သန္း ၆ သန္းရႇိတဲ့ စင္ကာပူကြၽန္းႏိုင္ငံေလးရဲ႕ ဒီမုိကေရစီမည္ကာ မတၲကို လိုက္တုစရာ မလိုပါဘူး။ ဒီလုိပါပဲ အတုိက္အခံေတြကို ပညာသားပါပါ ႏႇိပ္ကြပ္၊ ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္
ႏိုင္ငံေရးအသိပညာနည္းတဲ့ လူငယ္လူရြယ္ေတြရဲ႕ စိတ္ခံစားမႈနဲ႔ အတၲႀကီးမႈကို အသံုးခ်ၿပီး ႏိုင္ငံေရး အသိၪာဏ္ ခ်ဳိးႏႇိမ္တာ၊ စစ္တပ္ကို ခါးပိုက္ထဲထည့္၊ မီဒီယာကို တစ္ဖက္လႇည့္နဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ ဒီမိုကေရစီ အာဏာရႇင္ ဟြန္ဆန္ရဲ႕ကေမၻာဒီးယားစတုိင္မ်ဳ

ိး လုပ္လို႔မရပါဘူး။ အာဏာကို နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ မစြန္႔လိုသူေတြဟာ ဒီလိုမ်ဳိးႀကံစည္မႈေတြ ရႇိေနတယ္ဆိုတာ ေနာက္ျပန္လႇည့္ေစတဲ့ ဥပေဒၾကမ္းေတြ၊ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရး ယႏၲရားေတြ၊ ေထာက္လႇမ္းေရး အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ လႈပ္ရႇားမႈေတြက သက္ေသေတြပါပဲ။
သူသာ ဒီလိုမေပ်ာ့ေပ်ာင္းရင္ ခင္ဗ်ားလည္း ဒီလိုလာႏိုင္မႇာ မဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြလည္း ဒီလိုေရးႏိုင္မႇာ မဟုတ္ဘူး။ ဆႏၵျပသူေတြလည္း ဒီလိုဆႏၵျပႏိုင္မႇာ မဟုတ္ဘူး။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ သမၼတႀကီးလည္း အခုလို ႏုိင္ငံတကာမႇာ မ်က္ႏႇာပြင့္ပြင့္ ေလွ်ာက္သြားႏိုင္မႇာ မဟုတ္ဘူး . . .
(၄)
သူတို႔က ေမးခြန္းထုတ္ပါတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကို ျပင္ဖို႔လြယ္ပါ့မလား။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ တရားမွ်တမႈ ရႇိပါ့မလား။ ၁၉၉၀ တုန္းကလို အာဏာလႊဲမေပးတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိး ရႇိႏိုင္မလား ေမးပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒက ျပင္ရမႇာပါ။ ဒီမုိကေရစီ နည္းမက်တာ၊ စစ္တပ္က လႊတ္ေတာ္ထဲမႇာ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ပါ၀င္ေနတာတင္မကဘဲ တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ကိစၥေတြမႇာပါ ျပဳျပင္ရမႇာပါ။
ဒါေပမယ့္ အခုအေျပာင္းအလဲဟာ ေတာင္အာဖရိကလို Dialogue နဲ႔ စားပြဲ၀ိုင္း ေပၚက အေျပာင္းအလဲမ်ဳိး မဟုတ္ေတာ့ စစ္တပ္ရဲ႕ သေဘာထားႀကီးမႈနဲ႔ တုိင္းျပည္ကို သူတုိ႔ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္သလဲက အေရးပါ ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အျမင္ ေျပာရရင္ေတာ့ ဒီဖြဲ႕စည္းပံုကို ၂၀၁၅ မတုိင္မီမႇာ တခ်ဳိ႕ျပင္ရမယ္။ ၂၀၁၅ ၿပီးရင္ တခ်ဳိ႕ျပင္ရမယ္။ ၂၀၂၀ မႇာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံစစ္စစ္ ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ လူထုရဲ႕အားကလည္း အဆံုးအျဖတ္ ျဖစ္ေစမႇာပါ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဒီဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ႏိုင္ငံဟာ ဒီမုိကေရစီ ႏုိင္ငံ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးလို႔ ေျဖခဲ့ပါတယ္။
၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ တရားမွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္မျဖစ္ဆုိတာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဂ်ာနယ္ လစ္ေတြ အရင္ဆံုး ခံစားသိရႇိမႇာပါ။ သတင္းမီဒီယာေတြရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြ ပိုရလာမယ္။ ဒါဟာ အေပါင္း လကၡဏာပါ။ ဒါမႇမဟုတ္ပဲ ဖိႏႇိပ္ဖုိ႔ လမ္းစေတြ စလုပ္ေနၿပီလား။ ဒါဆုိ ေသခ်ာၿပီေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ၁၉၉၀ တုန္းကလို မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ စစ္တပ္ေနာက္ထပ္ အႏႇစ္ႏႇစ္ဆယ္ မအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့ပါ ဘူး။ ႏုိင္ငံတကာ က ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကၿပီ။ ျခားနားခ်က္ကလည္း သတင္းမီဒီယာမႇာ ရႇိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္အရာမႇေတာ့ လြယ္လြယ္ျဖစ္လာမႇာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမုိကေရစီနည္းအရ ေရြးေကာက္ခံရတဲ့ အစိုးရေတြေတာင္ လြယ္လြယ္ နဲ႔ အာဏာလက္မလြတ္ႏိုင္တဲ့ သာဓကေတြ ရႇိေန တာပဲ မဟုတ္ဘူးလား လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္ ပါတယ္။
(၅)
သူက NLD ဟာ ၁၉၉၀ နဲ႔ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲမႇာ Landslide အႏိုင္ရခဲ့သလုိမ်ဳိး အခုႏိုင္ပါဦး မလား။ ႏုိင္ၿပီးရင္ေကာ အစိုးရအဖြဲ႕တစ္ခုအျဖစ္ ဦးေဆာင္ႏိုင္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေ၀ဖန္မႈေတြ ရႇိေန တယ္။ ေနာက္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ စစ္တပ္နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အရမ္းလိုက္ေလ်ာမႈေတြ ရႇိေနတယ္ လို႔ ေ၀ဖန္မႈေတြအေပၚမႇာေရာ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲလုိ႔ ထပ္ေမးခြန္းထုတ္ပါတယ္။
၂၀၁၅ ခုႏႇစ္မႇာ NLD အႏိုင္ရ ဖို႔ မ်ားပါတယ္။ Landslide မဟုတ္ရင္လည္း တျခားသူေတြနဲ႔ ေပါင္း ၿပီးေတာ့ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ပူတာက ႏိုင္ၿပီးအစိုးရဖြဲ႕ရင္ လက္ရႇိအေနအထားနဲ႔ အရည္ အခ်င္းျပည့္ ၀တဲ့ အစိုးရတစ္ရပ္ ဖြဲ႕ႏုိင္မလား၊ ေနာက္ၿပီး NLD မႇာ ခုထက္ထိ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ကို Power Struggle အင္အားၿပိဳင္လုပ္ႏုိင္မယ့္ ေခါင္းေဆာင္မႈစနစ္ မရႇိပါဘူး။
အခုလက္ရႇိ ဗ်ဴ႐ိုကေရစီ ယႏၲရားက ျခစားေနတယ္။ ဒီယႏၲရားနဲ႔ အေတြ႕အၾကံဳမရႇိမႈေပါင္းရင္ Mismanagement ျဖစ္မယ္။ Mismanagement က corruption ကို ျဖစ္ေစမယ္။ တိုင္းျပည္မႇာ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး မၿငိမ္သက္မႈေတြ ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ဒါဆိုရင္ စစ္တပ္က ၾသဇာလႊမ္းမိုးမယ္။ အဆင္မသင့္ရင္ ဖဆပလ လို ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ သမိုင္းတစ္ပတ္လည္သြားမယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ စစ္တပ္ကို အရမ္းလိုက္ေလ်ာလြန္းတယ္။ အစိုးရကို လိုက္ေလ်ာလြန္းတယ္။ ဘက္ေျပာင္းသြားသလား ဆိုတာကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လံုး၀ ျငင္းပယ္ပါတယ္။
သူမဟာ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအေပၚ ေသတဲ့အထိ ေျပာင္းလဲမယ့္သူမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလံုး သိပါတယ္။ သူမဟာ အသက္ ၇၀ နား နီးေနပါၿပီ။ သူ႔ဘ၀မႇာ တိုင္းျပည္အတြက္ အလုပ္လုပ္ခ်ိန္ အမ်ားႀကီး မရႇိေတာ့ပါဘူး။ ဒီတစ္ခါ တုိင္းျပည္ အေျပာင္းအလဲမျဖစ္ရင္ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ ႏႇစ္ေပါင္း ၂၅ ႏႇစ္ ခါးသီးတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳရထားၿပီ။ အေျပာင္းအလဲအတြက္ သူမဘာေတြ လုပ္ရမယ္ဆိုတာ အရမ္း နား လည္ေနပါၿပီ။ သူသာ ဒီလိုမေပ်ာ့ေပ်ာင္းရင္ ခင္ဗ်ားလည္း ဒီလိုလာႏုိင္မႇာမဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ တို႔ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြလည္း ဒီလိုေရးႏိုင္မႇာ မဟုတ္ဘူး။ ဆႏၵျပသူေတြလည္း ဒီလိုဆႏၵျပႏိုင္မႇာ မဟုတ္ဘူး။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ သမၼတႀကီးလည္း အခုလို ႏုိင္ငံတကာမႇာ မ်က္ႏႇာပြင့္ပြင့္ ေလွ်ာက္သြားႏိုင္မႇာ မဟုတ္ဘူး။ သူမဟာ သူ႔ရဲ႕မာနကိုခ်ၿပီး လိုက္ေလ်ာမႈေတြ လုပ္ေနတာ ဘက္ ေျပာင္းသြားတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အသက္ ၇၀ နားနီးေနတဲ့သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏုိင္ငံအေပၚထားရိႇတဲ့ ေစတနာပါလို႔ ေျဖခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေမးခြန္းထုတ္စရာေတြေတာ့ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ရခိုင္နဲ႔ ဘဂၤါလီအေရးကိစၥ၊ ကခ်င္စစ္ပြဲကိစၥေတြမႇာ ၾကားေနၿပီး အမုန္းမခံခဲ့ေပမယ့္ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ကိစၥမႇာ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ရင္ အမုန္းခံရမယ္ဆုိတာကိုေတာ့ နားမလည္ပါဘူး။ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္က ေကာ္မရႇင္အစီရင္ခံစာကို ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းအထက္မႇာ သေဘာတူပါတယ္။ ေဒသခံေတြအတြက္ ေဆာင္ရြက္ရမယ့္ ကိစၥေတြဟာ ေကာ္မရႇင္နဲ႔ မဆုိင္ပါဘူး။ ေဖာ္စပရပ္ပါတဲ့ မီးခိုးဗံုးပဲ ေခၚေခၚ မီးေလာင္ဗံုးပဲေခၚေခၚ ဒါဟာ ဆႏၵျပသူေတြကို သံုးစြဲသင့္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ Guilty or not guilty လုိ ယတိျပတ္စြဲရင္ Guilty ပဲေပါ့။ ဒီအတြက္ ေဒသခံေတြ ေကာ္မရႇင္ကို မၿငိဳျငင္ပါနဲ႔။
ဒါေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေ၀ဖန္ခ်င္တာက ဒီကိစၥ ဘာမႇတာ၀န္ယူစရာ မလုိပါဘူး။ ဒီေဒသခံေတြနဲ႔ အေလာသံုးဆယ္ ေတြ႕စရာမလုိပါဘူး။ ႏႇစ္သိမ့္ေပးစရာ မလိုပါဘူး။ အေကာင္းဆံုး အႀကံေတြေပးၿပီးၿပီ။ တာ၀န္ေက်ၿပီပဲ။ ညိႇႏႈိင္းရမႇာ အစိုးရ၊ ဦးပိုင္နဲ႔ ကာယကံရႇင္ေတြပါ။ တကယ္လို႔ အသက္အႏၲရာယ္သာ တစ္ခုခုျဖစ္ခဲ့ရင္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံလည္း ၁၉၄၇ တုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္လုပ္ႀကံခံရသလို ဒုကၡမေရာက္ေပဘူးလား။ ၂၀၁၅ မႇာ NLD အာဏာရမလား၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္မလား၊ ကြၽန္ေတာ္ဘာမႇ မေျပာခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အသက္ရႇည္ရႇည္ က်န္းက်န္းမာမာရႇိေနရင္ကို ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ႏိုင္ငံ ေရႇ႕ခရီးအတြက္ လံုေလာက္ေနပါၿပီ။