အလံ ပုစာၦ

by Khin Ma Ma Myo (Notes) on Thursday, April 25, 2013 at 12:35pm

အခ်ိန္က (၂၀၁၂)ခုႏွစ္၊ဇြန္လ(၄)ရက္ေန႕။

ျဗိတိသွ်ဘုရင္မၾကီးရဲ႕Diamond Jubileeျဖစ္တာေၾကာင့္အဲဒီေန႕က ယူေကတႏိုင္ငံလံုးမွာျဗိတိသွ်ယူနီယံဂ်က္အလံေတြတလူလူလြင့္ပ်ံေနခဲ့တယ္။

အဲဒီေန႕ကကၽြန္မသားေလးကို ေက်ာင္းမလႊတ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ေနာက္ဆက္တြဲအေနနဲ႕ သူ႕ကိုထိန္းေက်ာင္းဖို႕အတြက္ကၽြန္မပါ အလုပ္ကေန ခြင့္ယူျဖစ္ခဲ့တယ္။

ကေလးရဲ႕ ပညာေရးကိုအေလးထားတဲ့ ကၽြန္မ၊ေနမေကာင္းရင္ေတာင္ အလုပ္ကအနားမယူလို႕ အထက္လူၾကီးေတြကအတင္းေတာင္းပန္ျပီးအိမ္ျပန္လႊတ္ရေလ့ရွိတဲ့ကၽြန္မ။

ဒီလိုလူတေယာက္ကိုကေလးေက်ာင္းမလႊတ္၊ အလုပ္ကခြင့္ယူေစေအာင္ ဘယ္အရာကတြန္းအားေပးခဲ့သလဲ။

အဲဒီအေျဖကိုကၽြန္မ မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ဒီဇာတ္လမ္းကို ျဖစ္ေစခဲ့တာကေတာ့အလံ တလက္ကေန စခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီေန႕မတိုင္ခင္တပတ္အလိုမွာ သားေလးရဲ႕ေက်ာင္းက စာတေစာင္ကိုလက္ခံရရွိခဲ့ပါတယ္။အထိမ္းအမွတ္ေန႕မွာ ကေလးကိုေက်ာင္းပို႕တဲ့အခါျဗိတိသွ်အလံမွာပါတဲ့အေရာင္တေရာင္ပါတဲ့ အ၀တ္ျဖစ္ေစ၊ဦးထုပ္ျဖစ္ေစ၊ ဒါမွမဟုတ္အလံစတစ္ကာတီရွပ္ကို ျဖစ္ေစ၀တ္ေပးဖို႕ အဆိုျပဳထားပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိဘူး။
အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ ေ၀ဒနာတရပ္ကို ကၽြန္မခံစားလိုက္ရတယ္။

အေျခအေနအရကၽြန္မျပည္ပမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေနခဲ့တယ္။ကၽြန္မရဲ႕ သားေလးကို ျပည္ပမွာေမြးခဲ့တယ္။ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းအတြက္ကၽြန္မအလုပ္လုပ္တယ္။အလုပ္တာ၀န္ေတြကိုလဲ ေက်ပြန္စြာထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္။

အေျခအေနအရကိုယ့္ႏိုင္ငံကိုမျပန္ျဖစ္ခဲ့ေသးေပမယ့္ကၽြန္မမွာ သစၥာေစာင့္သိရမယ့္ႏိုင္ငံရွိတယ္၊ လူမ်ိဳးရွိတယ္။ကၽြန္မသားေလးဟာလဲ ကၽြန္မရဲ႕ေသြး၊ ကၽြန္မရဲ႕ မ်ိဳးဆက္၊ျမန္မာ့ေသြးျဖစ္တယ္လို႕ကၽြန္မခံယူထားခဲ့တယ္။

တခ်ိန္တည္းမွာပဲသူတပါးတိုင္းျပည္မွာေနထိုင္စဥ္ကာလမို႕သူတို႕လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ဘာသာစကား၊ဓေလ့ထံုးတမ္းစဥ္လာေတြကိုေလးစားအသိအမွတ္ခဲ့တယ္။သားေလးကိုလဲ flexibleျဖစ္ေအာင္ေလ့က်င့္ထားေပးခဲ့တယ္။

ဒါေပမယ့္အလံဆိုတာနဲ႕ ပတ္သက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ကၽြန္မရဲ႕ ရင္ထဲကို ပုစာၦေတြအလိုအေလ်ာက္ ေရာက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။

ကၽြန္မရဲ႕နားလည္မွဳအရ ႏိုင္ငံေတာ္အလံဆိုတာ တိုင္းျပည္တျပည္ရဲ႕ကိုယ္စားျပဳျပယုဂ္။ ျပည္ပအခ်ဳပ္အျခာအာဏာရဲ႕ အမွတ္သေကၤတ။ကိုယ့္တိုင္းျပည္အလံျမင့္ျမင့္မားမား လႊင့္ထူထားႏိုင္ေအာင္ၾကိဴးပမ္းေဆာင္ရြက္ေရးဟာႏိုင္ငံသူ၊ ႏိုင္ငံသားတိုင္းရဲ႕တာ၀န္။ တိုင္းတပါးက်ဴးေက်ာ္ခ်ိန္မွာတိုင္းျပည္ရဲ႕ အလံ အလွဲခံရရင္ဒီတိုင္းျပည္ ကၽြန္ျဖစ္ျပီ။

ဒါေၾကာင့္ကိုယ့္ေျမကိုယ့္ေရကိုခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးစိတ္၊သစၥာေစာင့္သိမွဳ စတာေတြဟာႏိုင္ငံတႏိုင္ငံရဲ႕ အလံဆိုတာနဲ႕ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ေနတယ္လို႕ကၽြန္မ ယံုၾကည္လက္ခံထားပါတယ္။

ႏိုင္ငံေတာ္အလံနဲ႕ပတ္သက္ျပီး၊ ဘယ္သူက သတ္မွတ္တယ္၊ဘယ္သူက တီထြင္တယ္၊ ဘယ္သူကေျပာင္းလဲတယ္၊ ဘယ္သူက လက္ခံတယ္၊ဘယ္သူက လက္မခံဘူး ဆိုတဲ့အပိုင္းေတြက ျပည္တြင္းမွာႏိုင္ငံသူ၊ ႏိုင္ငံသားမ်ားအခ်င္းခ်င္း ေဆြးေႏြးညွိႏွိဳင္းရမယ့္ကိစၥတရပ္သာ ျဖစ္ျပီး၊ ျပည္ပမွာဆိုရင္ေတာ့ ဒီဇိုင္းကိုလက္ခံသည္ျဖစ္ေစ၊ လက္မခံသည္ျဖစ္ေစ၊အခ်ဳပ္အျခာအာဏာရဲ႕ သေကၤတတခုအျဖစ္နဲ႕ တန္ဖိုးထားသစၥာေစာင့္သိရမယ့္အရာတခုလို႕ ယူဆထားခဲ့ပါတယ္။

ဒီလို သစၥာေစာင့္သိရမယ့္ကိုယ္ပိုင္အလံတခု ရွိပါရဲ႕နဲ႕ကၽြန္မရဲ႕ သားငယ္ေလးဟာတိုင္းတပါးအလံ တခုကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့အ၀တ္အစားေတြ ၀တ္ရမယ္ဆိုတဲ့အေျခအေနတခုကို ကၽြန္မဘယ္လိုမွ လက္မခံႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္သစၥာခံရမွဳတခုလို႕ ယူဆလိုက္တာေၾကာင့္ သားေလးကိုေက်ာင္းမလႊတ္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာပါ။

ဒါေပမယ့္ ဒီကိစၥကအဲဒီတေန႕တည္းနဲ႕ မျပီးသြားခဲ့ျပန္ဘူး။ေနာက္တေန႕က်ေတာ့ ေက်ာင္းမွာေရာင္စံုခဲတံေတြနဲ႕ အလံေတြျခယ္သျပီး၊ ဒါကို ကန္႕ေတာ့ခၽြန္ပံုနဲ႕ဦးထုပ္လုပ္ေဆာင္းၾကပါသတဲ့။ျဗိတိသွ်ယူနီယံဂ်က္အလံၾကီးေခါင္းေပၚမွာ ေဆာင္းျပီး၊ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေက်ာင္းထဲကထြက္လာတဲ့ သားေလးရဲ႕ ပံုရိပ္ကိုကၽြန္မ မ်က္စိထဲက ခုခ်ိန္ထိမထုတ္ႏိုင္ေသးဘူး။

ဘာေတြမွားခဲ့သလဲ။ဘာေတြျဖစ္ကုန္ျပီလဲ။
ကၽြန္မရဲ႕မ်ိဳးဆက္ကို ကၽြန္မဆံုးရွံဳးလိုက္ရျပီလား။ေစာင့္ေလမ်ိဳးႏြယ္ဆိုတဲ့သားသမီး၀တၱရားအတိုင္းမ်ိဳးခ်စ္စိတ္အေမြကိုသူမထိန္းႏိုင္ခဲ့ရင္ ဒါဟာသူ႕အျပစ္လား၊ ကၽြန္မရဲ႕တာ၀န္မေက်မွဳလား။

ေသခ်ာတာ တခုကေတာ့အလံပုစာၦတပုဒ္ဟာ ကၽြန္မရဲ႕ရင္ထဲမွာ ေနရာယူထားဆဲ။

ခင္မမမ်ိဳး(၂၅၊၄၊ ၂၀၁၃)