Friday, April 19, 2013

***မြတ္စလင္ႏွင့္ လက္ထပ္ခြင့္ မျပဳေသာႏိုင္ငံ (သို႔မဟုတ္) ဘာသာေပါင္းစံု ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ယွဥ္တြဲေနထုိင္ၾကေသာႏိုင္ငံ (သို႔မဟုတ္) စင္ကာပူ***



‘ဒီႏွစ္တန္ခူးအတာကူးၿပီးလုိ႔ ႏွစ္သစ္ေရာက္ရင္ ဒို႔တုိုင္းျပည္ႀကီး တုိးတက္ေတာ့မယ္’ လို႔ ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါး မိန္႔ၾကားထားတာေၾကာင့္ ႏွစ္သစ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အသစ္ေတြနဲ႔ ယံုၾကည္စြာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိပါတယ္။ ႏွစ္ေဟာင္းကုန္ခါနီး မွာေတာ့ မိတၴီလာအေရးအခင္းက စခဲ့တဲ့ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းနဲ႔ ပဲခူးတစ္၀ိုက္က အေရးအခင္းေတြေၾကာင့္ ကမၻာ့အလယ္မွာ ကဲ့ရဲ႕စရာ အျဖစ္မ်ိဳးေတြေတာ့ ၾကံဳခဲ့ရတာေပါ့ဗ်ာ။ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းကပဲ ေျဖရွင္းၾကဖို႔ ၀ိုင္း၀န္းတုိက္တြန္းၾကတာေၾကာင့္ ''တကယ္ပဲ လက္ရွိဥပေဒေတြအတုိင္းေျဖရွင္းရင္ လက္ရွိၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ ကိစၥေတြအားလံုးေျပလည္သြားမလား၊ လက္ရွိဥပေဒေတြက ကိုယ့္တုိင္းရင္းသူေတြကို တကယ္ပဲ ထိထိေရာက္ေရာက္ကာကြယ္ ႏုိင္သလား၊ မြတ္ေတြရဲ႕ လူမ်ိဳတုိက္စစ္ႀကီးကို ကာကြယ္ႏုိင္ရဲ႕လား'' လုိ႔ စဥ္းစားမိပါတယ္။ တကယ္လို႔ လူမ်ိဳတုိက္စစ္ႀကီးကို မကာကြယ္ႏုိင္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ လိုအပ္တဲ့ ဥပေဒအသစ္ေတြကို အေျခခံဥပေဒေတြျပင္ဆင္ေရးဆြဲျခင္း ႏွင့္ အတူ ျပင္သင့္တာျပင္၊ အသစ္ေရးသင့္တာကိုေရးၿပီး ျပ႒ာန္းၾကဖို႔ လုိအပ္မယ္လုိ႔ ယံုၾကည္မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လုိပဲ မြတ္စလင္ေတြနဲ႔ အတူေနရပါလ်က္နဲ႔ မြတ္ေတြ၀ါးမ်ိဳတာကို မခံရတဲ့ စင္ကာပူဟာ ဘယ္လုိအစီအမံေတြေၾကာင့္လဲ ဆုိတာကို ေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ စင္ကာပူမွာ မြတ္စလင္နဲ႔ အျခားဘာသာ၀င္ေတြကို လက္ထပ္ခြင့္ ေပးမထားပါဘူး။ စင္ကာပူမွာ လက္ထပ္ေမာ္ကြန္္း႐ံုးႀကီး ၂ ႐ံုးရွိပါတယ္။
(၁) လက္ထပ္ေမာ္ကြန္း႐ံုး Registry of Marriages (ROM) [http://app.rom.gov.sg/index.asp]
(၂) မြတ္စလင္ လက္ထပ္ေမာ္ကြန္း႐ံုး Registry of Muslim Marriages (ROMM) [http://app.romm.gov.sg/index.asp]
ဆုိိၿပီး ႐ံုး ၂ ႐ံုး ထားရွိပါတယ္။

ပထမ ROM လက္ထပ္ေမာ္ကြန္း႐ံုးက မြတ္စလင္မွ လြဲလုိ႔ အျခားေသာ ဘာသာ၀င္ေတြအားလံုးကို လြတ္လပ္စြာ လက္ထပ္ေပးတဲ့ တရား႐ံုးပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ အခ်င္းခ်င္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဗုဒၶဘာသာ နဲ႔ ခရစ္ယာန္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ခရစ္ယာန္နဲ႔ ဟိႏၵဴကိုေသာ္လည္းေကာင္း ... က်န္ဘာသာေတြအားလံုး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လက္ထပ္ခြင့္ ရွိပါတယ္။ Women’s Charter [http://www.scwo.org.sg/index.php/resources ] အတုိင္းေဆာင္ရြက္ကာ တစ္လင္တစ္မယားစနစ္ ဥပေဒကို ျပဌာန္းတယ္ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။ အျခားဘာသာ၀င္အားလံုး တစ္လင္တစ္မယားစနစ္ပဲ က်င့္သံုးခြင့္ေပးထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီတရား႐ံုးမွာ လက္ထပ္မယ္ဆုိရင္ မိမိဟာ မြတ္စလင္မဟုတ္ေၾကာင္း ထြက္ဆုိရပါတယ္။ ေမာင္ႏွံ ႏွစ္ေယာက္စလံုး တစ္ေယာက္မွ မြတ္ျဖစ္လုိ႔ မရပါဘူး။ မြတ္အ၀င္ မခံဘူးလုိ႔႔ အလြယ္ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ ဒုတိယ ROMM မြတ္စလင္လက္ထပ္ေမာ္ကြန္း႐ံုးကေတာ့ မြတ္စလင္အခ်င္းခ်င္းကိုပဲ လက္ထပ္ေပးပါတယ္။ အျခားဘာသာ၀င္အမ်ိဳးသမီး ေခၚလာလုိ႔ မရဘူးေပါ့ဗ်ာ။ (ဒီလင့္မွာလည္း [http://en.wikipedia.org/wiki/Matrimonial_law_of_Singapore] ေလ့လာႏုိင္ပါတယ္။)

ဒါဆုိရင္ .. ဆုိပါေတာ့ .. မြတ္တစ္ေယာက္က ဗုဒၶဘာသာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို လက္ထပ္ခ်င္ရင္ဘယ္လုိလုပ္မလဲ .. ? အေျဖက 'လက္ထပ္ခြင့္ မရွိ'တဲ့.. ။ ဒါကိုမွ လက္ထပ္ခ်င္ရင္ နည္း ၂ နည္းေတာ့ ရွိပါတယ္။
(၁) မြတ္က ဗုဒုၶဘာသာကိုေျပာင္းၿပီး ပထမ ROM လက္ထပ္ေမာ္ကြန္း႐ံုးမွာ လက္ထပ္ရမယ္။ (သို႔မဟုတ္)
(၂) ဗုဒုၶဘာသာအမ်ိဳးသမီးက မြတ္ဘာသာကို ၀င္ၿပီး ဒုတိယ ROMM မြတ္စလင္လက္ထပ္ေမာ္ကြန္း႐ံုးမွာ လက္ထပ္ရမယ္။
.. ဟာ ... ဒါဆုိဘာထူးမွာလဲကြာ .. မြတ္က ဗုဒုၶဘာသာအမ်ိဳးသမီးကို မြတ္ဘာသာထဲ ၀င္ခုိင္းၿပီး လက္ထပ္မွာေပါ့့ကြာ လုိ႔ ေစာဒကတက္ႏုိင္ပါတယ္။ .. ဒီလုိရွိပါတယ္ ..။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆီမွာ က်ေတာ့ မြတ္က ျမန္မာမ တစ္ေယာက္ကို ''လူကိုပဲယူပါ။ ယူၿပီး မင္းလည္းမင္းဘာသာကို ကိုးကြယ္၊ ငါလည္းငါ့ဘာသာကို ဆက္ကိုးကြယ္မယ္'' ဆုိၿပီး လက္ထပ္ပါတယ္။ ယူၿပီးနည္းနည္းၾကာမွ နည္းမ်ိဳးစံုးသံုးၿပီး မြတ္ဘာသာထဲ ၀င္ခုိင္းတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ႏွိပ္စက္ရင္ တရား႐ံုးမွာ တုိင္ႏုိင္တယ္ဆုိေပမယ့္ ... ဒီအေျခအေနေရာက္မွေတာ့ တုိင္ပါေတာ့မလား ...။ တုိင္လိုက္လို႔ ဖမ္းၿပီဆုိရင္ေတာင္ သူ႔ရဲ႕ ပကတိအပ်ိဳစင္ဘ၀ကို ျပန္ရပါဦးမလား? ဒီေတာ့ ဒီအေျခအေနေရာက္မွေတာ့ မတုိင္ေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ... သူတုိ႔ဘာသာထဲပဲ ၀င္လိုက္ေတာ့တာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသား တစ္ေယာက္က သူ႔အမ်ိဳးသမီးက အျခားဘာသာ ျဖစ္ေနရင္ မြတ္ဘာသာထဲကို ရေအာင္သြတ္သြင္းရပါတယ္ .. မသြင္းႏုိင္ရင္ သူဟာတာ၀န္မေက်ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဒီသေဘာကို ေကာင္းေကာင္းေနာေၾကတဲ့ စင္ကာပူသားေတြက လိမ္ယူၿပီး သူတုိ႔အိမ္ေရာက္မွ ဘာသာေျပာင္းခုိင္းမယ့္ အစား အစကတည္းက ရေအာင္ေျပာင္းခုိင္းႏိုင္မွ ယူခြင့္ျပဳပါတယ္။ … မယူခင္ဘာသာေျပာင္းခုိင္းဖုိ႔ ဆုိတာၾကေတာ့ မြတ္အိမ္ထဲေရာက္မွ ဘာသာေျပာင္းခုိင္းရတာေလာက္မလြယ္ေတာ့ဘူးဗ်။ မိန္းကေလးဘက္က အလိုလုိေနရင္းစဥ္းစားစရာပိုမ်ားသြားေစပါတယ္။ လူလည္းယူရမယ္? .. ဘာသာလည္းေျပာင္းရမယ္? ။ ဒီလုိဆုိေတာ့ မိဘေတြ၊ အသိုင္းအ၀ိုင္းေတြဘက္ကလည္း ပိုအခ်ိန္ရသြားတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါကို အခ်ိန္ဆြဲႏုိင္ဖို႔ စင္ကာပူသားေတြက ဒီေနရာမွာ တစ္ဆင့္ခံထားျပန္ေသးသဗ်။ ဘာသာေျပာင္းမယ္ဆုိရင္ေတာင္ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလုိ႔ မရဘူး။ အေျခခံ မြတ္ဘာသာသင္တန္းေတြ .. ဘာေတြတက္ခုိင္းေသးတယ္ .. အဓိပၸါယ္က သူတုိ႔ဘာသာကို အေသအခ်ာျမည္းၾကည့္ၿပီး၊ ျပန္စဥ္းစားၿပီးမွ၊ ကိုယ့္ဘာသာနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာႏိႈင္းယွဥ္ စဥ္စားၿပီးမွ ၀င္ပါဆိုတဲ့ သေဘာပါ။ .. ဒီမွာတင္ သတုိ႔သမီးတစ္ခ်ိဳ႕က ျပန္စိတ္ေျပာင္းသြားတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီေတာ့ ဒီမွာလုိ သူတုိ႔ဘာသာထဲ မ၀င္၀င္ေအာင္႐ိုက္ႏွက္ရတာတုိ႔၊ ဘုရားပံုေတာ္ကို နင္းၿပီး ေျပာင္းခုိင္းရတာတုိ႔ ဆုိတဲ့ ျဖစ္ရပ္မ်ိဳးေတြ စင္ကာပူမွာ မျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ကိုယ့္ဘာသာကို စြန္႔ခြာၿပီး မြတ္ဘာသာကို ေျပာင္းကာ မြတ္ကုလားနဲ႔ သြားလက္ထပ္တယ္ဆုိတဲ့ စင္ကာပူ ဗုဒုၶဘာသာအမ်ိဳးသမီး အေရအတြက္ဟာ အင္မတန္နည္းပါတယ္။ ဒီေနရာမွာေတာ့ ဥပေဒေၾကာင့္ အျပင္ နဂိုကတည္းက လူမ်ိဳး၊ ဘာသာခ်စ္စိတ္အေျခခံေကာင္းတဲ့ စင္ကာပူ တ႐ုတ္အမ်ိဳးသမီးေတြကိုလည္း ခ်ီးက်ဴးရမွာေပါ့ဗ်ာ။ မြတ္တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ အမ်ိဳးသမီးကို စည္း႐ံုးလုိ႔ မရတဲ့အခါမွာ သူတုိ႔ကိုယ္သူတုိ႔ အျခားဘာသာပါလုိ႔ လိမ္ညာၿပီး ROM လက္ထပ္႐ံုးမွာ လက္ထပ္တာရွိပါတယ္။ .. ဒါဆုိေကာ ဘာထူးေသးလဲကြာ .. ဆုိရင္ .. မတူတဲ့ အခ်က္က အဲဒီအမ်ိဳးသမီးကို မြတ္ဘာသာထဲ ၀င္ခုိင္းလို႔ မရေတာ့ပါဘူး။ အတင္းအၾကပ္၀င္ခုိင္းခဲ့ရင္ သူ႔ကိုယ္သူ အျခားဘာသာပါလို႔ ႐ံုးေတာ္မွာလိမ္ျငာထြက္ဆုိတာက တစ္မႈ၊ မြတ္ဘာသာထဲကို အတင္းအၾကပ္၀င္ခုိင္းတာက တစ္မႈဆုိေတာ့ အမႈႏွစ္မႈ ျဖစ္မယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီအျပင္ ROM လက္ထပ္႐ံုးမွာ လက္ထပ္လုိက္ၿပီ ဆုိတာနဲ႔ ေနာက္တစ္ေယာက္ေတာ့ လံုးလံုးလ်ားလ်ားယူလို႔ မရေတာ့ပါဘူး။ အေမြဆက္ခံမႈေတြက အစ မြတ္ထံုးစံကို လိုက္လို႔မရေတာ့ပါဘူး။

ဒါဆုိ .. ဟုတ္ပါၿပီ .. မြတ္အခ်င္းခ်င္း ၄ေယာက္ယူၿပီး လူနဲ႔ မ်ိဳမယ္ဆုိရင္ေကာ ?? … ဆုိေတာ့လည္း .. အလြယ္တကူ ေနာက္တစ္ေယာက္ထပ္ယူလုိ႔ မရေအာင္ ဥပေဒကို ပညာသားပါပါ ျပ႒ာန္းတားျမစ္ထားပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ROMM မြတ္စလင္လက္ထပ္ေမာ္ကြန္း႐ံုးကို MUSLIM LAW ACT နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ပါတယ္။ မြတ္ေတြကို ၄ ေယာက္ယူခြင့္ေပးတယ္ေပါ့ဗ်ာ ... ဒါေပမယ့္ တကယ္ယူဖို႔ မလြယ္ဘူး။ ေနာက္တစ္ေယာက္ယူခ်င္တယ္ဆုိတာနဲ႔ ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ေကၽြးႏုိင္ေလာက္ေအာင္ခ်မ္းသာေၾကာင္း ပိုင္ဆုိင္မႈေတြ အကုန္ျပရပါတယ္။ ဒါဟာ ဘာကို တားလုိက္တာလည္း ဆုိေတာ့ သာမာန္လူတန္းစားနဲ႔ ဆင္းရဲသားမြတ္ေတြ ေနာက္မိန္းမယူခြင့္ မရွိဆုိတာကို သြယ္၀ုိက္ေသာနည္းနဲ႔ တားလုိက္တာပါ။ ယူခြင့္ရွိတဲ့ မြတ္အေရအတြက္ အလုိအေလ်ာက္နည္းသြားတာေပါ့ဗ်ာ။

ဒါဆုိသူေ႒းမြတ္ေတြ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ယူမွာေပါ့ ဆုိျပန္ေတာ့လည္း ... ဒီလုိ ‘ထစ္’ထားျပန္တယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ယူမယ္ဆုိတာနဲ႔ တရား႐ံုးမွာ ေလွ်ာက္ရပါတယ္။ ဒီအခါမွာ တရား႐ံုးက ဘာလုပ္သလဲဆုိေတာ့.. Kadi လုိ႔ ေခၚတဲ့ အရာရွိက .. ပထမ မိန္းမေရာ၊ ေနာက္ယူမယ့္ မိန္းမေကာ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို သီးျခားစီေခၚယူေတြ႔ဆံုၿပီး အေသးစိတ္ အင္တာဗ်ဳးပါတယ္။ လက္ရွိမိန္းမကို အဓိကေမးတာက ေနာက္တစ္ေယာက္ယူတာကို မင္းသေဘာတူရဲ႔လား? လက္ခံႏုိင္ရဲ႕လား? ေနာက္တစ္ေယာက္ေရာက္လာရင္ မင္းစိတ္ခ်မ္းသာမွာ ေသခ်ာရဲ႕လား ? ၿခိမ္းေျခာက္ထားလုိ႔ သေဘာတူေနရတာလား? ဆုိတာေတြကို ခေရေစ့တြင္းက် ေမးတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ သူက ‘NO’ ဆုိရင္ယူခြင့္ မရွိပါဘူး ... ဘယ္လိုလဲ? မြတ္မေတြ သိပ္သေဘာထားႀကီးမယ္ထင္သလား? ကၽြန္မေယာက္်ား ေနာက္မိန္းမတစ္ေယာက္ထပ္ယူမွာကို သိပ္ေပ်ာ္တာပဲလုိ႔ ေျဖမယ္ထင္သလား? ... အိုစမာဘင္လာဒင္ကို ေျခရာခံမိသြားတာဟာ သူ႔ရဲ႕ ပထမ မယားႀကီးရဲ႕ သတင္းေပးခ်က္ေၾကာင့္ပါလုိ႔ စီအိုင္ေအအရာရွိတစ္ဦးက ၀န္ခံ ေျပာဆုိသြားခဲ့ပါတယ္။ အငယ္ဆံုးမိန္းမကို ဂ႐ုစိုက္လြန္းတာကို သည္းမခံႏုိင္ေတာ့လုိ႔ ကိုယ့္ေယာက္်ားကို သတ္မယ့္သူကိုေတာင္ မိတ္ဖြဲ႔ႏုိင္တာကို ၾကည့္လုိက္ရင္ မြတ္စလင္ အမ်ိဳးသမီးေတြ မယားႀကီး၊ မယားငယ္လုပ္ရတာကို မေပ်ာ္ပိုက္ၾကဘူးဆုိတာ ထင္ရွားပါတယ္။ ဒါကို အေသအခ်ာနားလည္တဲ့ စင္ကာပူသားေတြက မင္းတုိ႔ရဲ႕ ‘မယားႀကီးရဲ႕ သေဘာတူလက္ခံမႈ’ ရရင္ ေနာက္မိန္းမတစ္ေယာက္ထပ္ယူပါ ဆုိတာဟာ 'မယူနဲ႔’ လုိ႔ ပညာသားပါပါ တားထားတဲ့ ဥပေဒတစ္ရပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အျခားအေသးစိတ္ အခ်က္အလက္ေတြကို ဒီလင့္မွာ [http://policy.mofcom.gov.cn/english/flaw!fetch.action?id=bfd32cf9-e1e7-4378-8455-beb6d4f28c16&pager.pageNo=7#934446910-002016] ဖတ္ၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။ ၁၉၆၆ မွာ စတင္ၿပီး တင္းက်ပ္စြာေရးဆြဲကာ က်ပ္က်ပ္မတ္မတ္ေဆာင္ရြက္လုိက္တာ ၁၉၇၀ နဲ႔ ၁၉၇၄ အၾကားမွာ လက္ထပ္ၾကတဲ့ မြတ္အတြဲေပါင္း ၁၃,၁၂၃ မွာ ၃၅ ေယာက္ပဲ မိန္းမတစ္ေယာက္ထက္ပိုယူပါေတာ့တယ္။ ယေန႔အခါမွာ ေတာ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ထက္ပိုယူတဲ့ စင္ကာပူမြတ္စလင္ဆုိတာ မရွိသေလာက္ေတာင္ ရွားသြားၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခါ .. ဟုတ္ပါၿပီ .. မိန္းမတစ္ေယာက္ယူၿပီး ကေလးတစ္ဒါဇင္ေလာက္ေမြးေနရင္ေရာလုိ႔ ေစာဒကတက္ႏုိင္ပါေသးတယ္။ ဒါကိုလည္း သမၼတႀကီး လီကြမ္ယုက ၁၉၇၀ ခုႏွစ္မွာ ‘Stop at Two’ ဆုိတဲ့ မူ၀ါဒကို ခ်မွတ္အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ပါတယ္။ မြတ္အပါအ၀င္ မိသားစုအားလံုး ကေလး ၂ေယာက္ထက္ပို ေမြးခြင့္မရွိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလုိဆုိေတာ့ မြတ္ေတြအေနနဲ႔ မိန္းမကလည္း တစ္ေယာက္ထက္ပို မယူရ၊ ကေလးကလည္း ၂ေယာက္ထက္ပို မယူရဆုိေတာ့ သူတုိ႔ ရဲ႕ လူမ်ိဳစီမံကိန္းႀကီး လံုး၀ရပ္ဆုိင္းသြားေလသတည္းေပါ့ဗ်ာ။ [ယခုအခ်ိန္မွာေတာ့ စင္ကာပူဟာ ခ်မ္းသာေနၿပီမုိ႔ Stop at two ေပၚလစီကို ဆက္လက္ မက်င့္သံုးေတာ့ပါဘူး။ ကေလးျပန္ေမြးခုိင္းပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ လူဦးေရအခ်ိဳးကိုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ေစာင့္ၾကည့္ေနပါတယ္။] ကၽြန္ေတာ့္တုိ႔ျမန္မာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မြတ္ဆုိရင္ ကေလးယူႏႈန္းတားခြင့္မရွိလုိ႔ ပဲ သိၾကတဲ့သူမ်ားပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ မိန္းမ ၄ ေယာက္ယူသလုိပါပဲ။ တန္းတူထားရင္ယူခြင့္ရွိတယ္ လို႔ပဲ ေျပာထားတာပါ။ ကေလးေမြးတဲ့ကိစၥလည္း ဒီသေဘာပါပဲ။ သူတို႔ဘာသာမွာ ကေလးမ်ားမ်ားယူတာကို အားေပးတယ္ပဲ ေျပာထားပါတယ္။ လံုး၀တားျမစ္ခြင့္မရွိလုိ႔ ပိတ္ပင္ထားတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း အခုအခါမွာ မြတ္စလင္ႏုိင္ငံ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သားဆက္ျခားစီမံကိန္းေတြကို ေဆာင္ရြက္လာေနၾကပါၿပီ။

ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ လက္ရွိေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ သားဆက္ျခားစီမံကိန္းအေၾကာင္း အနည္းငယ္ ေ၀ဖန္ေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာ တစ္မိသားစု ကေလး ဘယ္ႏွစ္ေယာက္လုိ႔ အတိအက်သတ္မွတ္လုိက္ၿပီလို႔ေတာ့ မၾကားမိေသးပါဘူး။ ေက်းရြာေတြမွာ ဆရာ၀န္၊ ဆရာမေတြက ရြာသူရြာသားေတြကို သားဆက္ျခားဖို႔ နားခ်ၾကပါတယ္။ ျမန္မာေတြရဲ႕ ထံုးစံအတုိင္း ေျပာတဲ့စကားကို နားေထာင္ၾကတဲ့ အတြက္ တားေဆးသံုးလာၾကပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ မြတ္ရြာေတြမွာက်ေတာ့ သူတုိ႔ဘာသာက မတားခိုင္းဘူးဆိုၿပီး သိပ္မသံုးၾကပါဘူး။ ဒီအတုိင္းဆက္သြားၾကရင္ တစ္ခ်ိန္မွာ ျမန္္မာေတြနည္းၿပီး မြတ္ေတြမ်ားတဲ့ အနာဂတ္ျမန္မာႏုိင္ငံ ျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။ တစ္မိသားစု ကေလး ၄ ေယာက္ဆုိ ၄ ေယာက္ .... စသျဖင့္ တိတိက်က် သတ္မွတ္ဖို႔ လုိပါတယ္။ ဆရာ၀န္၊ ဆရာမေတြရဲ႕ အျပစ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားအားလံုး ေသေသခ်ာခ်ာ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး တိက်တဲ့ မူ၀ါဒေတြခ်မွတ္ဖို႔ လုိပါတယ္။ ေရွးယခင္ကာလေတြတုန္းက ‘အိမ္ေထာင္၊ သားေမြး’ဆုိတာ လူမႈေရးကိစၥသက္သက္ ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ယခုအခါမွာေတာ့ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး၊ ႏုိင္ငံေရးမက တုိင္းျပည္ရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာနဲ႕ပါ သက္ဆုိင္ေနၿပီဆုိတာကို သတိထားမိဖို႔ လုိပါတယ္။

လက္ရွိကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံမွာ ထြန္းကားလာတဲ့ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔လည္းေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီအမ်ိဳးသားေရး၀ါဒဟာ ၁၉ ရာစုနဲ႔ ၂၀ ရာစုမွာ အႀကီးအက်ယ္ထင္ရွားခဲ့ပါတယ္။ ဒီမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ေတြျပင္းထန္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဥေရာပသားေတြဟာ သူတုိ႔လူမ်ိဳးေကာင္းစားဖို႔အတြက္ ကမၻာကို ကၽြန္ျပဳခဲ့တယ္ဆုိပါေတာ့။ ဟစ္တလာလုိ သိပ္အစြန္ေရာက္သူေတြေပၚလာေတာ့ ကမၻာစစ္ႀကီးေတြျဖစ္ၿပီး ျပာက်ခဲ့ၾကပါတယ္။ စစ္ႀကီးေတြၿပီးေတာ့မွ ျပန္စဥ္းစားက်ေတာ့ .. ေအာ္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ေတြေၾကာင့္ ငါတုိ႔ေတြ စစ္ျဖစ္ခဲ့ၾကတာလုိ႔ ေတြးမိၿပီး မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ေတြကို အျပစ္ျမင္ကာ ျပန္ေလွ်ာ့ခ်ၾကတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာေတြ သံေယာင္္မလုိက္မိဖို႔ လုိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ နဲ႔ သူတုိ႔နဲ႕က သမုိင္းေၾကာင္းခ်င္း မတူပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ဟာ သီေပါမင္းလက္ထက္မွာ ပါေတာ္မူတယ္ဆုိေပမယ့္ အဓိကတာ၀န္ရွိတာ မင္းတုန္းမင္းပါ။ သူလက္ထက္မွာ ျပင္ဆင္ဖုိ႔ အခ်ိန္ရေပမယ့္ တရား၀င္မိဖုရား ၆၀ အျပင္ ေမာင္းမမိႆံ၊ မိဖုရားငယ္အပါအ၀င္ မိန္းမ ၁၀၀ ေက်ာ္နဲ႔ အေပ်ာ္က်ဳးေနေတာ့ တုိင္းျပည္အတြက္ ျပင္ဆင္ဖုိ႔ သတိမရႏုိင္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ မင္းတုန္းမင္းသာ ကေနာင္မင္းသားႀကီး တစ္၀က္ေလာက္ တုိင္းျပည္အတြက္ စိတ္၀င္စားခဲ့ရင္၊ အမ်ိဳးသားေရး ေပါ့ေပါ့မေတြးခဲ့ရင္ သီေပါလုိ အရည္အခ်င္းမရွိသူ ဘုရင္တက္ျဖစ္ၿပီး ပါေတာ္မမူႏုိင္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ လက္နက္ခ်င္းကြာလုိ႔သက္သက္ ႐ံႈးတာမဟုတ္ပါဘူး။ [သီေပါမင္းသား ၁၆ ႏွစ္မွာ မင္းျဖစ္သလို အိမ္နီးခ်င္း ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ ခ်ဴလာေလာင္ေကာင္ မင္းသားဟာ အသက္ ၁၄ႏွစ္ နဲ႔ သီေပါဘုရင္နဲ႕ မေရွးမေႏွာင္းမွာ ဘုရင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တုိင္းျပည္ကို အျပည့္အ၀စိတ္၀င္စားၿပီး အေသအခ်ာ ဥာဏ္ကစားႏုိင္္ခဲ့ေတာ့ ျပင္သစ္လက္ကလြတ္သလုိ အဂ๎လိပ္လက္ကလည္း လြတ္ခဲ့ပါတယ္။] ဒီေတာ့ ဥေရာပသားတုိ႔က မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ျပင္ထန္ခဲ့လုိ႔ နယ္ခ်ဲ႕ေတြျဖစ္ခဲ့ခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က အမ်ိဳးသားေရးေပါ့ေပါ့ေတြးခဲ့ၾကလုိ႔ သူ႕ကၽြန္ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဗိုလ္မင္းေရာင္တုိ႔၊ ၀န္းသိုေစာ္ဘြားႀကီးတုိ႔၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္္ေတာ္တုိ႔ ဘိုးဘြားေတြသာ ‘မဟာလူသားဆန္၀ါဒ’ က်င့္သံုးၿပီး British လည္းလူပဲ၊ ျမန္မာလည္းလူပဲ .. လူ လူခ်င္းအုပ္ခ်ဳပ္တာ အေရးမႀကီးဘူးလုိ႔ ေတြးခဲ့ၾကရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အခုထိေတာင္ လြတ္လပ္ေရး ရဦးမွာ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဥေရာပသားေတြအတြက္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဟာ အဆိပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အတြက္ ကေတာ့ ေဆးလို႔ပဲ ယံုၾကည္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူတုိ႔တေတြက မ်ိဳးခ်စ္စိတ္မ်ားလြန္းေနတာ ျဖစ္ၿပီး၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တေတြက နည္းလြန္းေနတာပါ။ ဒီေနရာမွာ ဆရာေတာ္မ်ားက အမ်ိုဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္မ်ား ေမြးၾကဖုိ႔၊ ကိုယ့္လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၀င္အခ်င္းခ်င္းခ်စ္ၾကဖုိ႔ ဆံုးမတာကို ခါးခါးသီးသီး ျဖစ္ၾကတဲ့ ျမန္္မာေတြကို ေတြ႕လုိ႔ အံ့အားသင့္မိပါတယ္။ ဆန္႕က်င္ေျပာဆုိသူေတြကိုခ်ည္းပဲ အံ့ၾသတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာေတြရဲ႕ နားမွာ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဆုိတာကို အင္မတန္စိမ္းေနၾကတာကို ေတြ႕မိလို႔ပါ။ (အစြန္းေရာက္ မ်က္ကန္းမ်ိဳးခ်စ္မ်ိဳးကို အားမေပးသလုိ ေကာက္႐ိုးမီး မ်ိဳးခ်စ္စိတ္မ်ိုဳးကိုလည္း အားမေပးပါ။) မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တစ္ႏုိင္ငံတည္းမ်ား ကြက္ၿပီး ေပ်ာက္ဆံုးေနသလားလုိ႔ေတာင္ စဥ္းစားမိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘာသာျခား၊ လူမ်ိဳးျခား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ကေလးဘ၀ကတည္းက ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို ခ်စ္ၾကဖုိ႔၊ စည္းလံုးၾကဖို႔ သြန္သင္ခံခဲ့ၾကရပါတယ္။ သူတုိ႔လူမ်ိဳးသူတုိ႔ ခ်စ္ရမယ္ဆုိတာကို ဘယ္သူကမွ ႀကီးလာမွ တစ္ကူးတစ္က ထပ္ၿပီးသင္ေနစရာ မလုိေအာင္ကို သိၾကပါတယ္။ စင္ကာပူမွာလည္း ဒီအတုိင္းပါပဲ။ စင္ကာပူ တ႐ုတ္အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ သူတုိ႔ နဲ႔လူမ်ိဳးတူ၊ ဘာသာတူေတြကို ပဲ ယူၾကတာမ်ားပါတယ္။

ေသေသခ်ာခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ စင္ကာပူဆုိတာ ၿမိဳ႕ေသးေသးေလးပါဗ်ာ။ မေလးရွားနဲ႔ အင္ဒိုနီးရွားလုိ မြတ္စလင္ႏိုင္ငံႀကီး ၂ ႏုိင္ငံရဲ႕ အလယ္နားမွာ ေနရတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕ပါ။ ‘မြတ္စလင္ပတ္လည္ ၀န္းရံေနေသာၿမိဳ႕ကို စင္ကာပူဟုေခၚသည္’ လို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ ရပါတယ္။ တကယ္လို႔မ်ား ...
- စင္ကာပူသားေတြသာ သူတုိ႔ျခံစည္း႐ိုးကို အေသအခ်ာမကာရံခဲ့ၾကရင္ ...
- စင္ကာပူအစိုးရကသာ မြတ္ေတြရဲ႕ မ်ိဳးပြားႏႈန္းထိမ္းခ်ဳပ္္တဲ့ ဥပေဒေတြကို ပညာသားပါပါ မျပ႒ာန္းထားခဲ့ရင္ …
- စင္ကာပူတ႐ုတ္အမ်ိဳးသမီးေတြသာ လင္ယူပက္စက္ခဲ့ၾကရင္ …
....... ''Islamic Republic of Singapore'' ဆုိတဲ့ ႏိုင္ငံသစ္တစ္ႏုိင္ငံဟာ ဒီကမၻာေျမမွာ ေပၚထြန္းလာခဲ့တာ အေတာ္ေလးေတာင္ၾကာေနေလာက္ပါၿပီ။ စင္ကာပူမွာ လက္ရွိမြတ္စလင္ ၁၅ % ရွိပါတယ္။ ၁၉၆၅ မွာ လြတ္လပ္ေရး ရခဲ့တဲ့ စင္ကာပူဟာ လြတ္လပ္ေရးရခါစတုန္းကလည္း မြတ္စလင္ ၁၅% ၊ အခုလည္း ၁၅% ပါ။ မြတ္ရာခုိင္ႏႈန္းေတြလံုး၀ တုိးမလာပါဘူး။ စင္ကာပူသားေတြဟာ အခုလုိကမၻာကေတာင္ ေလးစားရေအာင္ ခ်မ္းသာႀကီးပြားတုိးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္႐ံုမက မြတ္စလင္ေတြရဲ႕ လူမ်ိဳတိုက္စစ္ေအာက္မွာ ၀ါးမ်ိဳမႈကို မခံခဲ့ၾကရဘူးဆုိတာဟာ အစုိးရနဲ႔ ျပည္သူ လက္တြဲညီညီ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့လုိ႔ပါ။ အစုိးရက လုိအပ္တဲ့ ဥပေဒျပ႒ာန္းကာကြယ္ေနခ်ိန္မွာ ျပည္သူေတြကလည္း ကိုယ့္လူမ်ိဳးတူ၊ ဘာသာတူခ်င္းအားေပးခဲ့ၾက၊ လက္ထပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံမွာလည္း လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ မကြယ္ေပ်ာက္ရေလေအာင္ ျပည္သူျပည္သားေတြဘက္ကလည္း အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ေတြ ျပန္လည္ႏိုးၾကားၾကဖို႔ လိုသလုိ အစုိးရအေနနဲ႔လည္း ကိုယ့္လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာကို ေရရွည္တည္တ့ံေအာင္ ထိမ္းသိမ္းကာကြယ္ေပးႏုိင္မယ့္ လက္ေတြ႕က်တဲ့ ဥပေဒအသစ္ေတြ ျပဌာန္းေပးႏုိင္ပါေစလုိ႔ ႏွစ္သစ္ဦးမွာ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလုုိက္ရပါတယ္

လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ အဓြန္႔ရွည္တည္တံ့ပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလ်က္ -

မိုးႀကီး

No comments: