ဒီလိႈင္းဂ်ာနယ္။ ။အတြဲ(၂)၊ အမွတ္(၂၆)။

ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္

Liked · 29 minutes ago

.........................................................................

ဒီအေတာအတြင္း သတင္းေတြတယ္စံုသကိုးဗ်ာ။ ၾကားရၾကားရ နားဝ မသက္သာ ဆိုတာမ်ဳိးေတြလည္းပါရဲ႕။ နားဝသကာေလာင္း ဆိုတာမ်ဳိးေတြလည္းပါရဲ႕။ နားဝ ၾကက္ေမြးက်ပ္ဆိုတာ မ်ဳိး လည္း ပါရဲ႕။ (အပာိ အပာိ ယားက်ိက်ိပါလားဗ်ဳိ႕ ဆိုတာမ်ဳိးေပါ့ေလ။)

အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္မွာ ဆက္သြယ္ေရးဆိုင္ရာ ဥပေဒၾကမ္းေဆြးေႏြးတယ္။ ဥကၠဌၾကီးက စာပိုဒ္အလိုက္ အမတ္မင္းေတြ သေဘာတူ-မတူေမးတယ္။ တစ္မတ္သားအမတ္မ်ား (အဲမႊားလို႕ ဘြာ ဘြာ ) တပ္သားအမတ္မ်ားက ေတမိဇာတ္ခင္း ပာင့္အင္းမလုပ္၊ အင္းမလုပ္ ႏႈတ္ပိတ္ေနသတဲ့။ အဲဒီလို တပ္အမတ္ေတြ ပါးစပ္ပိတ္ေနတာကို ဥကၠဌက မာန္မဲလိုက္သတဲ့။ ဒီလို အစုလိုက္ေမးတာ မေျဖရင္ လႊတ္ေတာ္ထဲက အစုလိုက္ ေမာင္းထုတ္္မယ္တဲ့။

စကားလံုးေတြကေတာ့ အပ္က်မတ္က် မပာုတ္ဘူးေပါ့။ ဥကၠဌၾကီးက ထန္ထန္ေျခာက္ေျခာက္ မာန္ကာေငါက္လိုက္တာကေတာ့ အသံလႊင့္မီဒီယာေတြမွာ အတိုင္းသား ၾကားလိုက္ရသေပါ့ဗ်ာ။ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္နာယကၾကီးရဲ႕ နာယကအသိဥာဏ္ကို ေဖာ္က်ဴးလိုက္တာျဖစ္တယ္လို႕ပဲ က်ဳပ္ကေတာ့မွတ္ယူသဗ်ာ။ ပါဠိလိုေတာ့ ပရိသညဴလို႕ ဆိုသေပါ့။ ပရိသတ္ရဲ႕ စိတ္ထားကိုသိျခင္းအသိဥာဏ္ေပါ့ဗ်ာ။

နာယကၾကီးက ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဥကၠဌ စာေရးပို႕ထားတဲ့ ပီအာ (အခ်ဳိးက်ကိုယ္စားျပဳ ေရြးေကာက္ပြဲစနစ္) ကိစၥ လႊတ္ေတာ္မွာ ေဆြးေႏြးေရးကိုလည္း ပယ္ခ်လိုက္သဗ်။ စည္းမရွိ ကမ္းမရွိ ဘာလာလုပ္တာလဲလို႕ (က်ဳပ္တို႕ အရပ္ထဲမွာ ေျပာသလိုမ်ဳိး) ေျပာလိုက္တာဗ်။ လႊတ္ေတာ္မွာ ေဆြး ေႏြးခ်င္ရင္ အမတ္ကတင္ရမွာေလဗ်ာ။ နာယကၾကီးေငါက္တာ နည္းေတာင္နည္းေသး။ ေကာ္မရွင္ ဥကၠဌႏွယ္ ဒီေလာက္ေတာင္ မသိသား ဆိုးဝါးရသလားဗ်ာ။ အံ့ေရာ။

အေရးထဲ ပာတ္ခ်ဳိးဆိတ္ဖြားကိစၥကလည္း လာခ်ည္ေသး ပါခ်ည္ေသးသဗ်။ အဲဒီကိစၥက ဒီလိုဗ်။ ေဒါက္တာဆိတ္ဖြားဆိုသူက လႊတ္ေတာ္ကို ဇြတ္ေအာ္ျပီး ကခြ်တ္ကေခ်ာ္ ေရးလား ဘာလား ေသ ခ်ာ မသိပါဘူး။ လႊတ္ေတာ္သိကၡာ ထိပါးတယ္ဆိုျပီး ေဒါက္တာဆိတ္ဖြား စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္ ဆိုတာၾကီး ဖြဲ႕ပါကေရာလား။ လူေတြေခၚစစ္ေပါ့ေလ။ ေငြကုန္လူပန္း ေနာက္ဆံုးစခန္းသတ္ေတာ့ ပာတ္ခ်ဳိးသံၾကီး နားညည္းေအာင္ၾကားရတာပဲ အဖတ္တင္တယ္။ ဆိတ္ဖြားကိုေတာ့ အေမြးေတာင္ဆြဲမျပႏုိင္ရွာၾကဘူး။

ဘာရမလဲ။ လႊတ္ေတာ္ကေတာ့ အျခိမ္းအေျခာက္ကေလးနဲ႕ အပာိန္းအေပာာက္ကေလးေတာ့ စတိလုပ္လိုက္ေသးတာေပါ့။ ေနာက္ ဒါမ်ဳိးမေရးနဲ႕။ သတိေပးပါရဲ႕ေနာ္။ ဒါပဲတဲ့။ (ဘယ္သူမွန္း မသိသူ ကို ဘာလုပ္မယ္မွန္းမသိတဲ့ဝမ္တိန္မ်ဳိး ေပးလိုက္ေသးသဗ်။ ေပ်ာ္စရာၾကီးေနာ္။)

အဲ. . . အဲ ေျပာရဦးမယ္။ ဆိတ္ဖြားကိစၥမွာ သတင္းသမားတို႕ မွတ္သားစရာေလးေတြကလည္း တစ္ႏြယ္ငင္တစ္စင္ပါ တရြတ္တန္းလန္းၾကီးပါ ျဖစ္ရေသးသဗ်။

ေဒါက္တာဆိတ္ဖြား ေဆာင္းပါးေတြကို အင္တာနက္ကတစ္ဆင့္ယူျပီး ဂ်ာနယ္မွာထည့္ခဲ့တဲ့ အယ္ဒီတာကိစၥဗ်။ စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္က အယ္ဒီတာကိုေမးတယ္။ ဆိတ္ဖြားဘယ္သူလဲ။ အယ္ဒီတာကေျဖတယ္။ စာနယ္ဇင္းက်င့္ဝတ္အရ မေျပာႏုိင္ဘူး။

ျပစ္မႈေျမာက္တဲ့ ေဆာင္းပါးမ်ဳိးေရးသားသူကိုမေဖာ္ထုတ္ျခင္းဟာ ဥပေဒနဲ႕ျငိစြန္းတယ္တဲ့။ အယ္ဒီတာမွာ က်င့္ဝတ္ရွိသင့္တာ မွန္တယ္တဲ့။ ဒါေပမဲ့ က်င့္ဝတ္နဲ႕ ဥပေဒမတူညီဘူးတဲ့။ ဥပေဒခ်ဳိးေဖာက္သူကို အကာအကြယ္ေပးလို႕ မရဘူးတဲ့။ သေဘာထား ခ်မွတ္လိုက္တယ္။ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕သေဘာထားဟာ ေနာင္အခါေရးသူအမည္ေဖာ္ရမယ္ဆိုတဲ့တရားခြင္ေမးခြန္းကိစၥမ်ဳိးေပၚမယ္၊ ေပၚတဲ့အခါ က်င့္ထံုးအညႊန္းလို ျဖစ္လာႏုိင္တယ္။

ဒီကိစၥမွာလည္း လႊတ္ေတာ္ကေလွ်ာ႕ေလွ်ာ႕ေပါ့ေပါ့ပါပဲ။ နသားဖားယား မေမးပါဘူး။ မေမးတဲ့ အေၾကာင္းကလည္း ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစု ကိုေရႊအယ္ဒီတာ သတိၱခဲေလး ႏွစ္ဆယ္ရာစု အိုးေဝအယ္ဒီတာ ကိုေအာင္ဆန္းလို ျဖစ္သြားမွာ စိုးလို႕ဆိုလားပဲ။

ၾကားဖူးတယ္ မဟုတ္လား။ ကိုေအာင္ဆန္း တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားသမဂၢမဂၢဇင္း အယ္ဒီတာ လုပ္တုန္းက ကိစၥေလ။ အိုးေဝမဂၢဇင္းမွာပါတဲ့ ငရဲေခြၾကီးလြတ္ေနျပီေဆာင္းပါးေရးသူကို တကၠသိုလ္ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးက နာမည္ေဖာ္ခိုင္းတယ္။ ကိုေအာင္ဆန္း ျငင္းတယ္။ ကိုေအာင္ဆန္း ေက်ာင္းထုတ္ခံရတယ္။ ႏုိင္ငံေရးဟီးရုိးျဖစ္သြားတယ္။

လာျပန္ဦးမွာလား။ ေနာက္ဟီးရုီးတစ္ေယာက္။ ေတာ္ေတာ့။ ဟိတ္ၾကြားတဲ့ ဆိတ္ဖြားေတာင္ ဘိတ္နားေရာက္သြားတယ္။

ဒါေတြထက္ ပိုေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့သတင္းမ်ဳိးက ၾကားရေသး။

ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌၾကီး ဦးေရႊမန္းက သတင္းေထာက္ေတြနဲ႕ ေတြ႕ရွင္းတယ္။ (ေနာင္လည္း ပံုမွန္ေတြ႕သြားမယ္တဲ့။ သမၼတရဲ႕ ပံုမွန္ေျခြ ေရဒီယိုမိန္႕ခြန္းနဲ႕ အျပိဳင္ေပါ့။) ဦးေရႊမန္းကေျပာတယ္။ သူနဲ႕သမၼတ ရန္ျဖစ္ေနၾကသလားဆိုတဲ့ ေျပာသံေတြ ထြက္ေနသတဲ့။ ရန္မျဖစ္ဘူးတဲ့။ (ကေလးေတြမွ မဟုတ္ေတာ့တာကြယ္။) သေဘာထပ္တူ မျဖစ္ၾကရုံပါပဲတဲ့။

ဒီလိုသတင္းမ်ဳိးၾကားရေတာ့ ဝမ္းသာသဗ်ာ။

သမၼတၾကီးနဲ႕ ဥကၠဌၾကီးဆုိတာက ရန္သူေတာ္ၾကီးေတြမဟုတ္လား။ အၾကံတူရန္သူဆိုတဲ့ စကားရွိ မဟုတ္လား။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက ၂၀၁၅ မွာ သမၼတလုပ္မယ္တကဲကဲ ၾကံေနၾကတာေလ။

ဦးသိန္းစိန္က ေနာက္သမၼတတစ္ဆက္ နန္းတက္ခ်င္ေနတဲ့သူ။ အရင္ကေတာ႕ ဟင့္အင္း ျငင္းလာခဲ႕တာ။ ခုလည္းျငင္းခ်င္ျငင္းေနဦးမွာ။ သမၼတလူေခ်ာအဖြဲ႕ေတြက ေလွာ္ၾကလြန္းလို႕သာ ဒုတိယမိၸသက္တမ္းကို ေမွ်ာ္ကာမွန္းမိတာနဲ႕ တူပါရဲ႕။ တကယ္ေတာ့လည္း သူ႕ခမ်ာ ဒီစကားမ်ဳိးပဲ ေျဖရမွာ။ တစ္သက္တမ္းပဲေဟ့ ေျပာလိုက္ျပန္ရင္လည္း ‘ဘဲနာ’ ျဖစ္သြားမယ္ေလ။ (ဘဲနာ-Lame Duck ဆိုတာ အေမရိကန္ႏုိင္ငံေရးေဝါဟာရ။ တစ္သက္တမ္းျပတ္ တစ္ဇာတ္သိမ္းတဲ့အမတ္ကိုေခၚတာ။)

ဦးေရႊမန္းကလည္း အသစ္စက္စက္ သမၼတနန္းတက္ခ်င္တဲ့သူပဲေလ။ သမၼတထက္အေရးပါတဲ့ ရာထူးေတာင္လိုခ်င္တယ္လို႕ ရင္ဖြင့္ထားတယ္ေလဗ်ာ။ ၾကားလိုက္ၾကမွာေပါ့။ သမၼတျဖစ္ဖို႕ ေလာက္ ေတာ့ သူက စေပ်ာ့ (အလြယ္ေလး) ထင္တာ။ ဥံဳဖြဆို ျပီးေျပ မီးေသမယ္လို႕ ယံုတာ။ အဂၤလိပ္ဗန္းစကားနဲ႕ဆို ဘဲျပဳတ္ (Dusk Soup) ေပါ့။

ေအးဗ်ာ။ ေထာင္ႏႈတ္ခမ္းနင္းခဲ့တဲ့က်ဳပ္က အခုေတာ့ သခၤ်ဳိင္းႏွုတ္ခမ္းနင္းေနျပီေလ။ ဒီေတာ့ သမၼတကိစၥ ဘာညာဆိုတာမ်ဳိးေတြမွာ ဟုတ္တိပတ္တိ အာရံုမေရာက္ေတာ့ပါဘူး။ ေၾကာင္ ခံတြင္း ပ်က္နဲ႕ ဆက္ရက္ေတာင္ပံက်ဳိး ဆိုတဲ့စကား ၾကားဖူးၾကမဟုတ္လား။ က်ဳပ္က ႏုိင္ငံေရး ခံတြင္းပ်က္ ေနျပီဗ်။ ‘ဘဲနာ’ေတြ၊ ‘ဘဲျပဳတ္’ေတြ ဆိုတဲ့ ေအာ့ႏွလံုးနာစရာေတြ လာမေျပာၾကပါနဲ႕ကြယ္ရုိ႕။ က်ဳပ ္အ ဖို႕ အာမစို လွ်ာမစိမ့္ပါဘူး။ ကန္ေတာ့ပါရဲ႕ဗ်ဳိ႕။ ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့။ အန္ခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္ပါ ရဲ႕။ ေဝါ့. . . ေဝါ့ . . . ။

က်ဳပ္သေဘာ ေျပာမယ္ေနာ္။ သမၼတဟိတ္ကို တံဆိပ္ႏွိပ္စတမ္းဆိုရင္ ေဒါင္းႏြယ္ဝင္မွပဲ ေကာင္းမယ္ထင္ရဲ႕။ သမၼတဘိသိက္သြန္းပြဲမွာ ဘဲေခ်းေစာ္မနံေစခ်င္ပါဘူး။ ေဒါင္းရနံ႕ဆန္းၾကည္ ေအးသာ ေမႊးျမေစခ်င္သဗ်ာ။ ။

ဟံသာဝတီဦးဝင္းတင္

ဒီလိႈင္းဂ်ာနယ္။ ။အတြဲ(၂)၊ အမွတ္(၂၆)။