မကၠာသီႏွင့္ မာ႐ိုး အတၱမ်က္ႏွာဖံုးကိုဆြဲခြာျခင္း

------------------------------
ေရးသားသူ- ရဲမုိး
လူထုၾကားမွာ အေၾကာက္တရားကို ပါးနပ္စြာႏႈိးဆြကိုင္တြယ္ႏုိင္လ

ွ်င္ ပုဂၢိဳလ္ေရးၾသဇာအာဏာကို အလြယ္တကူတည္ေထာင္ႏုိင္သည္ဆုိ သည့္ သီအိုရီကို ယခုမွေတြ႕ရွိသည္မဟုတ္ပါ။ သမုိင္းအဆက္ဆက္မွာနာမည္ဆုိးျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားသည့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက လက္ေတြ႕ျပၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ စစ္ေအးတုိက္ပြဲကာလအစ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ“ကြန္ျမဴနစ္ေခ်မႈန္းေရး”ကို ေႂကြးေၾကာ္ခဲ့ၿပီး ပုဂိၢဳလ္ေရးၾသဇာအာဏာ ထူေထာင္ခဲ့သည္။ ဆီနိတ္တာဂ်ဳိးဇက္မကၠာသီနဲ႔ သူ႔မ်က္ႏွာဖံုးကို ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ဆြဲခြာခဲ့သည့္ သတင္းစာဆရာအက္ဒ၀ပ္အာရ္မာ႐ိုးတို႔အေၾကာင္းကို ဒီကေန႔ေဆြးေႏြးၾကပါစို႔။

ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီးခါစ ကမၻာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ အေမရိကန္ဦးေဆာင္သည့္ အေနာက္အုပ္စုႏွင့္ ဆုိဗီယက္ရုရွားဦးေဆာင္သည့္ ကြန္ျမဴနစ္ ဘေလာ့ခ္တုိ႔အၾကား စစ္ေအးတုိက္ပြဲစတင္လာခဲ့သည္။ အေမရိကန္ ျပည္သူမ်ားၾကားမွာ “ကြန္ျမဴနစ္ အေၾကာက္တရား”ကို ႏႈိးဆြခဲ့ၿပီး ပုဂၢိဳလ္ေရးၾသဇာကို တည္ေထာင္ခဲ့သူကေတာ့ ၀စၥကြန္ဆင္ျပည္နယ္ ရီပတ္ ဘလစ္ကန္ ဆီနိတ္တာဂ်ဳိးဇက္ မကၠာသီပါ။

၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၉ ရက္မွာမကၠာသီက “အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုကို ကြန္ျမဴနစ္ေတြခ်ဳပ္ကိုင္ထားၿပီ၊ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနမွာလည္း ကြန္ျမဴနစ္ေတြ၀င္စီးထားၿပီ၊ ႏုိင္ငံျခားေရးဌာနမွာ ၀င္ေရာက္လုပ္ကုိင္ေနသည့္ ကြန္ျမဴနစ္ ၂၀၅ ေယာက္စာရင္းကိုရထားၿပီ”ဆုိသည့္ ျပဴးတူးၿပဲတဲ မိန္႔ခြန္းတစ္ခုကို သူစတင္ေျပာခဲ့သည္။ သည့္ေနာက္ ပိုင္းမွာေတာ့ “လူ႔အဖြဲဲ႕အစည္းအ တြင္းက ကြန္ျမဴနစ္ေတြကို ဆြဲထုတ္ၾက”ဆုိသည့္ ေႂကြးေၾကာ္သံကို ဦးေဆာင္ၿပီး အာဏာတစ္ခုကိုသူ ထူေထာင္ခဲ့ေတာ့သည္။

သာမန္ဘုမသိဘမသိျပည္သူမ်ားၾကားမွာ အေမရိကန္ႏုိင္ငံကို ေနခ်င္းညခ်င္း ကြန္ျမဴနစ္မ်ားက ထိန္းသိမ္းေတာ့မေယာင္ ထင္ျမင္ေစသည့္နည္းလမ္းျဖင့္ မကၠာသီတစ္ေယာက္ မ်ဳိးခ်စ္တုိက္ပြဲႀကီး၏ တပ္ဦးက သူရဲေကာင္းအျဖစ္ သူ႔ကိုယ္သူ ျခယ္မႈန္းခဲ့သည္။

အလယ္ေခတ္က ဥေရာပမွာ “စုန္း”ဟုစြပ္စြဲၿပီး လူအမ်ားအျပားကို သတ္ျဖတ္ခဲ့သည့္ “စုန္းစစ္ဆင္ေရး” Witch Hunt အတုိင္းကြန္ျမဴ နစ္စစ္ဆင္ေရးကိုႏုိင္ငံအ၀န္း ရြက္လႊင့္ခဲ့သည္။ မကၠာသီေခတ္မွာ တကၠသိုလ္ပါေမာကၡမ်ား၊ စာေရး ဆရာမ်ား၊ အႏုပညာရွင္မ်ား၊ ႏုိင္ငံ ၀န္ထမ္းအမ်ားအျပားရာထူးမွ ထုတ္ပယ္ခံရ၊ အေရးယူခံခဲ့ၾကရသည္။ စာရင္းဇယားမ်ားအရ ေထာင္ႏွင့္ခ်ီသည့္ အေမရိကန္မ်ား အေၾကာင္းမဲ့အေရးယူခံၾကရသည္ဟု ဆိုသည္။

မကၠာသီကို ေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံေပးထားသူကေတာ့ အက္ဖ္ဘီအုိင္ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႕ႀကီး၏ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴး ေဂ်အက္ ဒဂါဟူးဗား။ မကၠာသီ၏ ဆႏၵကိုပံု ေဖာ္ဖို႔ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားက အက်ဳိးေဆာင္ေပးခဲ့ၾကသည္။ အိမ္ျဖဴေတာ္ကပင္၀င္မစြက္ရဲ။ အျခားႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားႏွင့္ အစုိုးရအရာရွိမ်ားကလည္း လူၿပိန္းႀကိဳက္ေႂကြးေၾကာ္သံေအာက္မွာ ေနရာတစ္ေနရာရဖို႔ မကၠာသီကို ပူး ေပါင္းၾကရသည္။

မကၠာသီကို မည္သူမွ်မေ၀ဖန္ရဲ။ မကၠာသီကိုမည္သူမွ်စိန္မေခၚရဲ။ မကၠာသီကို မည္သူမွ်မဆန္႔က်င္ရဲခဲ့ပါ။ မကၠာသီကိုေ၀ဖန္သူသည္မ်ဳိး ခ်စ္စိတ္ဓာတ္မရွိသူ၊ မကၠာသီကို စိန္ေခၚသူသည္ ကြန္ျမဴနစ္၊ မကၠာသီကို ဆန္႔က်င္သူသည္ တုိင္းျပည္သစၥာေဖာက္ဟု မကၠာသီႏွင့္ အဖြဲ႕သားမ်ားက စည္း႐ံုးလႈံ႕ေဆာ္ခဲ့ၾကသည္။

မကၠာသီႏွင့္အဖြဲ႕က “အနီေရာင္ခ်န္နယ္မ်ား”Red Channels ဆုိသည့္ လႈပ္ရွားမႈႏွင့္ သူတုိ႔ အယူအဆႏွင့္ မကိုက္ညီသည့္ ေရဒီယို အသံလႊင့္ဌာနမ်ားကို ကြန္ျမဴနစ္ဟု စြပ္စြဲခဲ့သည္။ သတင္းႏွင့္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးသမား ၁၅၁ ဦးကို အနက္ေရာင္စာရင္း Black List သြင္းခဲ့သည္။ ေဟာလိ၀ုဒ္အနက္ေရာင္ စာရင္း Hollywood Black List ဆုိသည့္ လႈပ္ရွားမႈႏွင့္ ေဟာလိ၀ုဒ္ အႏုပညာေလာကက သ႐ုပ္ေဆာင္၊ ဒါ႐ိုက္တာ၊ ဇာတ္ၫႊန္းေရးဆရာႏွင့္ အႏုပညာရွင္ အမ်ားအျပားကိုလည္း စြပ္စြဲတုိက္ခိုက္ခဲ့ၾကသည္။

လြတ္လပ္သည့္ အေတြးအေခၚကို ကိုင္စြဲခဲ့သည့္အတြက္ မကၠာသီေခတ္က အနက္ေရာင္စာရင္းအသြင္းခံၾကရသူမ်ားမွာ ကမၻာေက်ာ္ ႐ုပ္ရွင္ပညာရွင္ခ်ာလီခ်က္ပလင္၊ သိပၸံပညာရွင္ အဲလ္ဘတ္အိုင္းစတုိင္း၊ ႏိုဗယ္ဆုရ စာေရးဆရာ ေသာမတ္စ္မန္း၊ အဏုျမဴဗံုးတီထြင္သူ သိပၸံပညာရွင္ ေရာဘတ္အိုဗင္ဟိုင္းမား၊ စာေရးဆရာႀကီး အာသာမစ္လာ၊ စာေရးဆရာမ ေဒၚ႐ိုသီပါကား တုိ႔အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံအဖိုးတန္ပညာရွင္မ်ားစြာပါ၀င္ခဲ့သည္။

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုသည္ မကၠာသီလႈပ္ရွားမႈေအာက္တြင္ စကားဟဟ မေျပာရဲေတာ့ပါ။ မည္သူမွ် ဂ်ဳိးဇက္မကၠာသီကို စိန္မ ေခၚရဲေတာ့ၿပီလား။

Columbia Broadcasting System ေရဒီယိုႏွင့္ ႐ုပ္သံသတင္း ဌာနႀကီးမွာ သမိုင္းတြင္မည့္ သတင္းစာဆရာတစ္ေယာက္ရွိခဲ့သည္။ သူ႔ နာမည္က အက္ဒ၀ပ္အာရ္မာ႐ိုး။ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းက နာဇီဂ်ာမန္မ်ား ဗံုးေတြတ၀ုန္း၀ုန္းႀကဲေနသည့္ၾကားက လန္ဒန္ၿမိဳ႕ကေန ေရဒီယိုျဖင့္ Live သတင္းေၾကညာခဲ့သည့္မာ႐ိုးကို အေမရိကန္ျပည္သူမ်ားက ေလးစားယံုၾကည္ၾကသည္။

မာ႐ိုးႏွင့္ သူ႔မိတ္ေဆြ ပ႐ိုဂ်ဴဆာ ဖရက္ဖရင္ဒေလတို႔က မကၠာသီ ေအာက္မွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေနခဲ့သည့္အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို ျပန္လည္ဆယ္ယူဖို႔ႀကိဳးပမ္းၾကသည္။ မည္သူမွ်မထိတို႔ရဲသည့္ မကၠာသီကို စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္ဖို႔ သူတုိ႔ျပင္ဆင္သည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မာ႐ိုး၏ ႐ုပ္သံအစီအစဥ္ “See It Now”ကတစ္ဆင့္ မကၠာသီကို စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္သြားဖုိ႔သူတုိ႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ ထိုဆံုးျဖတ္ခ်က္က CBS ၏ သတင္းခန္းအတြင္းမွာ ဗံုးတစ္လံုးလို ေပါက္ကြဲသြားေတာ့သည္။ အိမ္ျဖဴေတာ္ကပင္ဆင္ျခင္ေနရသည့္ မကၠာသီကို စိန္ေခၚျခင္းသည္ CBS အတြက္ ကိုယ့္ေသတြင္းကိုယ္တူး ျခင္းဟု ဦးေဆာင္သူအခ်ဳိ႕ကယူဆသည္။ တစ္ဖက္က တန္ျပန္ျပဳလုပ္ လာမည့္ တိုက္စစ္ကို သူတုိ႔ရင္မဆုိင္ ရဲပါ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ CBS ကိုယ္ တုိင္က မာ႐ိုးကိုတားျမစ္လာေတာ့ သည္။ မာ႐ိုးေနာက္မွာေတာ့ သူနဲ႔ တစ္သားတည္းခံယူထားသည့္ ပ႐ုိဂ်ဴဆာဖရင္ဒေလ၊ မာ႐ိုးႏွင့္ အမွန္တရားကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုး၍ တစ္ဘ၀လံုး ပံုခ်ထုိးၾကမည့္ ကင္မရာႏွင့္ အသံဖမ္းသမားမ်ားသာ။ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ျငင္းခုံၾကၿပီး CBS က မာ႐ိုးကို ထုတ္လုပ္မႈႈစရိတ္မေပးႏုိင္၊ CBS လို ဂိုကိုပင္ အသံုးျပဳခြင့္မေပးႏုိင္ဟုေျပာသည္။ မာ႐ိုးႏွင့္ ဖရင္ဒေလကလည္း သူတုိ႔အစီအစဥ္ကို ကိုယ့္စရိတ္ကုိယ္စိုက္ ေၾကာ္ျငာခ
ေပးၿပီး လႊင့္ထုတ္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။ သည္လိုႏွင့္ သတင္းစာပညာ၏ သမိုင္း၀င္တုိက္ပြဲႀကီး စတင္ခဲ့ပါသည္။

၁၉၅၄ ခုႏွစ္ မတ္လ ၉ ရက္မွာ “ဆီးနိတ္တာ မကၠာသီႏွင့္ပတ္သက္၍ အစီရင္ခံစာ” A Report on Senator Joseph McCarthy ကို “ See It Now ” အစီအစဥ္မွာ ထုတ္လႊင့္ခဲ့သည္။သန္းႏွင့္ခ်ီသည့္ အေမရိကန္ ျပည္သူမ်ားကို သူတုိ႔ေၾကာက္ရြံ႕သည့္ မကၠာသီကို စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္ျပသည့္ မာ႐ိုး၏မ်က္ႏွာကို ႐ုပ္သံမွတစ္ဆင့္ ၾကည့္႐ႈခဲ့ၾကသည္။ စီးကရက္ကိုလက္ၾကားညႇပ္ထားၿပီး တည္ၿငိမ္စြာေျပာဆို သြားသည့္ မာ႐ိုးက မကၠာသီ၏ ေရွ႕ေနာက္မညီသည့္ စကားမ်ားႏွင့္ အမွားမ်ားကို ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ဖြင့္ခ်ခဲ့သည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတစ္ခုလံုး တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာျဖင့္ ႐ုပ္ျမင္ သံၾကားအစီအစဥ္ကို ေစာင့္စား ၾကည့္႐ႈခဲ့ၾကသည္။ အစီအစဥ္အၿပီး မွာေတာ့ မာ႐ိုးက ပရိသတ္ကို သူႏႈတ္ဆက္ေနၾကအတုိင္း “Good Night and Good Luck ” ဟု ႏႈတ္ဆက္စကားဆုိခဲ့သည္။ တင္ဆက္မႈၿပီးသည္ႏွင့္ သတင္းခန္းထဲကို ဖုန္း မ်ားဆက္တုိက္၀င္လာသည္။ မာ႐ိုး ကို ေထာက္ခံသည့္ ျပည္သူမ်ား၏ တယ္လီဖုန္းမ်ားေခၚသံမ်ား။

မာ႐ိုး၏ ထက္ျမက္ရဲရင့္သည့္ စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္မႈက ျပည္သူမ်ားကို သတၱိရွိရွိထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုရဲဖို႔ အားေပးခဲ့သည္။ ေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့သည့္ အတုိင္း မကၠာသီကလည္း မာ႐ိုးႏွင့္ အဖြဲ႕ကို “ကြန္ျမဴနစ္မ်ား”ျပန္လည္ စြပ္စြဲတုိက္ခိုက္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဒီ
တစ္ခါေတာ့ မကၠာသီ၏လူၿပိန္းႀကိဳက္စြပ္စြဲမႈမ်ား အလုပ္မျဖစ္ေတာ့ပါ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဆီးနိတ္လႊတ္ေတာ္ကပါ မကၠာသီကို စံုစမ္းစစ္ေဆးဖို႔ စတင္အေရးယူ ေဆာင္ရြက္လာခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္ကစၿပီး မကၠာသီ၏ က်ဆံုးမႈစတင္ခဲ့ပါသည္။ ေနာက္ဆံုး အသည္းေရာဂါျဖင့္ သူကြယ္လြန္
သည့္အခါ သူ႔ေဘးမွာ ေထာက္ခံသူမ်ားမ်ားစားစား မရွိေတာ့ပါ။

အက္ဒ၀ပ္အာရ္မာ႐ိုး၏ မကၠာ သီသတင္းေပးပို႔ခ်က္သည္ ႐ုပ္သံ သတင္းဌာနေခတ္ဦးအတြက္ ေရွ႕ ေဆာင္လမ္းျပျဖစ္ခဲ့သလို သတင္း စာဆရာအားလံုးကို အမွန္တရား ကို ေဖာ္ထုတ္ရဲဖို႔ျပသခဲ့သည့္ သင္ ခန္းစာလည္းျဖစ္သည္။ ေနာင္အခါ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံသား ကမၻာေက်ာ္ သတင္းစာဆရာမ ဂၽြန္ေပလ္ဂ်ာေရးသည့္ “ကမၻာကိုေျပာင္းလဲေစသည့္ သတင္းစံုစမ္းေထာက္လွမ္းမႈပညာ””စာအုပ္မွာ မာ႐ိုး၏ မကၠာသီစံုစမ္းမႈ ကို အခန္းတစ္ခန္းျဖင့္ ျပန္လည္ေရးသားခဲ့သည္။

ေနာင္အခါ အေမရိကန္ျပည္ ေထာင္စုသမုိင္းမွာ “မကၠာသီ၀ါဒ” ဆိုသည့္ စကားလံုးကို “အေၾကာက္ တရားကို ေမြးဖြားျခင္း”ႏွင့္ “က်ဳိးေၾကာင္းမဲ့စြပ္စြဲျခင္း”တုိ႔ကို ၫႊန္းဆိုဖို႔ အသံုးျပဳလာခဲ့ပါသည္။

အက္ဒ၀ပ္အာရ္မာ႐ိုးဆုိသည့္ အမည္ကေတာ့ “အမွန္တရားကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း”ႏွင့္ “အမွားကို စိန္ေခၚရဲသည့္ သတိၱ”အျဖစ္ သမုိင္းမွာ တြင္က်န္ခဲ့ပါသည္။

လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း မကၠာသီမ်ားရွိေနသေရြ႕ မာ႐ိုးမ်ားရွိေန ဖို႔လိုပါလိမ့္မည္။ သင့္ကို မာ႐ိုး အျဖစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္က အလိုရွိ ေနပါသည္။